เจาะคดีรถหรู ‘ลัมโบร์กีนี่’ บ.จูบิลี่ไลน์ : ราคาต้นทุนแท้จริง 32.4 ล.

picrammmbooods3 5 66

เจาะคดี บ.จูบิลี่ไลน์ กับพวก นำเข้ารถหรูเลี่ยงภาษี 16.3 ล. สั่งปรับเงิน 65.4 ล. กักขัง กก. 1 ปีไม่เกิน 2 ปี ริบ ของกลาง (ตอน 3 ) : จำเลยซัดทอด ‘เสรี ชินบารมี’ขอให้เข้าเป็นกก. แต่ไม่ได้บริหาร กระบวนการนำเข้า หากราคาต้นทุนแค่ 11 ล. คงไม่ขายให้ผู้ซื้อคนแรก 25 ล. ต้นทุนราคาแท้จริง 32.4 ล.

คดีรถหรู บริษัท จูบิลี่ไลน์ จำกัด สำแดงราคาเท็จนำเข้า นำเข้ารถยนต์ยี่ห้อลัมโบร์กินี่ (LAMBORGHINI) รุ่น กัลลาร์โด คูเป้ (GALLADO COUPE) หมายเลขตัวรถ ZHWGE 12 T 36 LA 03330 หมายเลขเครื่องยนต์ 07 LA03611 บริษัท จูบิลี่ไลน์ จำกัด จำเลยที่ 1 นางผ่องศรี สุทธิรัตน์เสรีกุล ที่ 2 บริษัท เบนซ์นครินทร์ ออโต้ กรุ๊ป จำกัด ที่ 3 นายศักษ์ทวี ใจงาม ที่ 4 ล่าสุด วันที่ 15 พ.ย.2565 ศาลอาญามีคำพิพากษาคดีหมายเลขแดงที่ อ 3212 / 2565 พิพากษา ปรับจําเลยที่ 1 ถึงที่ 3 รวมกันเป็นเงิน 65,448,427.80 บาท ลดโทษให้จําเลยที่ 2 หนึ่งในสาม จําเลยที่ 2 คงต้องรับผิดร่วมกับจําเลยที่ 1 และที่ 3 เป็นเงิน 43,632,285.20 บาท ให้กักขังจําเลยที่ 2 ได้เกินกว่าหนึ่งปีแต่ไม่เกินสองปี ริบรถยนต์ ยี่ห้อ ลัมโบร์กินี่ หมายเลขทะเบียน ฌล 555 กรุงเทพมหานคร ของกลาง ยกฟ้องจำเลยที่ 4

สำนักข่าวอิศรา (www.isranews.org) เรียบเรียง คำพิพากษาที่มาที่ไปของคดีและผู้ครอบครองรถมารายงานอย่างละเอียดแล้ว

คราวนี้มาดูรถยนต์คันนี้สำแดงราคานำเข้าเท่าไหร่ ขายให้ผู้ซื้อแต่ละคนในราคาเท่าไหร่ ราคาต้นทุนแท้จริงเท่าไหร่ ?

สำนักข่าวอิศราเรียบเรียงคำพิพากษาหน้า 11 - หน้า 19 มารายงาน

@ ซัด“เสรี ชินบารมี”ให้เอาชื่อจำเลยที่ 2 เป็นกรรมการ

จําเลยทั้งสี่นำสืบทํานองเดียวกันว่า นายเสรี ชินบารมี ให้จําเลยที่ 2 เข้าเป็นกรรมการจําเลยที่ 1 แต่ไม่ได้เข้าบริหารกิจการ ส่วนจําเลยที่ 4 ไม่ได้รับเป็นกรรมการจําเลยที่ 3 และไม่ทราบว่าเพราะเหตุใดจึงมีชื่อเป็นกรรมการจําเลยที่ 4

picpppcccsddsdssdsdsd1 1166

@ นายเสรี รักษ์วิทย์ หรือ ชินบารมี/ภาพจาก https://th.postupnews.com/

การนําสินค้าเข้ามาในราชอาณาจักร กรมศุลกากรจะเก็บอากรศุลกากรจากราคาสินค้าที่นําเข้า โดยถือปฏิบัติตามหลักเกณฑ์ของพระราชบัญญัติศุลกากร ซึ่งแก้ไขเรื่องราคาสินค้าที่นําเข้าเมื่อปี 2543 เพื่อให้เป็นไปตามข้อตกลงระหว่างประเทศที่ใช้ชื่อว่า แกตต์ (GATT)

