ชำแหละรายงาน ก.อุตฯปมขยะอิเล็กฯ ข้อมูลขัดกันเอง-จับแต่ปลาซิวละเลยปลาใหญ่?

“…ปัจจุบันภาครัฐ และคณะทำงานร่วม 3 ฝ่าย ต่าง ‘เมินเฉย’ หรือไม่ยอมเข้าไปคุ้ยข้อมูลดูว่า ช่องโหว่สำคัญที่ทำให้กรมโรงงานฯออกใบอนุญาตให้กับเอกชนที่นำเข้าขยะอิเล็กทรอนิกส์-เศษพลาสติก เกิดขึ้นจากอะไร มีเจ้าหน้าที่ของรัฐระดับใดเข้าไปเกี่ยวข้องในขบวนการนี้บ้าง เอาแต่ไล่จับ ‘เอกชน’ เพียงอย่างเดียว ทั้งที่ปัญหาส่วนนั้นเป็นแค่ ‘ปลายน้ำ’ แต่ ‘ต้นธาร’ จริง ๆ คือ ช่องโหว่ของระบบ หรือโครงสร้างในการขอใบอนุญาต…”

สำนักข่าวอิศรา www.isranews.org รายงานแล้วว่า ช่วงต้นเดือน ก.ค. 2561 ที่ผ่านมา กระทรวงอุตสาหกรรม เสนอรายงานมาตรการกำจัดขยะอิเล็กทรอนิกส์และเศษพลาสติกให้คณะรัฐมนตรีรับทราบ ภายหลังถูกเปิดโปงว่ามีขบวนการข้ามชาติลักลอบนำเข้าขยะอิเล็กทรอนิกส์และเศษพลาสติกเข้ามากำจัดในประเทศอย่างผิดกฎหมายหลายหมื่นตัน (อ่านประกอบ : แค่สร้างภาพลักษณ์?โชว์ความเห็น ก.อุตฯทำไมเลิกนำเข้าขยะอิเล็กฯแล้วกระทบเศรษฐกิจ)

ในรายงานมาตรการดังกล่าวของกระทรวงอุตสาหกรรม อ้างข้อมูลสำคัญว่า หากลดหรือเลิกการนำเข้าขยะอิเล็กทรอนิกส์และเศษพลาสติก อาจทำให้เอกชนหรือโรงงานที่นำเข้าขยะประเภทนี้ปริมาณปีละ 40,000-50,000 ตัน จะต้องเลิกกิจการลง ขณะเดียวกันอาจกระทบกับระบบเศรษฐกิจของประเทศ ทั้งการจ้างงาน และการขนส่ง เป็นต้น

อย่างไรก็ดีในบรรทัดถัดมา กลับระบุว่า หากลดหรือเลิกนำเข้าจะเป็นการส่งเสริมในการเรียกคืนซากขยะอิเล็กทรอนิกส์ และเศษพลาสติกภายในประเทศเพิ่มมากขึ้น สร้างภาพลักษณ์ที่ดีต่อหน่วยงานราชการว่าสามารถจัดการปัญหาได้อย่างเด็ดขาด และทันท่วงที รวมถึงภาระการจัดการของเสียสุดท้ายโดยรวมของประเทศลดลง เพราะของเสียที่ไม่สามารถรีไซเคิลได้จะถูกกำจัดภายในประเทศ

อ่านมาถึงตรงนี้ หลายคนอาจจะงง ๆ หรือไม่เข้าใจ เพราะกระทรวงอุตสาหกรรมเขียนข้อมูลย้อนแย้งขัดกันเอง ตกลงว่า ควรเลิก หรือไม่ควรเลิกการนำเข้าขยะเหล่านี้กันแน่ ?

