ฉบับเต็ม! ศาลฎีกา พิพากษายืน จำคุก 'วัฒนา' 50 ปี ชดใช้เพิ่ม 89 ล้าน อวสานคดีบ้านเอื้อฯ

เขียนวันที่

วันศุกร์ ที่ 04 มีนาคม 2565 เวลา 20:04 น.

เขียนโดย

isranews

Hits

4318 views

picwaaatggffsafsaasssasa3 4 65

"...ประเด็นการริบเงิน 89 ล้านบาท ตามอุทธรณ์โจทก์นั้น เห็นว่า การจ่ายเงินจํานวน 89,000,000 บาท ให้จําเลยที่ 7 เป็นการจ่ายเงินเพื่อตอบแทนข้อตกลงในการผลักดันโครงการบ้านเอื้ออาทรของบริษัท ช. โครงการอื่นนอกจากโครงการบ้าน เอื้ออาทร ส. เงินจํานวน89,000,000 บาท จึงเป็นเงินที่สัมพันธ์กับเงินสินบนที่ใช้ในการอํานวยความสะดวกให้กับโครงการ บ้านเอื้ออาทรอื่นของบริษัท ช. เงินดังกล่าวจึงเป็นเงินที่ได้มาจากการกระทําความผิดที่ศาลมีอํานาจริบได้..."

หมายเหตุ สำนักข่าวอิศรา (www.isranews.org) : เมื่อวันที่ 4 มีนาคม 2565 เวลา 14.00 น. องค์คณะวินิจฉัยอุทธรณ์ ได้อ่านคําพิพากษาขั้นวินิจฉัยอุทธรณ์ คดีโครงการบ้านเอื้ออาทร ที่ โจทก์และนายวัฒนา เมืองสุข จําเลยที่ 1 อุทธรณ์ ตามคดีหมายเลขดําที่ อม.อธ. 1/2564 และ อม.อธ. 1/2565 ระหว่าง อัยการสูงสุด โจทก์ นายวัฒนา เมืองสุข จําเลยที่ 1 กับพวกรวม 14 คน

................................

องค์คณะวินิจฉัยอุทธรณ์พิจารณาแล้ว ประเด็นเรื่องอํานาจฟ้องนั้น เห็นว่า คณะกรรมการ คตส. แต่งตั้งนาย ก. เป็น ประธานอนุกรรมการตรวจสอบโครงการบ้านเอื้ออาทรระยะที่ 4 ตั้งแต่วันที่ 25 ตุลาคม 2549 นาย ก. จึงมีอํานาจรวบรวม พยานหลักฐานตั้งแต่วันดังกล่าวเป็นต้นไป รวมถึงอํานาจในการสอบปากคําพยานบางปากตามอุทธรณ์ของจําเลยที่ 1 ด้วย การ ไต่สวนพยานของนาย ก.จึงเป็นการไต่สวนที่ชอบด้วยกฎหมายแล้ว และปรากฏข้อเท็จจริงว่าก่อนมีการฟ้องคดีคณะกรรมการ ป.ป.ช. และอัยการสูงสุดได้แต่งตั้งผู้แทนเป็นคณะทํางาน เพื่อพิจารณาข้อไม่สมบูรณ์โดยมีการประชุมเพื่อพิจารณาร่วมกัน ซึ่ง การประชุมครั้งสุดท้ายคณะทํางานผู้แทนฝ่ายคณะกรรมการ ป.ป.ช. และคณะผู้แทนฝ่ายอัยการสูงสุดพิจารณาพยานหลักฐานที่ ไม่สมบูรณ์จนไม่มีข้อโต้แย้งกัน และได้ข้อยุติทุกข้อแล้วก่อนมีการส่งสํานวนให้อัยการสูงสุดฟ้องเป็นคดีนี้ โจทก์จึงมีอํานาจฟ้อง