ก่อนปี 2543 กรมศุลกากรเรียกเก็บอากรศุลกากรตามราคาแท้จริงในท้องตลาด (BDV) ซึ่งเป็นอํานาจอธิบดีกรมศุลกากร กําหนดราคาที่จะเรียกเก็บอากรศุลกากร อธิบดีกรมศุลกากรจึงกําหนดให้เรียกเก็บอากร ศุลกากรจากสินค้าดังกล่าวในราคานําเข้าสูงสุดของสินค้าประเภทเดียวกันในช่วงระยะเวลาใดเวลาหนึ่ง แต่เมื่อมีการประกาศใช้ราคาแกตต์ (GATT) มีข้อกําหนดในการจัดเก็บอากรศุลกากร 6 วิธี

วิธีที่ 1 คือ ให้เรียกเก็บอากรศุลกากรตามราคาซื้อขายที่แท้จริง อธิบดีกรมศุลกากรออก คําสั่งที่ 317/2547 ให้เจ้าหน้าที่ตรวจสอบการกําหนดราคาศุลกากรสําหรับรถยนต์นั่งใหม่ นําเข้าเพื่อเป็นฐานราคาทดสอบสําหรับการกําหนดราคาศุลกากรรถยนต์ที่นําเข้าในราชอาณาจักรผ่านพิธีการศุลกากรจนมีการชําระภาษีอากรและนํารถยนต์ออกจากอารักขาของกรมศุลกากรแล้ว แสดงว่าราคารถยนต์ที่ผู้นําเข้าสําแดงต่อเจ้าหน้าที่ศุลกากรไม่ต่ํากว่าราคาทดสอบที่กรมศุลกากรกําหนด และหากกรมศุลกากรพบข้อมูลว่าราคาที่ผู้นําเข้าสําแดงเป็นเท็จ จะต้องมีพยานหลักฐานว่าผู้นําเข้าได้ชําระราคาแก่ผู้ขายตามหลักฐานที่ตรวจพบ หรือมีหลักฐาน ทางบัญชีซึ่งแสดงว่ามีรายการชําระเงินดังกล่าว หรือมีหนี้ค้างชําระสําหรับสินค้าดังกล่าวในงบดุลบัญชีแตกต่างจากราคาที่สําแดงต่อกรมศุลกากร หากไม่พบเอกสารหรือข้อมูลเพิ่มเติม กรมศุลกากรจะไม่ประเมินอากรจากผู้นําเข้าตามหลักฐานที่ตรวจพบ เอกสารหมาย จ. 14. เป็นเหตุอันควรสงสัยว่าราคาศุลกากรที่ผู้นําเข้านํารถยนต์ของกลางสําแดงไม่ถูกต้อง กรมศุลกากรจะเข้าตรวจค้น และตรวจสอบจากรายการชําระเงินหรือบัญชีงบดุล หากพบว่ามีการชําระเงินหรือตั้งหนี้ตามบัญชีงบดุลตรงตามข้อสงสัยก็จะถือเป็นเหตุในการดําเนินคดีและเรียกเก็บอากรศุลกากรเพิ่มเติม แต่ถ้าไม่พบข้อมูลและหลักฐาน กรมศุลกากรจะยุติเรื่อง เหตุที่กรมศุลกากรไม่ถือเอาราคาตามที่ปรากฏใน เอกสารหมาย จ.14. ไม่ว่าจะเป็นราคาขายในต่างประเทศหรือราคาเพื่อการส่งออกเป็นราคาศุลกากรในการเก็บอากรขาเข้าของรถยนต์ของกลางเพราะขัดต่อข้อห้ามในการพิจารณาราคาศุลกากรต่างประเทศ