เพราะถ้าเลิกการนำเข้า โรงงานขนาดใหญ่อาจเจ๊ง แต่ถ้าไม่เลิกการนำเข้า อาจทำให้ขยะเหล่านี้ล้นอยู่ภายในไทย และเป็นปัญหาอยู่ในปัจจุบัน

อย่างไรก็ดีประเด็นที่น่าสนใจ และต้องโฟกัสคือ การที่กระทรวงอุตสาหกรรมอ้างว่า หากลดหรือเลิกการนำเข้าขยะดังกล่าว อาจทำให้โรงงานขนาดใหญ่ที่เข้าขยะเหล่านี้ปริมาณปีละ 40,000-50,000 ตัน ต้องเลิกกิจการนั้น

ข้อเท็จจริงคือ โรงงาน หรือเอกชนยักษ์ใหญ่ในธุรกิจนำเข้าขยะอิเล็กทรอนิกส์ ที่ได้รับใบอนุญาตให้นำเข้าจากกรมโรงงานอุตสาหกรรม (วอ.4) ทั่วประเทศมีเพียง 7 แห่งเท่านั้น ได้แก่ บริษัท หย่งถัง ไทย จำกัด บริษัท เจ.พี.เอส.เมทัลกรุ๊ป อินเตอร์เนชั่นแนล จำกัด บริษัท หย่งถัง ไทย จำกัด บริษัท ไวโรกรีน (ไทยแลนด์) จำกัด บริษัท หมิง เอ็นจิเนียริ่ง (ไทยแลนด์) จำกัด บริษัท เอส.เอส.อิมปอร์ต เอ็กปอร์ต อินเตอร์เนชั่นแนล จำกัด และบริษัท ฟูจิ ซีร็อกซ์ อีโค-แมนูแฟคเจอริ่ง จำกัด ได้รับโควตาเฉพาะปี 2561 รวม 121,590 ตัน

ภายหลังคณะทำงานร่วม 3 ฝ่าย ได้แก่ สำนักงานตำรวจแห่งชาติ (สตช.) กรมโรงงานอุตสาหกรรม และกรมศุลกากร ได้บุกกวาดล้าง-จับกุมดำเนินคดีกับบรรดาเอกชนที่เกี่ยวข้องกับขบวนการเหล่านี้ พบว่า ใน 7 เอกชนที่ได้รับโควตานำเข้าขยะเหล่านี้ ถูกกรมโรงงานฯเพิกถอนใบอนุญาตถึง 5 แห่ง เนื่องจากมีการถ่ายเทขยะให้กับโรงงานในเครือข่ายภายในประเทศ ถือว่าทำผิดเงื่อนไข มีเอกชน 1 แห่ง ใบอนุญาตนำเข้าหมดอายุ เหลือเพียงแห่งเดียวเท่านั้น ที่ยังยืนหยัดทำถูกต้องตามกติกา (อ่านประกอบ : พลิกข้อมูล 6 รง.‘นอมินี’ขนถ่าย-กำจัดขยะอิเล็กฯหมื่นตันแทนเอกชนได้ใบอนุญาตฯ)

ทำไมกรมโรงงานฯถึงบอกว่า หากลดหรือเลิกการนำเข้าขยะเหล่านี้ จะทำให้โรงงานยักษ์ใหญ่ที่นำเข้าปีละ 40,000-50,000 ตัน จะต้องเลิกกิจการ เหมือนเป็นเรื่องใหญ่ ทั้งที่ปัจจุบันโรงงานเหล่านี้เหลือเพียง 1 แห่ง ที่ดำเนินการถูกต้อง ไม่เกี่ยวกับโรงงานต่าง ๆ ที่กำจัดของเสียหรือขยะเหล่านี้ภายในประเทศ 148 แห่ง ที่กรมโรงงานฯหยิบยกมาอ้างในรายงานดังกล่าว เพราะโรงงานเหล่านั้น ไม่ได้รับโควตาจากกรมโรงงานฯให้นำเข้าขยะอิเล็กทรอนิกส์-พลาสติกจากต่างประเทศแต่อย่างใด

ข้อเท็จจริงเชิงลึกอีกอย่างคือ เอกชน 5 แห่ง ที่ถูกเพิกถอนใบอนุญาต เนื่องจากมีการถ่ายเทขยะให้กับโรงงานเครือข่ายในประเทศจำนวนหลายหมื่นตัน นั่นหมายความว่า ที่ผ่านมาโรงงานตัวเองอาจมีประสิทธิภาพไม่มากพอที่จะกำจัดขยะหรือไม่ แล้วกรมโรงงานฯให้ใบอนุญาตได้อย่างไร มีการตรวจสอบข้อมูลโรงงานเหล่านี้ก่อนหรือไม่ ?

