ส่องคดีทุจริตโลก:รัฐวิสาหกิจอินเดียซื้ออุปกรณ์แพทย์ 7 พัน ล.ด้อยคุณภาพช่วงโควิด

corrrttt

ประเด็นที่สำคัญก็คือว่าชุดพีพีอีที่ถูกซื้อนั้นถูกเปรียบเทียบกับการชุดซื้อชุดพีพีอีในช่วงเวลาของการระบาดของไวรัสนิปาห์ ที่เมืองโคชิโคเดะเมื่อปี 2561 โดยในช่วงเวลาดังกล่าวมีการจัดซื้อชุดพีพีอีคิดราคาต่อชุดอยู่ที่ 550 รูปี (245.07 บาท)เท่านั้น แต่ปรากฏว่าชุดพีพีอีที่ถูกซื้อผ่าน KMSCL กลับมีราคาอยู่ที่ 1,550 รูปี (690.64 บาท) และนอกจากนี้ยังพบว่าในการจัดซื้อจำนวนมากมีการให้เงินกว่า 90 ล้านรูปี (40,101,768 บาท) ล่วงหน้าให้กับผู้ที่จัดจำหน่าย

ส่องคดีทุจริตโลก สำนักข่าวอิศรา (www.isranews.org) ในสัปดาห์นี้ขอนำเสนอกรณีความไม่โปร่งใสการจัดซื้อชุดป้องกันการติดเชื้อหรือว่าชุดพีพีอี ที่เกิดขึ้น ณ รัฐเกรละ ประเทศอินเดีย ในช่วงต้นของการระบาดของไวรัสโควิด-19

eekera

รัฐเกรละ ประเทศอินเดีย

โดยสำนักข่าว Manorama Online ซึ่งเป็นสำนักข่าวท้องถิ่นของรัฐเกรละของประเทศอินเดียได้รายงานข่าวเมื่อวันที่ 18 ธ.ค.ที่ผ่านมาว่ากรณีการจัดซื้อเวชภัณฑ์สำหรับหน่วยงานสาธารณสุขในรัฐเกรละในช่วงแรกเริ่มของการระบาดของไวรัสโควิด-19 นั้นกำลังมีประเด็นเกี่ยวข้องกับการทุจริต โดยผู้ทุจริตได้ใช้สถานการณ์ของการระบาดนี้เพื่อประโยชน์ของตัวเอง ในขณะที่ประชาชนกำลังเดือดร้อน

ซึ่งจากข้อมูลเชิงลึกในเอกสารการจัดซื้อจัดจ้างของรัฐวิสาหกิจ Kerala Medical Services Corporation Limited หรือ KMSCL ได้เปิดโปงให้เห็นถึงความผิดปกติที่แฝงมากับการจัดซื้อดังกล่าว เริ่มตั้งแต่อีเมลที่ระบุวันที่ 30 พ.ย.ที่ผ่านมา ที่มีการเผยแพร่อย่างกว้างขวางงในพนักงานของรัฐวิสาหกิจ KMSCL โดยหัวข้ออีเมลว่า Nellum Pathirum Thirichariyuka หรือแปลตรงตัวว่าการแยกเมล็ดออกจากแกลบ และสาระสำคัญของอีเมลนั้นพบว่าผู้จัดการทั่วไปของรัฐวิสาหกิจที่เพิ่งจะถูกแต่งตั้งใหม่นั้นได้รับคำแนะนำผิดๆ จากกลุ่มคนที่มีส่วนในการทุจริต

โดยเชื่อกันว่า มีบางคนที่เกี่ยวกับการแพร่กระจายของอีเมลดังกล่าวนั้นก่อนหน้านี้พบว่าถูกโยกย้ายตำแหน่งไป หลังจากที่มี อดีตรัฐมนตรีสาธารณสุขประจำรัฐเกรละได้ลาออกจากตำแหน่ง

@ช่วงเวลาฉวยโอกาส

ที่ผ่านมานั้นรัฐวิสาหกิจ KMSCL ได้ใช้เงินไปกว่า 1.6 หมื่นล้านรูปี (7,129,203,200 บาท) เพื่อจะดำเนินการจัดซื้อเวชภัณฑ์ และสิ่งของจำเป็น อาทิ ผลิตภัณฑ์สุขาภิบาล นับตั้งแต่เดือน มี.ค. 2563 และการจัดซื้อดังกล่าวนั้นก็ต้องมีการดำเนินการด้วยวิธีพิเศษเพื่อหลีกเลี่ยงคววามล่าช้าตามระบบราชการ

