ละเอียดยิบ! คำพิพากษาคดีสำแดงเท็จรถหรู ปรับเงิน บ.โมดีน่าฯ 6.4 ล. ริบเลกซัส

เขียนวันที่

วันอาทิตย์ ที่ 03 ธันวาคม 2566 เวลา 14:39 น.

เขียนโดย

isranews

Hits

5353 views

02122023 carlex

ละเอียดยิบ! คำพิพากษาฉบับเต็ม คดีบ.โมดีน่า มอเตอร์ นำเข้ารถหรู สำแดงราคาเท็จ แค่ 2.5 ล. ทั้งที่ซื้อมา 18.5 ล. ต้องชำระอากรเต็มเม็ด 60.9 ล. ศาลสั่งปรับเงิน 6.4 ล. ริบเลกซัส หากไม่ชําระให้กักขัง กก.เกินกว่า 1 ปี แต่ไม่เกิน 2 ปี

สืบเนื่องจากวันที่ 26 พฤศจิกายน 2566 สำนักข่าวอิศรา (www.isranews.org) รายงาน ว่า ศาลอาญามีคำพิพากษา วันที่ 15 มิ.ย.2566 นายกฤติ กิระวิทยา กรรมการผู้มีอำนาจบริษัท โมดีน่า มอเตอร์ จำกัด และบริษัท โมดีน่า มอเตอร์ จำกัด ปรับรวมกันเป็นเงิน 6,403,263 บาท กรณีร่วมกันนำสินค้าประเภทรถยนต์นั่งใหม่พร้อมอุปกรณ์ยี่ห้อ เลกซัส (LEXUS) รุ่น LFA COUPE 4.8 4,800 CC YEAR 2012 หมายเลขตัวรถ JTHHX8BH 501000150 เครื่องยนต์ 1LR0001658 จำนวน 1 คัน อันเป็นของมีถิ่นกำเนิดใน ประเทศสหราชอาณาจักรเข้ามาในราชอาณาจักรโดยร่วมกันสำแดงข้อความอันเป็นเท็จ และริบรถยนต์ของกลาง (ข่าวเกี่ยวข้อง: ศาลสั่งริบ ‘เลกซัส’ ! ปรับ บ.โมดีน่าฯ-กก. 6.4 ล. สำแดงราคาเท็จคดีรถหรู)

ล่าสุดสำนักข่าวอิศราเรียบเรียงคำพิพากษามารายงาน

@ รวมสองสำนวนเป็นคดีเดียว

คดีหมายเลขดําที่ อ 501/2565 คดีหมายเลขแดงที่ อ 1581/2566

ศาลอาญา

วันที่ 15 เดือน มิถุนายน พุทธศักราช 2566

ความอาญา

ระหว่าง พนักงานอัยการ สำนักงานอัยการสูงสุด โจทก์

นายกฤติ กิระวิทยา จำเลย

เรื่อง ความผิดต่อพระราชบัญญัติศุลกากร

ความผิดต่อพระราชบัญญัติภาษีสรรพสามิต

คดีหมายเลขดําที่ อ 510/2565 คดีหมายเลขแดงที่ อ 1582/2566

ระหว่าง พนักงานอัยการ สำนักงานอัยการสูงสุด โจทก์

บริษัท โมดีน่า มอเตอร์ จำกัด จำเลย

เรื่อง ความผิดต่อพระราชบัญญัติศุลกากร

ความผิดต่อพระราชบัญญัติภาษีสรรพสามิต

คดีทั้งสองสำนวนนี้ ศาลสั่งให้รวมพิจารณาเป็นคดีเดียวกัน โดยให้เรียกโจทก์ทั้งสองสำนวนว่า โจทก์ เรียกจำเลยในสำนวนแรกว่า จำเลยที่ 1 และเรียกจำเลยในสำนวนหลังว่า จำเลยที่ 2

คดีทั้งสองสำนวนโจทก์ฟ้องและแก้ไขคำฟ้องเป็นใจความเดียวกันว่า จำเลยที่ 2 เป็นนิติบุคคลตามกฎหมาย ประเภท บริษัทจำกัด โดยมีจำเลยที่ 1 เป็นกรรมการผู้มีอำนาจกระทำการแทนจำเลยที่ 2