ประเด็นเรื่องการเป็นเจ้าพนักงานตามฟ้องของจําเลยที่ 1 นั้น เห็นว่า ขณะเกิดเหตุ จําเลยที่ 1 เป็นรัฐมนตรีว่าการ กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ ประกอบกับพระราชบัญญัติการเคหะแห่งชาติ พ.ศ. 2537 มาตรา 5 บัญญัติให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์รักษาการตามพระราชบัญญัตินี้ และมาตรา 28 ยังบัญญัติด้วยว่า ให้รัฐมนตรีมีอํานาจหน้าที่กํากับโดยทั่วไป ซึ่งกิจการของ กคช. จําเลยที่ 1 จึงเป็นบุคคลที่ได้รับแต่งตั้งตาม กฎหมายให้ปฏิบัติหน้าที่ราชการ และเป็นเจ้าพนักงานตามประมวลกฎหมายอาญา มีอํานาจหน้าที่กํากับโดยทั่วไป จําเลยที่ 1 ย่อมมีอํานาจหน้าที่ในการออกนโยบาย กําหนดแนวทางในการจัดซื้อจัดจ้าง หลักเกณฑ์และวิธีการปฏิบัติในการยื่นข้อเสนอ เพื่อจัดทําโครงการ รวมทั้งการกําหนดแนวทางในการยกเลิกประกาศการเคหะแห่งชาติฉบับเดิมและออกประกาศการเคหะ แห่งชาติฉบับใหม่ หรือสั่งให้การเคหะแห่งชาติปฏิบัติหรือไม่ปฏิบัติ ซึ่งกิจการของการเคหะแห่งชาติ จําเลยที่ 1 จึงเป็นเจ้าพนักงานตามฟ้อง หากข้อเท็จจริงฟังได้ว่าจําเลยที่ 1 ใช้อํานาจโดยมิชอบดังกล่าว การกระทําของจําเลยที่ 1 ย่อมครบ องค์ประกอบความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 148 (เดิม) แล้ว

ประเด็นจําเลยที่ 1 กระทําความผิดฐานเป็นเจ้าพนักงานใช้อํานาจในตําแหน่งโดยมิชอบ ข่มขืนใจ หรือจูงใจเพื่อให้ บุคคลใดมอบให้หรือหามาให้ซึ่งทรัพย์สินหรือประโยชน์อื่นใดแก่ตนเองหรือผู้อื่นหรือไม่ นั้น เห็นว่า ขณะที่มีการไต่สวน โครงการบ้านเอื้ออาทร ระยะที่ 4 พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ. 2542 ยังไม่มีบทบัญญัติการกันบุคคลหรือผู้ถูกกล่าวหาไว้เป็นพยานโดยไม่ดําเนินคดี จึงเป็นอํานาจของ คตส. ที่จะกันบุคคล หรือผู้ถูกกล่าวหาเป็นพยานได้ เมื่อการสอบถ้อยคําพยานเป็นประโยชน์ต่อการไต่สวน เมื่อมิได้มีการจูงใจให้พยานต้องให้การ ผิดไปจากมูลความจริง และไม่ปรากฏข้อเท็จจริงว่าคณะอนุกรรมการไต่สวนได้กําหนดเนื้อหาที่พยานต้องให้การไว้เป็นการ ล่วงหน้า หรือมีการชี้นําพยานว่าต้องให้การยืนยันไปในทางใด โดยพยานมีอิสระที่จะให้การไปตามความรู้เห็นของตน จึงมิได้ เป็นพยานชนิดที่เกิดขึ้นจากการจูงใจหรือมีคํามั่นสัญญาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 226 และรับฟังเป็นพยานหลักฐานเพื่อพิสูจน์ความจริงได้ ขณะจําเลยที่ 1 ดํารงตําแหน่งรัฐมนตรี มีการจัดทําหนังสือนําส่งเอกสาร ประกอบการประชุมคณะกรรมการการเคหะแห่งชาติโดยระบุชื่อ จําเลยที่ 4 ในฐานะที่ปรึกษาจําเลยที่ 1 หลายครั้ง จําเลยที่ 5 อ้างว่าจําเลยที่ 4 เป็นทีมงานที่ปรึกษาของจําเลยที่ 1 และจําเลยที่ 3 แจ้งนางอาภรณ์พนักงานการเคหะแห่งซึ่งเป็นทีมเลขานุการของผู้ว่าการเคหะแห่งชาติว่า จําเลยที่ 4 เป็นที่ปรึกษาของจําเลยที่ 1 พฤติการณ์เชื่อได้ว่าจําเลยที่ 4 เป็นที่ปรึกษาของจําเลยที่ 1 อย่างไม่เป็นทางการ จําเลยที่ 1 เข้าร่วมประชุมมอบนโนบายให้ปรับปรุงหลักเกณฑ์พิจารณาอาทรใหม่ และจําเลยที่ มีส่วนเกี่ยวข้องกับการอนุมัติให้ผู้ประกอบการดําเนินโครงการบ้านเอื้ออาทรใหม่ แม้ผู้ประกอบการบางรายได้รับอนุมัติหน่วยก่อสร้างไปแล้ว แต่จําเลยที่ 1 เปลี่ยนหลักเกณฑ์โครงการบ้านเอื้ออาทรโดยผู้ประกอบการต้องวางหลักประกันมูลค่าร้อยละ 5 และได้รับเงินล่วงหน้าจากการเคหะแห่งชาติ ซึ่งจําเลยที่ 1 เป็นผู้สั่งการเกี่ยวกับการจ่ายเงินล่วงหน้าให้กับผู้ประกอบการ