โดยรัฐบาลท้องถิ่นได้มีการประกาศใช้กฎหมายว่าด้วยการจัดการภัยพิบัติเพื่อที่จะจัดซื้ออุปกรณ์ดังกล่าว และผลิตภัณฑ์ที่จำเป็นผ่านการใช้รัฐวิสาหกิจ KMSCL ในนามของความฉุกเฉินว่าด้วยสถานการณ์โควิด-19 อย่างไรก็ตามเงินที่ถูกใช้กลับมีการนำไปให้ประโยชน์กับบริษัทยาบางแห่ง

KMMM

เว็บไซต์รัฐวิสาหกิจ KMSCL

@ราคาของชุดพีพีอีที่ถูกตรวจสอบ

ทั้งนี้ในช่วงแรกเริ่มของการระบาด พบว่ามีกรณีข้อกล่าวว่าราคาชุดพีพีอีที่รัฐบาลท้องถิ่นได้ซื้อมานั้นมีราคาที่สุงเกินไป ซึ่งในช่วงเวลาดังกล่าวนายเอ็มเค มูเนียร์ รองหัวหน้าพรรคฝ่ายค้านและเลขาธิการสันนิบาตมุสลิมได้นำเอาประเด็นนี้ไปกล่าวหาในที่ประชุมสมัชชาแห่งรัฐ

ประเด็นที่สำคัญก็คือว่าชุดพีพีอีที่ถูกซื้อนั้นถูกเปรียบเทียบกับการชุดซื้อชุดพีพีอีในช่วงเวลาของการระบาดของไวรัสนิปาห์ ที่เมืองโคชิโคเดะเมื่อปี 2561 โดยในช่วงเวลาดังกล่าวมีการจัดซื้อชุดพีพีอีคิดราคาต่อชุดอยู่ที่ 550 รูปี (245.07 บาท)เท่านั้น แต่ปรากฏว่าชุดพีพีอีที่ถูกซื้อผ่าน KMSCL กลับมีราคาอยู่ที่ 1,550 รูปี (690.64 บาท) และนอกจากนี้ยังพบว่าในการจัดซื้อจำนวนมากมีการให้เงินกว่า 90 ล้านรูปี (40,101,768 บาท) ล่วงหน้าให้กับผู้ที่จัดจำหน่าย

อีกทั้งการจัดซื้อมูลค่ารวม 1.6 หมื่นล้านรูปีดังกล่าวเป็นการจัดซื้อในภาวะฉุกเฉินจึงมีการผ่อนปรนเงื่อนไขหลายประการ รวมไปถึงการจัดซื้อที่เกิดขึ้นโดยไม่มีการประกาศเชิญชวนผู้เข้าประกวดราคาด้วยเช่นกัน

สำหรับช่วงเวลาของการจัดซื้อพบว่าหลังจากเดือน มี.ค. 2563 มีคำสั่งซื้อมูลค่าหลายสิบล้านรูปีออกมาจากทาง เลขาธิการใหญ่ด้านสาธารณสุขของรัฐ โดยภายในไม่กี่วันหลังจากที่วิกฤติโควิดรุนแรงขึ้น ก็มีคำสั่งซื้อผลิตภัณฑ์ที่จำเป็นได้แก่ผลฟอกขาว,เครื่องช่วยหายใจคิดเป็นมูลค่าต่อเครื่องที่ 1.5 ล้านรูปี (6,683,628 บาท) และชุดตรวจโควิด

หลังจากนั้นทางรัฐวิสาหกิจก็ได้มีการขอจัดสรรเงินจากรัฐบาลท้องถิ่นอีกกว่า 3.01 พันล้านรูปี (1,341,181,352 บาท) เพื่อจะดำเนินการจัดซื้อชุดพีพีอี และเงินอีกจำนวน 3.06 พันล้านรูปี (1,363,460,112 บาท) สำหรับจัดซื้อเครื่องช่วยหายใจและอุปกรณ์ตรวจจับโควิด ซึ่งทางรัฐบาลท้องถิ่นก็ได้อนุมัติคำของบประมาณดังกล่าวของทางรัฐวิสาหกิจ

