ที่ประชุมใหญ่ศาลฎีกาพิพากษายืน ยกคำร้อง ส.จ.นครปฐม ซุกทรัพย์สิน คดีขาดอายุความ

news2009 main

อีกราย! คำพิพากษา ที่ประชุมใหญ่ศาลฎีกายืน ยกคำร้อง คดี ‘ธงชัย ศรีสุขจร’ สมาชิกสภา อบจ. นครปฐม อดีต ส.ว. ไม่แสดงทรัพย์สินหลายรายการ ขาดอายุความ แล้ว สิทธินําคดีอาญามาฟ้องย่อมระงับ ตัดสิทธิ์ทางการเมืองไม่ได้ หลัง ป.ป.ช.ยื่นอุทธรณ์ขอให้เพิกถอนสิทธิสมัครรับเลือกตั้ง-ลงโทษยื่นบัญชีฯเท็จกรณีพ้นตำแหน่ง

................................

สำนักข่าวอิศรา (www.isranews.org) รายงานว่า เมื่อวันที่ 3 ก.ย. 2563 ศาลฎีกา มีคำพิพากษาในชั้นวินิจฉัยอุทธรณ์ คดีการแสดงบัญชีรายการทรัพย์สินและหนี้สิน ระหว่าง คณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (คณะกรรมการ ป.ป.ช.) ผู้ร้อง นายธงชัย ศรีสุขจร สมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัดนครปฐม (ส.อบจ.นครปฐม) ผู้ถูกกล่าวหา ผู้ร้องคัดค้านคำพิพากษาของศาลฎีกาแผนกคดีอาญาของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง ที่ยกคำร้อง คดีจงใจยื่นบัญชีแสดงรายการทรัพย์สินและหนี้สินและเอกสารประกอบต่อผู้ร้องด้วยข้อความอันเป็นเท็จหรือปกปิดข้อเท็จจริงที่ควรแจ้งให้ทราบ และมีพฤติการณ์อันควรเชื่อได้ว่ามีเจตนาไม่แสดงที่มาแห่งทรัพย์สินและหนี้สิน เนื่องจากคดีขาดอายุความ (อ่านข่าวเกี่ยวข้อง: ขาดอายุความ! ศาลฎีกาฯ ยกคำร้อง อดีต ส.ว.นครปฐม ยื่นบัญชีฯเท็จ ยุคเป็น ส.จ.)

ศาลฎีกา มีคำพิพากษายืน ตามศาลฎีกาแผนกคดีอาญาของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง

รายละเอียดดังนี้

news2009

ผู้ร้อง อุทธรณ์คัดค้าน คําพิพากษาศาลฎีกาแผนกคดีอาญา ของผู้ดํารงตําแหน่งทางการเมือง ลงวันที่ 17 เดือน กันยายน พุทธศักราช 2562

องค์คณะวินิจฉัยอุทธรณ์ รับวันที่ 15 เดือน กรกฎาคม พุทธศักราช 2563

ผู้ร้องยื่นคําร้องขอให้วินิจฉัยว่า ผู้ถูกกล่าวหาเป็นผู้ดํารงตําแหน่งทางการเมืองจงใจ ยื่นบัญชีแสดงรายการทรัพย์สินและหนี้สินและเอกสารประกอบต่อผู้ร้องด้วยข้อความอันเป็นเท็จหรือ ปกปิดข้อเท็จจริงที่ควรแจ้งให้ทราบ และมีพฤติการณ์อันควรเชื่อได้ว่ามีเจตนาไม่แสดงที่มาแห่งทรัพย์สินและหนี้สินนั้น กรณีเข้ารับตําแหน่งและกรณีพ้นจากตําแหน่งสมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัดนครปฐม ให้เพิกถอนสิทธิสมัครรับเลือกตั้งของผู้ถูกกล่าวหา กับลงโทษฐานเป็นผู้มีหน้าที่ยื่นบัญชีแสดงรายการทรัพย์สินและหนี้สินและเอกสารประกอบต่อผู้ร้องจงใจยื่นบัญชีแสดงรายการทรัพย์สินและหนี้สินและเอกสารประกอบต่อผู้ร้องด้วยข้อความอันเป็นเท็จหรือปกปิดข้อเท็จจริงที่ควรแจ้งให้ทราบเฉพาะกรณีพ้นจากตําแหน่งตามพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการ ป้องกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ. 2561 มาตรา 81, 114,167