@ สำแดงราคานำเข้า 68,000 ดอลลาร์สหรัฐ บ.ผู้ผลิตอิตาลีแจงขาย 161,999 ยูโร

พิเคราะห์แล้ว ข้อเท็จจริงในเบื้องต้นรับฟังเป็นยุติได้ว่า เมื่อวันที่ 9 พฤษภาคม 2549 จําเลยที่ 1 ขณะมีจําเลยที่ 2 เป็นกรรมการ ยื่นใบขนสินค้าขาเข้าเลขที่ 032100 54907062 ต่อเจ้าหน้าที่ศุลกากร กรมศุลกากร เพื่อผ่านพิธีการศุลกากร นํารถยนต์นั่งใหม่สําเร็จรูป ยี่ห้อ ลัมโบร์กินี่ (LAMBORGHINI) รุ่น กัลลาร์โด คูเป้ (GALLARDO COUPE) หมายเลขตัวรถ ZHWGE12T36LA03330 หมายเลขเครื่องยนต์ 07LA03611 ของกลางอันมีถิ่นกําเนิดในประเทศสาธารณรัฐอิตาลีจากบริษัท ออโตโมบิล ลัมโบร์กินี เอส.พี.เอ (Automobill Lamborghini Sp.A) เข้ามาในราชอาณาจักรไทย โดยสําแดงราคาซื้อขาย รถยนต์ดังกล่าว 68,000 ดอลลาร์สหรัฐ คิดเป็นเงินไทย 2,583,936.07 บาท ตามบัญชีราคาสินค้าเอกสารหมาย จ.16 แผ่นที่ 5 เจ้าหน้าที่ศุลกากรรับราคาดังกล่าวเป็นราคาศุลกากร จึงเรียกเก็บอากรขาเข้า 2,067,148 บาท ภาษีสรรพสามิต 5,167,873 บาท ภาษีเพื่อมหาดไทย 516,788 บาท และภาษีมูลค่าเพิ่ม 723,503 บาท รวมเป็นเงิน 8,475,312 บาท ต่อมากรมสอบสวนคดีพิเศษขอให้อัยการสูงสุดสอบถามไปยังสาธารณรัฐอิตาลี ตาม พระราชบัญญัติความร่วมมือระหว่างประเทศในเรื่องทางอาญา พ.ศ. 2535 สาธารณรัฐอิตาลี ส่งบัญชีราคาสินค้า (Invoice) ที่บริษัทออโต้โมบิล ลัมโบร์กีนี เอส.พี.เอ. ออกให้ ระบุว่า ขายรถยนต์ดังกล่าวให้จําเลยที่ 3 ราคา 161,999 ยูโร คิดเป็นเงินไทย 7,572,384.06 บาท ซึ่งต้องชําระอากรขาเข้า 6,057,907 บาท ภาษีสรรพสามิต 15,144,767.69 บาท ภาษีเพื่อมหาดไทย 1,514,476,77 บาท และภาษีมูลค่าเพิ่ม 2,120,267.49 บาท รวมเป็นเงิน 24,837,418.95 บาท เป็นเหตุให้อากรขาเข้าขาด 3,990,759 บาท ภาษีสรรพสามิตขาด 9,976,894.69 บาท ภาษีเพื่อมหาดไทยขาด 997,688.77 บาท ภาษีมูลค่าเพิ่มขาด 1,396,764.49 บาท รวมเป็นเงิน 16,362,106.95 บาท

@ เชื่อพยานโจทก์ทำตามหน้าที่ไม่ปรักปรำ

มีปัญหาต้องวินิจฉัยว่า จําเลยทั้งสี่ร่วมกันหลีกเลี่ยงการเสียอากรโดยเจตนาจะฉ้ออากรที่ต้องเสียหรือไม่ โจทก์มีนายโยธิน ธรรมสุรีย์ ผู้อํานวยการส่วนการกลั่นกรองคดีและการข่าวคดีพิเศษภาค กองปฏิบัติการคดีพิเศษภาค กรมสอบสวนคดีพิเศษ ผู้ร้องทุกข์กล่าวโทษ เป็นพยานเบิกความว่า จําเลยที่ 1 นําเข้า รถยนต์นั่งสําเร็จรูป ยี่ห้อลัมโบร์กีนี รุ่น กัลลาร์โด คูเป้ หมายเลขตัวรถ ZHWGE T36LA03330 หมายเลขเครื่องยนต์ 07LA03611 ของกลางตามใบขนสินค้าขาเข้า เลขที่ 03210054907062 จากสาธารณรัฐอิตาลีเข้ามาในราชอาณาจักรไทย โดย สําแดงราคาซื้อขาย 68,000 ดอลลาร์สหรัฐ คิดเป็นเงินไทย 2,583,936.07 บาท ต่อเจ้าหน้าที่ศุลกากร ด่านศุลกากรลาดกระบัง เจ้าหน้าที่กรมศุลกากรยอมรับราคาดังกล่าวเป็นราคาศุลกากร และเรียกเก็บอากรขาเข้าและภาษีต่างๆ รวมเป็นเงิน 8,475,312 บาท แล้ว ออกใบรับรองการนําเข้า (แบบที่ 32) ให้จําเลยที่ 1 นําไปจดทะเบียนรถยนต์ต่อกรมการขนส่งทางบก ต่อมากรมสอบสวนคดีพิเศษขอให้อัยการสูงสุดสอบถามราคาไปยังสาธารณรัฐอิตาลี ตามพระราชบัญญัติความร่วมมือระหว่างประเทศในเรื่องทางอาญา พ.ศ. 2535 สาธารณรัฐอิตาลี ส่งบัญชีราคาสินค้า (Invoice) ที่บริษัทออโต้โมบิล ลัมโบร์กีนี เอส.พี.เอ. ออกให้ ระบุว่า ขายรถยนต์ดังกล่าวให้จําเลยที่ 3 ราคา 161,999 ยูโร คิดเป็นเงินไทย 7,572,384.06 บาท ซึ่งผู้นําเข้าต้องชําระอากรขาเข้า และภาษีต่าง ๆ รวมเป็นเงิน 24,837,518.95 บาท เป็นเหตุให้อากรและภาษีต่างๆ ขาด รวมเป็นเงิน 16,362,106.95 บาท โดยมีนายศรัณยพงศ์ สุรรัตน์ นักวิชาการศุลกากรชํานาญการ สํานักงานศุลกากรตรวจสินค้าลาดกระบัง นายนักรบ ศรีจันทร์ นักวิชาการศุลกากรชํานาญการ นางอาภรณ์ พวงสุดรัก เจ้าหน้าที่ขนส่ง กรมการขนส่งทางบก และนายมเหสักข์ พันธ์สง่า ผู้อํานวยการส่วนการกลั่นกรองคดีและการข่าวคดีพิเศษภาค กองปฏิบัติการคดีพิเศษภาค หัวหน้าพนักงานสอบสวน เบิกความสนับสนุน