02122023 mo002

@ สำแดงนำเข้าเลกซัส ราคา 83,300 ดอลล่าร์ฯ-2,574,303.20 บาท

เมื่อวันที่ 5 มีนาคม 2555 เวลากลางวัน จำเลยทั้งสองร่วมกันนำสินค้าประเภทรถยนต์นั่งใหม่พร้อมอุปกรณ์ยี่ห้อ เลกซัส (LEXUS) รุ่น LFA COUPE 4.8 4,800 CC YEAR 2012 หมายเลขตัวรถ JTHHX8BH 501000150 เครื่องยนต์ 1LR0001658 จำนวน 1 คัน อันเป็นของมีถิ่นกำเนิดใน ประเทศสหราชอาณาจักรเข้ามาในราชอาณาจักรโดยร่วมกันสำแดงข้อความอันเป็นเท็จ ด้วยการยื่นใบขนสินค้าขาเข้า เลขที่ A005C550300411 ต่อเจ้าหน้าที่ศุลกากร กรมศุลกากร เพื่อผ่านพิธีการศุลกากร คือ รถยนต์นั่งใหม่สำเร็จรูปดังกล่าวว่ามีราคา 83,300 ดอลลาร์สหรัฐ เป็นเงิน 2,574,303.20 บาท เป็นความเท็จ ทำให้เจ้าหน้าที่ศุลกากรคำนวณภาษีอากรสำหรับรถยนต์ดังกล่าวผิดไป โดยคิดอากรขาเข้า เป็นเงิน 2,059,442 บาท ภาษีสรรพสามิต เป็นเงิน 5,148,606 บาท ภาษีเพื่อมหาดไทยเป็นเงิน 514,860 บาท และภาษีมูลค่าเพิ่ม เป็นเงิน 720,804 บาท รวมเป็นเงิน 8,443,712 บาท ความจริงแล้ว บริษัท ฮามิลตัน คอนแทค จำกัด จำหน่ายรถยนต์ดังกล่าวให้แก่จำเลยทั้งสอง เป็นเงิน 342,020 ปอนด์สเตอร์ลิง เป็นเงิน 18,582,460.66 บาท หากคำนวณภาษีอากรที่เรียกเก็บตามราคาซื้อขายที่นำเข้าจริงต้องคิดอากรขาเข้า เป็นเงิน 14,865,968 บาท ภาษีสรรพสามิต เป็นเงิน 37,164,920.36 บาท ภาษีเพื่อมหาดไทย เป็นเงิน 3,716,492.04 บาท ภาษีมูลค่าเพิ่ม เป็นเงิน 5,203,088.87 บาท รวมภาษีอากรที่จำเลยทั้งสองต้องชําระจริง เป็นเงิน 60,950,469.27 บาท โดยจำเลยทั้งสองชําระค่าอากร เป็นเงิน 2,059,442 บาท เป็นเหตุให้มีอากรขาดเป็นเงิน 12,806,526 บาท

เหตุเกิดที่ตําบลทุ่งสุขลา อำเภอศรีราชา จังหวัดชลบุรี ต่อมาเจ้าพนักงานยึดรถยนต์ยี่ห้อ เลกซัส รุ่น LEF A/T หมายเลขตัวรถ JTHHX8BH 501000150 เครื่องยนต์ 1LR0001658 หมายเลขทะเบียนป้ายแดง บ 7243 กรุงเทพมหานคร ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ.2560 มาตรา 243, 253 พระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ. 2469 มาตรา 27, 115 จัตวา พระราชบัญญัติภาษีสรรพสามิต พ.ศ. 2560 มาตรา 202, 208 พระราชบัญญัติภาษีสรรพสามิต พ.ศ. 2527 มาตรา 165, 167 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 83 นับโทษจำคุกจำเลยที่ 1 ต่อจากโทษจำคุกของจำเลยที่ 3 ในคดีอาญาหมายเลขดําที่ อท.59/2563 ของศาลอาญาคดีทุจริตและประพฤติมิชอบภาค 2 จ่ายเงินสินบนและเงินรางวัลให้แก่ ผู้นำจับและพนักงานเจ้าหน้าที่ตามกฎหมาย และริบของกลาง จำเลยทั้งสองให้การปฏิเสธ แต่ระหว่างสืบพยานโจทก์