เมื่อจําเลยที่ 1 ให้จําเลยที่ 4 แสดงออกว่าเป็นที่ปรึกษาอย่างไม่เป็นทางการ ประกอบกับมีการเรียกเงินจํานวนมากจากผู้ประกอบการหลายรายเกี่ยวพันกับโครงการบ้านเอื้ออาทรซึ่งอยู่ในการกํากับดูแลของจําเลยที่ 1 แล้ว ลําพังจําเลยที่ 4 ย่อมไม่มีอํานาจหน้าที่ดําเนินการเองได้ การกระทําของจําเลยที่ 1 กับพวกจึงมีลักษณะเป็นขบวนการ

เชื่อ ว่าจําเลยที่ 1 รู้เห็นถึงการกระทําของจําเลยที่ 4 ด้วย ฟังได้ว่า จําเลยที่ 1 ร่วมข่มขืนใจหรือจูงใจแก่ผู้ประกอบการให้นำเงิน มอบให้เพื่อตอบแทนที่การเคหะแห่งชาติอนุมัติให้เข้าทําสัญญาตามฟ้อง การกระทําของจําเลยที่ 1 จึงเป็นความผิดตามคํา พิพากษาของศาลฎีกาแผนกคดีอาญาของผู้ดํารงตําแหน่งทางการเมือง

ประเด็นการริบทรัพย์สินนั้น เห็นว่า เมื่อเงินที่จําเลยที่ 1 กับพวกได้มาเป็นทรัพย์สินที่ได้มาโดยการกระทําความผิด ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 148 ซึ่งขณะนั้นพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีอาญาของผู้ดํารงตําแหน่งทางการเมือง พ.ศ. 2560 มาตรา 42 และ 43 ยังไม่มีผลใช้บังคับ และพระราชบัญญัติประกอบ รัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ. 2542 ไม่มีบทบัญญัติเกี่ยวกับการริบทรัพย์สิน จึงต้องนํา ประมวลกฎหมายอาญาใช้บังคับแทน แม้โจทก์ไม่ได้อ้างประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 33 (2) แต่เมื่อโจทก์มีคําขอให้ ริบเงินแล้ว ศาลจึงมีอํานาจริบเงินได้ ทั้งต้องปรับบทกฎหมายให้ถูกต้องและเป็นเหตุอยู่ในส่วนลักษณะคดี อันมีผลถึงจําเลยอื่นที่ไม่ได้อุทธรณ์ด้วย สําหรับพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีอาญาของผู้ดํารงตําแหน่งทางการเมือง พ.ศ. 2560 มาตรา 44 เป็นมาตรการเพื่อการบังคับให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ศาลสั่งริบ จึงนํามาใช้บังคับให้จําเลยที่ 1 ส่งเงินที่รับโดยชําระเป็นเงินแทนตามมูลค่าของเงินที่ศาลสั่งริบพร้อมด้วยดอกเบี้ยได้