ผู้ถูกกล่าวหาให้การรับสารภาพ

ศาลฎีกาแผนกคดีอาญาของผู้ดํารงตําแหน่งทาการเมืองพิจารณาแล้วพิพากษา ยกคําร้อง

ผู้ร้องอุทธรณ์ต่อที่ประชุมใหญ่ศาลฎีกา

พิเคราะห์คําร้อง ประกอบเอกสารตามคําร้อง และคําให้การของผู้ถูกกล่าวหาแล้ว ข้อเท็จจริงรับฟังเป็นยุติได้ว่า ผู้ถูกกล่าวหาได้รับเลือกตั้งให้ดํารงตําแหน่งสมาชิกสภาองค์การ บริหารส่วนจังหวัดนครปฐม เมื่อวันที่ 15 กรกฎาคม 2555 โดยปฏิญาณตนต่อสภาองค์การบริหาร ส่วนจังหวัดนครปฐม เมื่อวันที่ 9 สิงหาคม 2555 และพ้นจากตําแหน่งเมื่อวันที่ 3 มีนาคม 2557 ผู้ถูกกล่าวหายื่นบัญชีแสดงรายการทรัพย์สินและหนี้สินและเอกสารประกอบต่อผู้ร้องกรณีเข้ารับ ตําแหน่งเมื่อวันที่ 29 สิงหาคม 2555 โดยไม่แสดงรายการทรัพย์สินและหนี้สินของผู้ถูกกล่าวหา นางสุภาภรณ์หรือณภัทรารัตน์ ศรีสุขจร คู่สมรส และนายวรพล ศรีสุขจร บุตรที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ได้แก่ บัญชีเงินฝากธนาคาร รายการเงินลงทุน และที่ดิน ต่อมายื่นบัญชีแสดงรายการทรัพย์สินและหนี้สินและเอกสารประกอบต่อผู้ร้องกรณีพ้นจากตําแหน่งเมื่อวันที่ 26 มีนาคม 2557 โดยไม่แสดงรายการทรัพย์สินและหนี้สินของผู้ถูกกล่าวหา คู่สมรส และบุตรที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ได้แก่ บัญชีเงินฝากธนาคาร รายการเงินลงทุน 3 รายการ และที่ดิน

มีปัญหาต้องวินิจฉัยตามอุทธรณ์ของผู้ร้องประการแรกว่า ความรับผิดทางอาญาของ ผู้ถูกกล่าวหาฐานจงใจยื่นบัญชีแสดงรายการทรัพย์สินและหนี้สินและเอกสารประกอบต่อผู้ร้องด้วย ข้อความอันเป็นเท็จหรือปกปิดข้อเท็จจริงที่ควรแจ้งให้ทราบกรณีพ้นจากตําแหน่งสมาชิกสภา องค์การบริหารส่วนจังหวัดนครปฐมขาดอายุความแล้วหรือไม่