@ จำเลยขอถอนคำให้การเดิม และให้การใหม่เป็นรับสารภาพ

จำเลยทั้งสองขอถอนคำให้การเดิม และให้การใหม่เป็นรับสารภาพตามฟ้อง และจำเลยที่ 1 รับว่าเป็นบุคคลคนเดียวกับจำเลย ในคดีที่โจทก์ขอให้นับโทษต่อ

อนึ่ง หลังกระทำความผิด มีพระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ. 2560 มาตรา 3 บัญญัติว่า ให้ยกเลิก (1) พระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ. 2469 แต่พระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ. 2560 มาตรา 243 ยังคงบัญญัติให้ความผิดฐานร่วมกันหลีกเลี่ยงอากรตามพระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ. 2469 มาตรา 27 เป็นความผิด และมาตรา 253 ยังคงบัญญัติให้กรรมการของผู้กระทำความผิดต้องรับผิดร่วมกับนิติบุคคล เพียงแต่โจทก์มีภาระการพิสูจน์ว่า กรรมการเป็นผู้สั่งการหรือเป็นกรรมการผู้กระทำการแทนนิติบุคคล หรือละเว้นไม่สั่งการทำให้นิติบุคคลกระทำความผิด แตกต่างจากพระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ. 2469 มาตรา 115 จัตวา กำหนดให้กรรมการผู้จัดการมีภาระการพิสูจน์ว่านิติบุคคลได้กระทำความผิดโดยตนมิได้รู้เห็นหรือยินยอมหรือตนได้จัดการตามสมควรเพื่อป้องกันมิให้เกิดความผิดนั้น จึงถือไม่ได้ว่าพระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ. 2560 ยกเลิกความผิดตามพระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ. 2469 มาตรา 27 และมาตรา 115 จัตวา แต่ความรับผิดตามพระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ. 2469 มาตรา 27 และมาตรา 115 จัตวา ซึ่งเป็นกฎหมายที่ใช้ในขณะกระทำความผิดแตกต่างกับกฎหมายที่ใช้บังคับในขณะพิจารณาคดี จึงต้องใช้กฎหมายในส่วนที่เป็นคุณแก่จำเลยทั้งสองไม่ว่าในทางใด

ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 3 เมื่อระวางโทษในความผิดฐานร่วมกันหลีกเลี่ยงการเสียอากรโดยเจตนาจะฉ้ออากรที่ต้องเสียสำหรับของนั้นๆ ตามพระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ. 2560 มาตรา 243 มีระวางโทษจำคุกไม่เกินสิบปี หรือปรับเป็นเงินตั้งแต่ครึ่งเท่า แต่ไม่เกินสี่เท่าของค่าอากรที่ต้องเสียเพิ่ม หรือทั้งจำทั้งปรับ แต่โทษตามพระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ. 2469 มาตรา 27 มีระวางโทษสำหรับความผิดครั้งหนึ่งๆ ให้ปรับเป็นเงินสี่เท่าราคาของซึ่งได้รวมค่าอากรเข้าด้วยแล้ว หรือจำคุกไม่เกินสิบปี หรือทั้งจำทั้งปรับ โทษตามพระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ. 2560 มาตรา 243 เป็นคุณมากกว่า จึงต้องใช้โทษตามพระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ. 2560 มาบังคับแก่คดี ส่วนความผิดตามพระราชบัญญัติภาษีสรรพสามิต พ.ศ. 2560 มาตรา 3 บัญญัติว่า ให้ยกเลิก (1) พระราชบัญญัติภาษีสรรพสามิต พ.ศ. 2527 แต่พระราชบัญญัติภาษีสรรพสามิต พ.ศ. 2560 มาตรา 202 ยังคงบัญญัติให้ผู้ที่แจ้งข้อความอันเป็นเท็จ ตอบคำถามด้วยถ้อยคำอันเป็นเท็จ นำพยานหลักฐานเท็จมาแสดงหรือยื่นบัญชีหรือเอกสารอันเป็นเท็จเพื่อหลีกเลี่ยงหรือพยายามหลีกเลี่ยงการเสียภาษี