ประเด็นการริบเงิน 89 ล้านบาท ตามอุทธรณ์โจทก์นั้น เห็นว่า การจ่ายเงินจํานวน 89,000,000 บาท ให้จําเลยที่ 7 เป็นการจ่ายเงินเพื่อตอบแทนข้อตกลงในการผลักดันโครงการบ้านเอื้ออาทรของบริษัท ช. โครงการอื่นนอกจากโครงการบ้าน เอื้ออาทร ส. เงินจํานวน89,000,000 บาท จึงเป็นเงินที่สัมพันธ์กับเงินสินบนที่ใช้ในการอํานวยความสะดวกให้กับโครงการ บ้านเอื้ออาทรอื่นของบริษัท ช. เงินดังกล่าวจึงเป็นเงินที่ได้มาจากการกระทําความผิดที่ศาลมีอํานาจริบได้

พิพากษาแก้เป็นว่า ไม่ปรับบทตามพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีอาญาของผู้ดํารง ตําแหน่งทางการเมือง พ.ศ. 2560 มาตรา 42, 43 แต่ให้ปรับบทตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 33 (2) ริบเงิน 89,000,000 บาท ด้วย โดยให้จําเลยผู้มีหน้าที่ต้องส่งเงิน 89,000,000 บาท ที่ริบชําระเป็นเงินแทนตามมูลค่าของเงินที่ศาลสั่งริบภายในกําหนด 30 วัน นับแต่วันอ่านคําพิพากษานี้ หากจําเลยที่ 1 ที่ 4 ถึงที่ 8 และที่ 10 ไม่ชําระเงินภายใน ระยะเวลากําหนด ต้องชําระดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปี ของต้นเงินแต่ละจํานวนนับแต่วันที่ 24 กันยายน 2563 เป็นต้นไปจนถึงวันที่ 10 เมษายน 2564 และอัตราร้อยละ 5 ต่อปี นับแต่วันที่ 11 เมษายน 2564 เป็นต้นไปกว่าจะชําระ เสร็จ แต่อัตราดอกเบี้ยนับแต่วันที่ 11 เมษายน 2564 หากกระทรวงการคลังออกพระราชกฤษฎีกาปรับเปลี่ยนอัตราดอกเบี้ย ให้ปรับเปลี่ยนอัตราดอกเบี้ยไปตามนั้น ทั้งนี้ต้องไม่เกินอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปี ตามที่โจทก์ขอ โดยให้จําเลยที่ 1 และที่ 4 ถึงที่ 8 ร่วมกันชําระเงินแทนตามมูลค่าเพิ่มขึ้นอีกคนละ 89,000,000 บาท จากคําพิพากษาศาลฎีกาแผนกคดีอาญาของผู้ดํารงตําแหน่งทางการเมืองกําหนดไว้

นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคําพิพากษาศาลฎีกาแผนกคดีอาญาของผู้ดํารงตําแหน่งทางการเมือง

ศาลฎีกา พิพากษายืน จำคุก 'วัฒนา' 50 ปี คดีบ้านเอื้ออาทร ชดใช้เพิ่ม 89 ล้าน

ข่าวเกี่ยวข้องคดีบ้านเอื้ออาทร

#กดคลิก ติดตาม ส่งแชร์ข่าวอิศรา ได้ที่นี่ https://www.facebook.com/isranewsfanpage