เห็นว่า พยานโจทก์เป็นเจ้าพนักงานของรัฐ ปฏิบัติราชการไปตามอํานาจหน้าที่ ไม่รู้จักหรือมีสาเหตุ โกรธเคืองกับจําเลยทั้งสี่มาก่อน จึงไม่มีเหตุระแวงสงสัยว่าจะเบิกความปรักปรําจําเลยทั้งสี่ พยานโจทก์เบิกความว่า บัญชีราคาสินค้า (Invoice) เอกสารหมาย จ.14 เป็นเอกสารที่บริษัท ออโต้โมบิล ลัมโบร์กีนี เอส.พี.เอ. ออกให้ผู้ประสานงานกลางด้านภาษีและศุลกากรแห่งสหราช อาณาจักรและสํานักงานอัยการสูงสุดประจําศาลอุทธรณ์เมืองโบโลญญาส่งให้สํานักงานอัยการ สูงสุดผ่านสถานเอกอัครราชทูตอิตาลีประจําประเทศไทย อันเป็นการติดต่อประสานงานระหว่างหน่วยราชการระดับสูงของทั้งสองประเทศ ตามพระราชบัญญัติความร่วมมือระหว่างประเทศใน เรื่องทางอาญา พ.ศ. 2535 เอกสารดังกล่าวจึงมีความน่าเชื่อถือ และมีน้ำหนักให้รับฟัง ปรากฏตามเอกสารหมาย จ.14 ว่า บริษัทออโต้โมบิล ลัมโบร์กีนี เอส.พี.เอ. ขายรถยนต์ของกลาง ให้จําเลยที่ 2 ราคา 161,999 ยูโร คิดเป็นเงินไทย 7,572,384.06 บาท โดยระบุ รายละเอียดว่ารถยนต์ของกลางเป็นรถยนต์ที่สั่งทําพิเศษ เลือกใช้สีและล้อรถยนต์ชนิดพิเศษ ฝาครอบเครื่องยนต์โปร่งใส มีสัญลักษณ์ลัมโบร์กินี ตกแต่งภายในเป็นพิเศษ มีลิ้นชักด้านคนขับ เครื่องทําความร้อนที่นั่ง ที่วางแก้วน้ํา ชุดตกแต่งภายในคาร์บอน กล้องมองด้านหน้า ที่เขี่ยบุหรี่ และจอแสดงมัลติฟังก์ชั่น สอดคล้องกับรายงานการตรวจสอบรถยนต์เอกสารหมาย จ.19

@จำเลยรับรถปล่อยจากเต้นท์ ‘บอย ยูนิตี้’ 21 ล. ผู้ซื้อต่อรองเหลือ 19 ล.