ผู้ร้องอุทธรณ์ว่า พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีอาญาของผู้ดํารงตําแหน่งทางการเมือง พ.ศ. 2560 มาตรา 25 วรรคหนึ่ง บัญญัติว่า "ในการดําเนินคดีอาญาตามพระราชบัญญัติประกอบ รัฐธรรมนูญนี้เมื่อได้ยื่นฟ้องต่อศาลแล้ว ให้อายุความสะดุดหยุดลง” ผู้ร้องยื่นคําร้องต่อศาลฎีกาแผนกคดีอาญาของผู้ดํารงตําแหน่งทางการเมืองเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2562 ทําให้อายุความสะดุด หยุดลง ผู้ร้องยื่นคําร้องขอให้ศาลออกหมายจับผู้ถูกกล่าวหาในวันเดียวกัน ต่อมาวันที่ 26 มีนาคม 2562 ศาลออกหมายจับผู้ถูกกล่าวหาแล้ว อายุความจึงสะดุดหยุดอยู่ เมื่อปรากฏว่าผู้ถูกกล่าวหา หลบหนีไปในระหว่างถูกดําเนินคดีหรือระหว่างการพิจารณาคดีของศาล ตามพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีอาญาของผู้ดํารงตําแหน่งทางการเมือง พ.ศ. 2560 มาตรา 25 วรรคสอง ประกอบมาตรา 7 แห่งพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ. 2561 มิให้นับระยะเวลาที่ผู้ถูกกล่าวหาหลบหนี รวมเป็นส่วนหนึ่งของอายุความ ตามมาตรา 27 ศาลประทับรับฟ้องไว้พิจารณาได้แม้ไม่ ปรากฏตัวผู้ถูกกล่าวหา และมาตรา 28 ศาลมีอํานาจพิจารณาคดีได้โดยไม่ต้องกระทําต่อหน้าจําเลย บทกฎหมายดังกล่าวเป็นบทเพิ่มเติมวิธีการนับอายุความตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 95 เมื่อผู้ถูกกล่าวหามาแสดงตัวต่อศาลเมื่อวันที่ 29 มีนาคม 2562 ทําให้ผู้ถูกกล่าวหา อยู่ในอํานาจศาลแล้ว คดีจึงยังไม่ขาดอายุความ องค์คณะผู้พิพากษามีมติเสียงข้างมากเห็นว่า พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ.2561 ให้ยกเลิกพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ. 2542 แต่พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการ ทุจริต พ.ศ. 2561 มาตรา 167 ซึ่งเป็นกฎหมายที่ใช้ภายหลังการกระทําความผิดยังคงบัญญัติ ให้การกระทําตามคําร้องเป็นความผิดอยู่และมีระวางโทษเท่าเดิมคือจําคุกไม่เกินหกเดือน หรือปรับไม่เกิน หนึ่งหมื่นบาท หรือทั้งจําทั้งปรับ จึงต้องใช้พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ.2542 มาตรา 119 ซึ่งเป็นกฎหมายที่ใช้ในขณะกระทําความผิดบังคับแก่คดีนี้ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 2 วรรคแรก แต่เมื่อ พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ. 2542 มาตรา 119 มิได้บัญญัติอายุความไว้เป็นการเฉพาะ แม้ต่อมาจะมีพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีอาญาของผู้ดํารงตําแหน่งทางการเมือง พ.ศ. 2560 มาตรา 25 วรรคหนึ่ง บัญญัติว่า " ในการดําเนินคดีอาญาตามพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญนี้เมื่อได้ยื่นฟ้องคดีต่อ ศาลแล้ว ให้อายุความสะดุดหยุดลง " และวรรคสอง บัญญัติว่า " ในกรณีผู้ถูกกล่าวหาหรือจําเลย หลบหนีไปในระหว่างถูกดําเนินคดีหรือระหว่างการพิจารณาคดีของศาล มิให้นับระยะเวลาที่ ผู้ถูกกล่าวหาหรือจําเลยหลบหนีรวมเป็นส่วนหนึ่งของอายุความ " ก็ตาม แต่บทบัญญัติดังกล่าวมีผล ทําให้ระยะเวลาที่บุคคลอาจต้องรับโทษทางอาญาเพิ่มขึ้นหรือหนักกว่าระยะเวลาที่กําหนดไว้ตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 95 (4) จึงต้องใช้บทบัญญัติเรื่องอายุความตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 95 (4) ตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550 มาตรา 39 วรรคหนึ่ง ที่ใช้บังคับในขณะกระทําความผิดซึ่งบัญญัติว่า "บุคคลไม่ต้องรับโทษอาญา เว้นแต่ได้กระทําการอันกฎหมายที่ใช้อยู่ในเวลาที่กระทํานั้นบัญญัติเป็นความผิดและกําหนดโทษไว้ และโทษที่จะลงแก่บุคคลนั้นจะหนักกว่าโทษที่กําหนดไว้ในกฎหมายที่ใช้อยู่ในเวลาที่กระทําความผิดมิได้" บทบัญญัติเรื่องอายุความตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 95 แม้ไม่ใช่บทบัญญัติที่ เกี่ยวกับโทษที่จะลงแก่ผู้กระทําความผิด แต่ก็เป็นบทบัญญัติเกี่ยวกับระยะเวลาที่บุคคลอาจต้องรับโทษอาญาซึ่งเกี่ยวพันกับบทกําหนดโทษพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีอาญาของผู้ดํารงตําแหน่งทางการเมือง พ.ศ. 2560 มาตรา 25 วรรคหนึ่ง ที่ให้ อายุความสะดุดหยุดลง และวรรคสอง ที่มิให้นับระยะเวลาที่ผู้ถูกกล่าวหาหลบหนีไปในระหว่างถูกดําเนินคดีหรือระหว่างการพิจารณาของศาลรวมเป็นส่วนหนึ่งของอายุความ ย่อมทําให้ระยะเวลาที่ผู้ถูกกล่าวหาอาจต้องรับโทษอาญาเพิ่มขึ้นหรือหนักกว่าระยะเวลาที่กําหนดไว้ตามประมวล กฎหมายอาญา มาตรา 95 จึงต้องใช้บทบัญญัติเรื่องอายุความตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 95 ซึ่งเป็นกฎหมายที่ใช้อยู่ในเวลาที่กระทําความผิด อันเป็นสิทธิใน กระบวนการยุติธรรมของบุคคลตามรัฐธรรมนูญ และรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560 มาตรา 29 วรรคหนึ่ง ที่ใช้อยู่ในปัจจุบันก็บัญญัติหลักการนี้ไว้เช่นเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีอาญาของผู้ดํารงตําแหน่งทางการเมือง พ.ศ. 2560 มาตรา 25 วรรคหนึ่ง และวรรคสอง จึงหาใช่บทเพิ่มเติม วิธีการนับอายุความตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 95 ดังที่ผู้ร้องอุทธรณ์มาแต่อย่างใดไม่ ส่วนพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีอาญาของผู้ดํารงตําแหน่งทาง การเมือง พ.ศ. 2560 มาตรา 27 ที่บัญญัติให้ศาลประทับรับฟ้องไว้พิจารณาได้แม้ไม่ปรากฏตัว ผู้ถูกกล่าวหา และมาตรา 28 ที่บัญญัติให้ศาลมีอํานาจพิจารณาคดีได้โดยไม่ต้องกระทําต่อหน้าจําเลยเป็นบทบัญญัติเกี่ยวกับกระบวนการยื่นฟ้องและพิจารณาคดีในกรณีไม่มีตัวผู้ถูกกล่าวหา มาศาลในขณะยื่นคําร้องหรือพิจารณาคดี แต่การพิจารณาว่าผู้ถูกกล่าวหาเป็นผู้กระทําความผิดหรือไม่ยังคงต้องอยู่ภายใต้บทบัญญัติแห่งอายุความตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 95 ดังนั้นถ้าผู้ร้องมิได้ยื่นคําร้องและมิได้ตัวผู้ถูกกล่าวหามาศาลภายในกําหนดระยะเวลาห้าปี นับแต่วันกระทําความผิด เป็นอันขาดอายุความตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 95 (4) คดีนี้ผู้ถูกกล่าวหายื่นบัญชีแสดงรายการทรัพย์สินและหนี้สินและเอกสารประกอบต่อผู้ร้องกรณีพ้นจาก ตําแหน่งสมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัดนครปฐม เมื่อวันที่ 26 มีนาคม 2557 แม้ผู้ร้อง ยื่นคําร้องในวันที่ 25 มีนาคม 2562 ซึ่งอยู่ภายในอายุความห้าปีนับแต่วันที่ผู้ถูกกล่าวหากระทําความผิดก็ตาม แต่เมื่อไม่ได้ตัวผู้ถูกกล่าวหามาศาลภายในกําหนดอายุความห้าปีนับแต่วันที่ผู้ถูกกล่าวหากระทําความผิด คดีส่วนอาญาจึงขาดอายุความ สิทธินําคดีอาญามาฟ้องเป็นอันระงับไปตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 39 (6) และมาตรา 185 วรรคหนึ่ง ประกอบพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีอาญาของผู้ดํารงตําแหน่งทางการเมือง พ.ศ. 2560 มาตรา 8 วรรคสาม อุทธรณ์ของผู้ร้องข้อนี้ฟังไม่ขึ้น

