ที่ประชุมใหญ่ศาลฎีกาพิพากษายืน รองนายก อบต.นาหัวบ่อ สกลนคร ไม่ยื่นบัญชีฯ-ขาดอายุความ

news kittipong 2210 main

อีกคดีแล้ว! ที่ประชุมใหญ่ศาลฎีกาพิพากษายืนตามศาลฎีกาแผนกคดีอาญาของผู้ดํารงตําแหน่งทางการเมือง ‘กิตติพงศ์ ไชยตะมาตย์’ รองนายก อบต. นาหัวบ่อ จ.สกลนคร จงใจไม่ยื่นบัญชีทรัพย์สิน เอกสารประกอบ ต่อ ป.ป.ช.ภายในเวลากําหนด เหตุขาดอายุความแล้ว สั่งลงโทษทางการเมืองไม่ได้ ไม่ต้องวินิจฉัยข้อเท็จจริง

สำนักข่าวอิศรา (www.isranews.org) รายงานว่า เมื่อวันที่ 14 ก.ย. 2563 ที่ประชุมใหญ่ศาลฎีกามีคำพิพากษาในชั้นวินิจฉัยอุทธรณ์ คดีการแสดงบัญชีรายการทรัพย์สินและหนี้สิน ระหว่าง คณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (คณะกรรมการ ป.ป.ช.) ผู้ร้อง นายกิตติพงศ์ ไชยตะมาตย์ ผู้ถูกกล่าวหา คดีผู้ถูกกล่าวหาซึ่งเป็นผู้ดํารงตําแหน่งทางการเมืองจงใจ ไม่ยื่นบัญชีแสดงรายการทรัพย์สินและหนี้สินและเอกสารประกอบต่อผู้ร้องภายในเวลาที่กฎหมาย กําหนด และมีพฤติการณ์อันควรเชื่อได้ว่ามีเจตนาไม่แสดงที่มาแห่งทรัพย์สินและหนี้สินนั้น กรณีพ้น จากตําแหน่งและกรณีพ้นจากตําแหน่งมาแล้วเป็นเวลาหนึ่งปี ในการดํารงตําแหน่งรองนายกองค์การบริหารส่วนตําบล (อบต.) นาหัวบ่อ อ.พรรณานิคม จ.สกลนคร ศาลฎีกาแผนกคดีอาญาของผู้ดํารงตําแหน่งทางการเมือง มีพิพากษาวันที่ 27 พ.ย.2562 ยกคําร้อง คณะกรรมการ ป.ป.ช. ผู้ร้องอุทธรณ์ต่อที่ประชุมใหญ่ศาลฎีกา ปรากฏว่าที่ประชุมใหญ่ศาลฎีกามีคำพิพากษายืน รายละเอียดดังนี้

news kittipong 2210

ผู้ร้องอุทธรณ์คัดค้าน คําพิพากษาศาลฎีกาแผนกคดีอาญาของผู้ดํารงตําแหน่งทางการเมือง ลงวันที่ 27 เดือน พฤศจิกายน พุทธศักราช 2562 องค์คณะวินิจฉัยอุทธรณ์ รับวันที่ 29 เดือน กรกฎาคม พุทธศักราช 2563

ผู้ร้องยื่นคําร้องขอให้วินิจฉัยว่า ผู้ถูกกล่าวหาซึ่งเป็นผู้ดํารงตําแหน่งทางการเมืองจงใจไม่ยื่นบัญชีแสดงรายการทรัพย์สินและหนี้สินและเอกสารประกอบต่อผู้ร้องภายในเวลาที่กฎหมายกําหนด และมีพฤติการณ์อันควรเชื่อได้ว่ามีเจตนาไม่แสดงที่มาแห่งทรัพย์สินและหนี้สินนั้น กรณีพ้น จากตําแหน่งและกรณีพ้นจากตําแหน่งมาแล้วเป็นเวลาหนึ่งปี ในการดํารงตําแหน่งรองนายกองค์การบริหารส่วนตําบลนาหัวบ่อ อําเภอพรรณานิคม จังหวัดสกลนคร ห้ามมิให้ผู้ถูกกล่าวหาดํารงตําแหน่ง ทางการเมืองหรือดํารงตําแหน่งใดในพรรคการเมืองเป็นเวลาห้าปีนับแต่วันที่พ้นจากตําแหน่ง กับลงโทษ พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ. 2542 มาตรา 34, 119 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91