แต่บัญชีราคาสินค้า (Invoice) เอกสารหมาย จ.16 ที่บริษัทออโต้โมบิล ลัมโบร์กีนี่ เอส.พี.เอ. ออก ให้จําเลยที่ 1 ระบุเพียงว่า บริษัทออโต้โมบิล ลัมโบร์กีนี เอส.พี.เอ. ขายรถยนต์ของกลางให้จําเลย ที่ 1 ราคา 68,000 ดอลลาร์สหรัฐ คิดเป็นเงินไทย 2,583,936.07 บาท โดยหาได้ระบุลักษณะการตกแต่งพิเศษดังกล่าวไม่ ซึ่งเมื่อพิจารณาราคารถยนต์ของกลางราคา 68,000 ดอลลาร์สหรัฐ คิดเป็นเงินไทย 2,583,936.07 บาท รวมกับอากรและภาษีต่างๆ ที่จําเลยที่ 1 ชําระในการนํารถยนต์ของกลางเข้ามาในราชอาณาจักร เป็นเงิน 8,475,312 บาท รถยนต์ของกลางมีราคาต้นทุนรวม 11,059,248.07 บาท แต่ได้ความจากบันทึกคําให้การเอกสาร หมาย จ.45 ถึง 1.49 ซึ่งจําเลยทั้งสี่ ทนายจําเลยที่ 1 ทนายจําเลยที่ 2 และทนายจําเลยที่ 3 และที่ 4 แถลงรับข้อเท็จจริงว่า วันที่ 31 สิงหาคม 2551 นายอภิชาต วัฒนกูล ซื้อรถยนต์ของกลางในลักษณะรถยนต์ใช้แล้วจากเต้นท์รถยูนิตี้ของนายอินทระศักดิ์หรือภาณุศักดิ์หรือบอย เตชธีระสิริ ขณะนั้นรถยนต์ของกลางราคาประมาณ 21,000,000 บาท แต่ต่อรองราคาลง เหลือ 19,000,000 บาท หลังจากนั้นเมื่อวันที่ 31 สิงหาคม 2552 นายสงวน สันทัด แลกเปลี่ยนรถยนต์ของกลางกับรถยนต์ยี่ห้อเบนซ์ลีย์ โดยตีราคาขณะแลกเปลี่ยน 14,500,000 บาท ตามสําเนาหนังสือสัญญาซื้อรถยนต์เอกสารหมาย จ.7 และเมื่อวันที่ 23 มีนาคม 2554 นายณัฏฐ์ ปริพัฒน์สกุล ผู้ครอบครองรถยนต์ของกลางในปัจจุบัน ซื้อรถยนต์ของกลางจากบริษัทพี.ซี.แอร์ จํากัด โดยโอนสิทธิตามสัญญาเช่าซื้อกับบริษัทราชธานี ลีสซิ่ง จํากัด (มหาชน) ตามสัญญาโอนสิทธิสัญญาเช่าซื้อเอกสารหมาย จ.5 ราคา 10,500,000 บาท

นายอินทระศักดิ์หรือภาณุศักดิ์หรือบอย เตชธีรสิริ /ภาพจาก https://news.mthai.com/general-news/578518.html

@ คาด หลังนำเข้า บ.ขายให้แก่ผู้ซื้อคนแรก มากกว่า 25 ล.

แสดงให้เห็นว่า แม้ระยะเวลาผ่านไปหลายปี รถยนต์ของกลางยังคงมีราคาสูงกว่าราคารถยนต์ที่จําเลยที่ 1 สําแดงรวมกับอากรศุลกากรและภาษีต่าง ๆ ในการนําเข้ามาก ส่อแสดงว่า หลังจากนํารถยนต์ของกลางเข้ามาในราชอาณาจักร จําเลยที่ 1 น่าจะขายรถยนต์ของกลางให้ ผู้ซื้อคนแรกในราคามากกว่า 25,000,000 บาท จึงเป็นการยากที่ผู้ซื้อรถยนต์ของกลางจะยินยอมชําระราคารถยนต์สูงถึงเพียงนั้น หากรถยนต์ของกลางมีราคาต้นทุนที่แท้จริงเพียง 11,059,248.07 บาท ซึ่งแตกต่างจากราคาขายดังกล่าวมาก แต่ราคาขายดังกล่าวกลับสมเหตุสมผลหากรถยนต์ของกลางราคา 161,999 ยูโร คิดเป็นเงินไทย 7,572,384.06 บาท หากรวมอากรขาเข้า และภาษีต่างๆ เป็นเงิน 24,837,418.95 บาท รถยนต์ของกลางจะมีต้นทุนราคา 32,412,803.01 บาท

จากข้อมูลตามคำพิพากษา เห็นได้ว่ารถยนต์ของกลางคันนี้มีราคาต้นทุนที่เท่าไหร่?

ข่าวคดีรถหรูอื่น

#กดคลิก ติดตาม ส่งแชร์ข่าวอิศรา ได้ที่นี่ https://www.facebook.com/isranewsfanpage