@ผลิตภัณฑ์จากมาเลเซียมาถึงรัฐเกรละผ่านทางประเทศอังกฤษ

พบข้อมูลเพิ่มเติมว่าในช่วงเวลาระหว่างเดือน มี.ค.-พ.ค. มีการหารือกันในรัฐสภาเพื่อที่จะนำเข้าถุงมือเนื่องจากความต้องการฉุกเฉินเพื่อที่จะใช้ถุงมือทางการแพทย์ เนื่องจากเป็นเวชภัณฑ์ที่จำเป็นในการควบคุมโควิด-19 โดยคำสั่งซื้อคิดเป็นมูลค่ากว่า 10 ล้านรูปี (4,455,752 บาท) ก็ได้ถูกส่งไปยังผู้จัดหารายหนึ่งที่เมืองคาซาคูตตัมในวันที่ 31 พ.ค. และแน่นอนว่าไม่มีการเชิญผู้ร่วมประกวดราคารายอื่นอีกเช่นกัน

โดยเมื่อลงลึกในรายละเอียดการจัดซื้อพบว่า ถุงมือของบริษัท Vinyl Nitrile ซึ่งเป็นผู้ที่ได้รับคำสั่งจัดซื้อนั้นมีเส้นทางของถุงมือมาตั้งแต่ การซื้อที่ประเทศมาเลเซีย แล้วจึงถูกส่งไปยังประเทศอังกฤษเพื่อจะใช้ในโรงพยาบาล อย่างไรก็ตามเมื่อประเทศอังกฤษปฏิเสธที่จะรับถุงมือดังกล่าว ก็มีการนำเข้าถุงมือที่ว่านี้มายังรัฐเกรละ

อย่างไรก็ตามเมื่อติดต่อไปยังหน่วยงานด้านกำกับดูแลด้านสุขภาพของประเทศอังกฤษ ก็พบว่าหน่วยงานนั้นไม่รับรู้เลยว่าประเทศอังกฤษมีการสั่งซื้อถุงมือทางการแพทย์มาจากประเทศมาเลเซีย ซึ่งอาจจะเป็นไปได้ว่าที่ผ่านมานั้นมีกรณีของการเก็บถุงมือทางการแพทย์ที่ด้อยคุณภาพเอาไว้ และถุงมือที่ด้วยคุณภาพที่ถูกเก็บเอาไว้เพื่อจะนำไปทำลายนั้นอาจจะถูกนำเข้าไปยังรัฐเกรละก็เป็นไปได้

และถ้าหากเป็นเช่นนั้นจริงก็หมายความว่ามีกระบวนการฉ้อโกงครั้งใหญ่เกิดขึ้นในการจัดซื้อถุงมือทางการแพทย์ที่ว่ามานี้

Medicallt

ตัวอย่างถุงมือการแพทย์ที่ไม่ได้คุณภาพ

ประเด็นข้อพิรุธถัดมาก็คือว่ารัฐบาลท้องถิ่นจะได้มีการออกคำสั่งในวันที่ 27 พ.ค.กำหนดราคาสูงสุดสำหรับคำสั่งนำเข้าถุงมือว่าจะอยู่ที่ 5.75 รูปี (2.56) ต่อชิ้น แต่ปรากฏข้อมูลในคำสั่งซื้อถุงมือนำเข้าว่ามีราคาถุงมือต่อชิ้นอยู่ที่ 12.15 รูปี (5.41 บาท) ต่อชิ้น และเนื่องจากข้อตกลงการจัดซื้อระบุว่าต้องมีการจ่ายเงินครึ่งหนึ่งก่อน ก็หมายความว่า รัฐบาลท้องถิ่นได้จ่ายเงินล่วงหน้าตามข้อตกลงคิดเป็นมูลค่ากล่า 60.07 ล้านรูปี (26,765,702 บาท) ให้กับทางบริษัท

ต่อมาในวันที่ 16 มิ.ย. มีการจัดส่งถุงมือเป็นจำนวนกว่า 2 ล้านชิ้น ทั้งๆที่ทางบริษัทผู้จัดหารับปากว่าจะจัดหาถุงมือให้ได้กว่า 6 ล้านชิ้นภายในวันที่ 28 มิ.ย. และในที่สุดยอดรวมของถุงมือทางการแพทย์ที่ได้มีการจัดส่งโดยบริษัทนั้นก็อยู่ที่ 2.16 ล้านชิ้นเท่านั้น

และเมื่อรัฐเกรละต้องประสบกับปัญหาการขาดแคลนถุงมือทางการแพทย์อีกครั้งหนึ่ง ทางรัฐวิสาหกิจจึงได้ตัดสินใจสั่งซื้อถุงมือกับตลาดภายในประเทศอินเดียแทน ส่วนผลจากการสั่งซื้อถุงมือทางการแพทย์ที่ต้องนำเข้าดังกล่าวนั้น พบว่ามีถุงมือมากกครึ่งหนึ่งในคำสั่งซื้อที่ไม่ได้ถูกส่งมาให้กับรัฐเกรละ