ผู้ถูกกล่าวหาไม่มาศาลในวันนัดพิจารณาครั้งแรก ถือว่าผู้ถูกกล่าวหาให้การปฏิเสธ

ศาลฎีกาแผนกคดีอาญาของผู้ดํารงตําแหน่งทางการเมืองพิจารณาแล้วพิพากษา ยกคําร้อง

ผู้ร้องอุทธรณ์ต่อที่ประชุมใหญ่ศาลฎีกา

องค์คณะวินิจฉัยอุทธรณ์พิเคราะห์คําร้องประกอบกับพยานหลักฐานในชั้นไต่สวนแล้ว ข้อเท็จจริงเบื้องต้นรับฟังเป็นยุติว่า ผู้ถูกกล่าวหาได้รับแต่งตั้งให้ดํารงตําแหน่งรองนายกองค์การบริหารส่วนตําบลนาหัวบ่อ อําเภอพรรณานิคม จังหวัดสกลนคร เมื่อวันที่ 1 พฤศจิกายน 2554 และ พ้นจากตําแหน่งเมื่อวันที่ 6 กันยายน 2556 ผู้ถูกกล่าวหายื่นบัญชีแสดงรายการทรัพย์สินและหนี้สิน และเอกสารประกอบต่อผู้ร้องกรณีพ้นจากตําแหน่งและกรณีพ้นจากตําแหน่งมาแล้วเป็นเวลาหนึ่งปี เมื่อ วันที่ 2 มีนาคม 2558 โดยไม่แนบเอกสารประกอบให้ถูกต้องครบถ้วน ได้แก่ สําเนาแบบแสดงรายการ ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาปีภาษี 2555 และปีภาษี 2556 เอกสารประกอบรายการเงินฝากธนาคาร และรายการหนี้สินสหกรณ์ออมทรัพย์ครูจังหวัดสกลนครของคู่สมรส สําหรับปัญหาว่าผู้ถูกกล่าวหา จงใจไม่ยื่นบัญชีแสดงรายการทรัพย์สินและหนี้สินและเอกสารประกอบต่อผู้ร้องกรณีพ้นจากตําแหน่ง มาแล้วเป็นเวลาหนึ่งปีนั้น ศาลฎีกาแผนกคดีอาญาของผู้ดํารงตําแหน่งทางการเมืองวินิจฉัยว่า บทบัญญัติของกฎหมายที่บัญญัติในภายหลังบัญญัติว่าการกระทําเช่นนั้นไม่เป็นความผิดอีกต่อไป ผู้ถูกกล่าวหาย่อมพ้นจากการเป็นผู้กระทําความผิดและไม่อาจใช้มาตรการบังคับทางการเมืองแก่ ผู้ถูกกล่าวหากรณีนี้ได้ ส่วนกรณีพ้นจากตําแหน่งให้ยกคําร้องเนื่องจากคดีขาดอายุความทางอาญา คู่ความไม่อุทธรณ์จึงเป็นอันยุติ

มีปัญหาที่ต้องวินิจฉัยตามอุทธรณ์ของผู้ร้องว่า เมื่อความผิดฐานจงใจไม่ยื่นบัญชีแสดงรายการทรัพย์สินและหนี้สินและเอกสารประกอบต่อผู้ร้องกรณีพ้นจากตําแหน่งขาดอายุความทางอาญาแล้ว จะนํามาตรการบังคับทางการเมืองมาใช้บังคับแก่ผู้ถูกกล่าวหาได้หรือไม่