ตามพระราชบัญญัติภาษีสรรพสามิต พ.ศ. 2527 มาตรา 165 เป็นความผิด และมาตรา 208 ยังคงบัญญัติให้กรรมการหรือผู้จัดการหรือบุคคลใดซึ่งรับผิดชอบในการดําเนินงานของนิติบุคคลหรือบุคคลผู้มีหน้าที่สั่งการหรือกระทำการและละเว้นไม่สั่งการหรือไม่กระทำการ จนเป็นเหตุให้นิติบุคคลนั้นกระทำความผิดต้องรับผิดร่วมกับนิติบุคคลสำหรับความผิดนั้น ด้วยแตกต่างจากพระราชบัญญัติภาษีสรรพสามิต พ.ศ. 2527 มาตรา 167 กำหนดให้กรรมการผู้จัดการหรือผู้แทนของนิติบุคคลมีภาระการพิสูจน์ว่าตนมิได้รู้เห็นหรือยินยอมในการกระทำความผิดของนิติบุคคลนั้น จึงถือไม่ได้ว่าพระราชบัญญัติภาษีสรรพสามิต พ.ศ. 2560 ยกเลิกความผิดตามพระราชบัญญัติภาษีสรรพสามิต พ.ศ. 2527 มาตรา 165 และมาตรา 167

เมื่อบทกำหนดโทษในความผิดฐานแจ้งข้อความอันเป็นเท็จ ตอบคำถามด้วยถ้อยคำอันเป็นเท็จ นำพยานหลักฐานเท็จมาแสดงหรือยื่นบัญชีหรือเอกสารอันเป็นเท็จเพื่อหลีกเลี่ยงหรือพยายามหลีกเลี่ยงการเสียภาษี ตามพระราชบัญญัติ ภาษีสรรพสามิต พ.ศ. 2560 มาตรา 202 ระวางโทษจำคุกไม่เกินเจ็ดปี และปรับไม่เกินหนึ่งล้านสองแสนบาท แต่พระราชบัญญัติภาษีสรรพสามิต พ.ศ. 2527 ระวางโทษจำคุกไม่เกินเจ็ดปี และปรับไม่เกินสามแสนบาท ซึ่งตามพระราชบัญญัติภาษีสรรพสามิต พ.ศ.2560 ระวางโทษปรับไม่เป็นคุณแก่จำเลยทั้งสอง จึงต้องใช้กฎหมายเดิมซึ่งเป็น กฎหมายที่ใช้ในขณะกระทำความผิดบังคับแก่จำเลยทั้งสอง ทั้งนี้ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 3

@ กรรมเดียวผิดต่อกฎมายหลายบท

พิพากษาว่า จำเลยที่ 1 มีความผิดตามพระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ. 2469 มาตรา 27, 115 จัตวา พระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ. 2560 มาตรา 243, 253 พระราชบัญญัติภาษีสรรพสามิต พ.ศ. 2527 มาตรา 165, 167 พระราชบัญญัติภาษีสรรพสามิต พ.ศ. 2560 มาตรา 202, 208 ประกอบประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 83 การกระทำของจำเลยที่ 1 เป็นกรรมเดียวผิดต่อกฎหมายหลายบท ให้ลงโทษฐานนำของที่ผ่านพิธีการศุลกากรเข้ามาในราชอาณาจักรโดยหลีกเลี่ยงการเสียอากรโดยเจตนา จะฉ้ออากรที่ต้องเสียสำหรับของนั้น ตามพระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ. 2560 มาตรา 243, 253 ซึ่งเป็นกฎหมายบทที่มีโทษหนักที่สุด แต่เพียงกระทงเดียว ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 90 จำเลยที่ 2 มีความผิดตามพระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ. 2469 มาตรา 27 พระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ. 2560 มาตรา 243 พระราชบัญญัติภาษีสรรพสามิต พ.ศ. 2527 มาตรา 165 พระราชบัญญัติภาษีสรรพสามิต พ.ศ. 2560 มาตรา 202 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 83