ซึ่งพอหลังจากที่พรรคแนวร่วมฝ่ายซ้ายเพื่อประชาธิปไตย หรือ LDF ได้รับชัยชนะในการเลือกตั้งเป็นสมัยที่ 2 ก็ได้มีการส่งให้ยุติการนำเข้าถุงมือทางการแพทย์ต่อไปในทันที และยังได้แสดงความไม่พอใจอย่างยิ่งต่อเจ้าหน้าที่ที่ดำเนินการจัดซื้อ แต่ถึงกระนั้นทางรัฐบาลก็ยังอนุญาตให้มีการนำเข้าถุงมือตามคำสั่งซื้อที่ยังเหลืออีกจำนวน 5.84 ล้านชิ้น โดยไม่มีการลงบันทึกแต่อย่างใด และถุงมือเหล่านี้นั้นในที่สุดก็ถูกทิ้งเอาไว้ในโกดังของทางรัฐวิสาหกิจ

นางพยาบาลรายหนึ่งให้สัมภาษณ์ในประเด็นอุปกรณ์การแพทย์ที่ไม่ได้คุณภาพ (อ้างอิงวิดีโอจาก CRUX)

@อุปกรณ์การแพทย์คุณภาพต่ำ

จากการตรวจสอบอุปกรณ์ที่ซื้อมาโดยหน่วยงานสาธารณสุขในช่วงที่มีการล็อกดาวน์นั้นพบว่ามากกว่าครึ่งเป็นอุปกรณ์ที่มีคุณภาพต่ำ ยกตัวอย่างเช่นพยาบาลรายหนึ่งในโรงพยาบาลใน อ.มนันทวดี พบว่าเจอกำไลข้อเท้าสีเงินนชุดพีพีอี และยังพบกรณีคราบเลือดและเศษผมมจำนวนมากที่ถูกจัดส่งไปยังโนงพยาบาลมหาวิทยาลัยและโรงพยาบาลในอำเภอหลายแห่ง แต่ถึงกระนั้นทางรัฐวิสาหกิจ KMSCL ก็ยังมีการสั่งผลิตภัณฑ์จากเอกชนรายเดิมอยู่ดี

และยังพบว่ามีกรณีที่มีการจัดส่งอุปกรณ์ที่ถูกซื้อไปให้กับโรงพยาบาลอำเภอโดยไม่ได้ใช้กระบวนการตรวจสอบทางระบบไฟฟ้า ส่งผลทำให้มีอุปกรณ์อาทิ ถังออกซิเจน ตู้เย็นถูกนำไปทิ้งไว้ในโรงพยาบาลและไม่ได้ใช้ประโยชน์แต่อย่างใด

@กระบวนการทำลายเอกสาร

หนึ่งในเหตุการณ์ที่น่าตกใจก็คือกระบวนการจัดซื้อในนามของ KMSCL ในช่วงการระบาดของไวรัสโควิด-19 นั้นพบว่าถูกกระทำผ่านคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คส่วนตัวของเจ้าหน้าที่ระดับสูงของรัฐวิสาหกิจ และไม่ปรากฏในเครือข่ายคอมพิวเตอร์ของรัฐวิสาหกิจแต่อย่างใด

ซึ่งจากการสืบสวนเบื้องต้นพบว่ามีไฟล์อิเล็กทรอนิกส์กว่า 3,000 ไฟล์ได้ถูกทำลายไป ขณะที่เจ้าหน้าที่ซึ่งรับผิดชอบเกี่ยวกับการจัดซื้อนั้นก็ถูกโยกย้ายไปยังหน่วยงานอื่นเช่นกัน

จึงทำให้ ณ เวลานี้ ทางฝ่ายรัฐบาลต้องมีการนำเอาฝ่ายเทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อเข้ามาตรวจสอบถึงกิจกรรมอันไม่ถูกต้อง ควบคู่ไปกับการว่าจ้างหน่วยงานภายนอก เพื่อจะกู้ไฟล์ที่ถูกทำลายดังกล่าว เพื่อที่จะหาว่ามีประเด็นทุจริตที่เกี่ยวข้องในไฟล์ที่ว่านี้หรือไม่

อ่านประกอบ :

#กดคลิก ติดตาม ส่งแชร์ข่าวอิศรา ได้ที่นี่ https://www.facebook.com/isranewsfanpage