ผู้ร้อง อุทธรณ์ว่า การห้ามมิให้ดํารงตําแหน่งทางการเมืองหรือดํารงตําแหน่งใดในพรรคการเมืองเป็นเวลาห้าปี ตามพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ. 2542 มาตรา 34 เป็นมาตรการหลักที่แยกจากโทษทางอาญา จึงมิใช่เป็นเพียงโทษอุปกรณ์หรือโทษข้างเคียงของโทษทางอาญา และการลงโทษตามมาตรการบังคับทางการเมืองไม่ใช่การลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 18 กรณีจึงไม่อาจนําเอาบทบัญญัติเรื่องอายุความมาใช้บังคับกับ มาตรการบังคับทางการเมืองได้ มาตรการดังกล่าวจึงไม่มีอายุความ นั้น เห็นว่า การห้ามมิให้ดํารง ตําแหน่งทางการเมืองหรือดํารงตําแหน่งใดในพรรคการเมืองเป็นเวลาห้าปี ตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550 มาตรา 263 วรรคสอง และพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ. 2542 มาตรา 34 ถือเป็นมาตรการบังคับทางการเมืองซึ่งศาลจะมีอํานาจบังคับใช้มาตรการดังกล่าวได้ก็ต่อเมื่อเป็นกรณีที่ศาลได้มี คําพิพากษาวินิจฉัยชี้ขาดว่าผู้นั้นจงใจไม่ยื่นบัญชีแสดงรายการทรัพย์สินและหนี้สินภายในเวลา ที่กฎหมายกําหนด หรือจงใจยื่นบัญชีแสดงรายการทรัพย์สินและหนี้สินด้วยข้อความอันเป็นเท็จหรือ ปกปิดข้อเท็จจริงที่ควรแจ้งให้ทราบ อันเป็นความผิดอาญาที่บัญญัติไว้ในพระราชบัญญัติประกอบ รัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ. 2542 มาตรา 119 การที่กฎหมาย กําหนดให้มาตรการบังคับทางการเมืองรวมเป็นส่วนหนึ่งของคดีอาญาเช่นนี้ จึงไม่อาจแยกออกจาก การวินิจฉัยความผิดทางอาญาได้ และเห็นได้ว่ากฎหมายมิได้มีวัตถุประสงค์จะให้มาตรการบังคับทางการเมืองนี้เป็นมาตรการหลักที่แยกจากโทษทางอาญาดังที่ผู้ร้องกล่าวอ้างแต่อย่างใด ทั้งหากจะถือว่ามาตรการบังคับทางการเมืองไม่มีอายุความดังที่ผู้ร้องอุทธรณ์แล้ว ก็อาจจะทําให้ระยะเวลาล่วงเลยไปจน ยากที่จะหาพยานหลักฐานมาพิสูจน์ได้ตรงต่อความเป็นจริง อีกทั้งมาตรการดังกล่าวเป็นมาตรการเชิง ป้องกันการทุจริตจึงต้องบังคับโดยเร็ว มิฉะนั้นหากผู้ถูกกล่าวหาพ้นจากตําแหน่งนั้นไปเกินกว่าห้าปีแล้ว การที่จะใช้มาตรการบังคับทางการเมืองด้วยการห้ามดํารงตําแหน่งทางการเมืองหรือดํารงตําแหน่งใด ในพรรคการเมืองเป็นเวลาห้าปีนับแต่วันที่พ้นจากตําแหน่งตามมาตรา 34 วรรคสอง ย่อมเป็นอันไร้ ผลโดยสิ้นเชิง ดังนี้ มาตรการบังคับทางการเมืองดังกล่าวแม้มิใช่โทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 18 ก็ย่อมต้องอยู่ภายใต้หลักทั่วไปของคดีอาญารวมถึงอยู่ในบังคับอายุความทางอาญา เมื่อคดี ส่วนอาญาศาลวินิจฉัยว่าขาดอายุความ ซึ่งมีผลให้สิทธินําคดีอาญามาฟ้องระงับไปโดยไม่มีการวินิจฉัยข้อเท็จจริงว่าผู้ถูกกล่าวหากระทําความผิดตามคําร้อง จึงไม่อาจนํามาตรการบังคับทางการเมืองตาม พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ. 2542 มาตรา 34 มาใช้บังคับแก่ผู้ถูกกล่าวหาได้ ที่ศาลฎีกาแผนกคดีอาญาของผู้ดํารงตําแหน่งทางการเมือง พิพากษายกคําร้องมานั้น องค์คณะวินิจฉัยอุทธรณ์เสียงข้างมากเห็นพ้องด้วย อุทธรณ์ของผู้ร้องฟังไม่ขึ้น

พิพากษายืน (คดีหมายเลขแดงที่ อม.อธ.14/2563 วันที่ 14 ก.ย.2563)

ก่อนหน้านี้ วันที่ 21 ส.ค. 2563 ราชกิจจานุเบกษาเผยแพร่คำพิพากษาศาลฎีกา คดีการแสดงบัญชีรายการทรัพย์สินและหนี้สิน โดยคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (คณะกรรมการ ป.ป.ช.) ผู้ร้องรายนายกิตติพงศ์ ไชยตะมาตย์ รองนายกองค์การบริหารส่วนตำบล (อบต.) นาหัวบ่อ อ.พรรณานิคม จ.สกลนคร จงใจไม่ยื่นบัญชีแสดงรายการทรัพย์สินและหนี้สินและเอกสารประกอบต่อผู้ร้องภายในเวลาที่กฎหมายกำหนดและมีพฤติการณ์อันควรเชื่อได้ว่ามีเจตนาไม่แสดงที่มาแห่งทรัพย์สินหรือหนี้สินนั้น กรณีพ้นจากตำแหน่งและกรณีพ้นจากตำแหน่งมาแล้วเป็นเวลาหนึ่งปี พิพากษาว่า กรณีพ้นจากตำแหน่ง ขาดอายุความทางอาญา ส่วนกรณีไม่ยื่นทรัพย์สินกรณีพ้นจากตำแหน่ง หนึ่งปี พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ. 2561 ไม่ได้กำหนดให้ผู้บริหารท้องถิ่น รองผู้บริหารท้องถิ่น ผู้ช่วยผู้บริหารท้องถิ่น และสมาชิกสภาท้องถิ่นมีหน้าที่ยื่นบัญชีแสดงรายการทรัพย์สินและหนี้สินและเอกสารประกอบต่อผู้ร้องกรณีพ้นจากตำแหน่งมาแล้วเป็นเวลาหนึ่งปี จึงเป็นกรณีที่บทบัญญัติของกฎหมายที่บัญญัติในภายหลัง บัญญัติว่าการกระทำเช่นนั้นไม่เป็นความผิดอีกต่อไป พิพากษายกคำร้อง (คดีหมายเลขแดงที่คดีหมายเลขแดงที่ อม. 256/2562 วันที่ 27 พ.ย.2562)