การกระทำของจำเลยที่ 2 เป็น กรรมเดียวผิดต่อกฎหมายหลายบท ให้ลงโทษฐานนำของที่ผ่านพิธีการศุลกากรเข้ามาใน ราชอาณาจักรโดยหลีกเลี่ยงการเสียอากรโดยเจตนาจะฉ้ออากรที่ต้องเสียสำหรับของนั้น ตามพระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ. 2560 มาตรา 243 ซึ่งเป็นกฎหมายบทที่มีโทษหนักที่สุด แต่เพียงกระทงเดียว ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 90

@ ให้ปรับจำเลยทั้งสองรวมเป็นเงิน 12,806,526 บาท ลดโทษให้กึ่งหนึ่งคงปรับ 6,403,263 บาท

พิเคราะห์ตามรายงานการสืบเสาะและพินิจจำเลยที่ 1 แล้ว เห็นว่า แม้จำเลยที่ 1 มีอาชีพการงานมั่นคงเป็นผู้ออกค่าใช้จ่ายในครัวเรือนและอุปการะเลี้ยงดูบุตรผู้เยาว์โดยไม่ปรากฏว่า เคยกระทำความผิดในลักษณะเดียวกันนี้มาก่อนหรือเคยได้รับโทษจำคุกมาก่อน แต่พฤติการณ์ของจำเลยที่ 1 ที่หลีกเลี่ยงการเสียภาษีอากรด้วยการสำแดงราคาซื้อขายของที่นำเข้าต่ำกว่าความเป็นจริงทำให้รัฐขาดรายได้จากการจัดเก็บภาษีอากร จึงสมควรปรับจำเลยที่ 1 สถานเดียว โดยให้ปรับจำเลยทั้งสองเป็นเงินหนึ่งเท่าของค่าอากรที่ต้องเสียเพิ่มรวมกันเป็นเงิน 12,806,526 บาท

จำเลยทั้งสองให้การรับสารภาพเป็นประโยชน์แก่การพิจารณามีเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้กึ่งหนึ่ง ตามประมวลกฎหมาย อาญา มาตรา 78 คงปรับจำเลยทั้งสองรวมกันเป็นเงิน 6,403,263 บาท ไม่ชําระค่าปรับให้จัดการตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 29, 29/1, 30 หากจำเลยที่ 1 ไม่ชําระค่าปรับ ให้กักขังเกินกว่า 1 ปี แต่ไม่เกิน 2 ปี ให้จ่ายเงินสินบนแก่ผู้นำจับร้อยละสามสิบของราคารถยนต์ของกลาง หรือค่าปรับและจ่ายเงินรางวัลแก่พนักงานเจ้าหน้าที่ซึ่งจับกุมร้อยละสิบห้าของราคารถยนต์ของกลางหรือค่าปรับ ตามพระราชบัญญัติ ให้บําเหน็จในการปราบปรามผู้กระทำความผิด พ.ศ. 2489 มาตรา 7, 8 วรรคหนึ่ง

ส่วนที่โจทก์ขอให้นับโทษจำเลยที่ 1 ต่อจากโทษของจำเลยที่ 3 ในคดีอาญาหมายเลขดํา ที่ อท.59/2563 ของศาลอาญาคดีทุจริตและประพฤติมิชอบภาค 2 เนื่องจากคดีนี้ศาลไม่ได้พิพากษาลงโทษจำคุกจำเลยประกอบกับคดีดังกล่าวศาลมีคำพิพากษายกฟ้องเป็นคดีหมายเลขแดงที่ อท.71/2565 จึงนับโทษจำเลยที่ 1 ต่อจากโทษในคดีดังกล่าวไม่ได้ ให้ยกคำขอส่วนนี้ของโจทก์ ริบรถยนต์ของกลาง/

02122023 mo003