มีปัญหาต้องวินิจฉัยตามอุทธรณ์ของผู้ร้องประการต่อไปว่า เมื่อคดีขาดอายุความทางอาญาแล้วจะนํามาตรการบังคับทางการเมืองมาใช้บังคับแก่ผู้ถูกกล่าวหาได้หรือไม่

ผู้ร้องอุทธรณ์ว่า คดีของผู้ร้องไม่ขาดอายุความจึงนํามาตรการบังคับทางการเมืองมาใช้บังคับแก่ผู้ถูกกล่าวหาได้ องค์คณะผู้พิพากษามีมติเสียงข้างมากเห็นว่า มาตรการบังคับทางการเมืองเป็นการจํากัดสิทธิขั้นพื้นฐานของบุคคลและไม่อาจแยกออกจากโทษทางอาญาได้ เมื่อคดีส่วนอาญาขาดอายุความแล้ว จึงไม่อาจนํามาตรการบังคับทางการเมืองตามพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ. 2561 มาตรา 81 หรือตามพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่า ด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ. 2542 มาตรา 34 มาบังคับแก่ผู้ถูกกล่าวหาได้ อุทธรณ์ของผู้ร้องฟังไม่ขึ้น

พิพากษายืน

(คดีหมายเขแดงที่ อม.อธ.8/2563วันที่ 3 ก.ย.2563)

นายธงชัยเป็นอดีตสมาชิกวุฒิสภา (ส.ว.) จังหวัดนครปฐม ได้รับเลือกตั้งเมื่อ 30 มี.ค.2557 นการเลือกตั้ง 24 มี.ค.2562 เป็นผู้สมัครส.ส.แบบบัญชีรายชื่อพรรคภูมิใจไทยลำดับ 22 ทางธุรกิจเป็นเจ้าของธุรกิจรับเหมาก่อสร้างรายใหญ่