นอกจากนี้ยังมี ‘ข้อมูลลับ’ ว่า ในขั้นตอนการนำเข้าขยะเหล่านี้ มีการจ่ายเงินใต้โต๊ะให้กับเจ้าหน้าที่รัฐเพื่อ ‘หลับหูหลับตา’ อย่างน้อยตกตู้คอนเทนเนอร์ละหลักแสนบาท (อ่านประกอบ : จ่ายใต้โต๊ะตู้ละแสน!เอกชนร่วม จนท.รัฐลอบนำเข้าขยะอิเล็กฯ-ถก รมว.อุตฯแก้ปัญหา13มิ.ย.)

ปัจจุบันภาครัฐ และคณะทำงานร่วม 3 ฝ่าย ต่าง ‘เมินเฉย’ หรือไม่ยอมเข้าไปคุ้ยข้อมูลดูว่า ช่องโหว่สำคัญที่ทำให้กรมโรงงานฯออกใบอนุญาตให้กับเอกชนที่นำเข้าขยะอิเล็กทรอนิกส์-เศษพลาสติก เกิดขึ้นจากอะไร มีเจ้าหน้าที่ของรัฐระดับใดเข้าไปเกี่ยวข้องในขบวนการนี้บ้าง 

เอาแต่ไล่จับ ‘เอกชน’ เพียงอย่างเดียว ทั้งที่ปัญหาส่วนนั้นเป็นแค่ ‘ปลายน้ำ’ แต่ ‘ต้นธาร’ จริง ๆ คือ ช่องโหว่ของระบบ หรือโครงสร้างในการขอใบอนุญาต รวมถึงเจ้าหน้าที่รัฐที่ดำเนินการอนุมัติ นี่ต่างหากประเด็นสำคัญที่หน่วยงานเกี่ยวข้องต้องจับตา และขุดคุ้ย

ท้ายที่สุดเรื่องนี้จะจบแบบ ‘มวยล้ม ต้มคนดู’ อีกเรื่องหรือไม่ ต้องติดตามกันอย่างใกล้ชิด!

อ่านประกอบ :

ยังไม่หมด เจออีกที่ราชบุรี รง.นำเข้าขยะอิเล็คทรอนิกส์-พลาสติกขนจากท่าเรือคลองเตย

พุ่ง 30 คดีแล้ว ลักลอบนำเข้า E-waste รอง ผบ.ตร. เร่งทำสำนวนให้รัดกุม

อายัดขยะอิเล็กทรอนิกส์ ก.อุตสาหกรรม เล็งแจ้งความดำเนินคดีโรงงานที่ทำผิดกม.

เทียบ 7 เอกชนได้โควตาขยะอิเล็กฯแสนตัน แจ้งทุนกรม รง.สวนทางงบการเงิน?

ครบเดือนกวาดล้างขบวนการลอบนำเข้าขยะอิเล็กฯ ผล ปย.พันล.-ยังเอาผิด จนท.รัฐไม่ได้?

บ.นิวส์สกายฯได้16ใบอนุญาตกำจัดขยะอิเล็กฯ อ้างกรมโรงงานฯทุน60ล.แต่รายได้หลักหมื่น

จัดการด่านนี้ไม่ได้ เรื้อรัง! "เพ็ญโฉม" จี้ คสช.สอบขั้นตอนออกใบอนุญาตนำเข้า-ตั้งรง. ขยะ

ก.อุตสาหกรรม สั่งยกเลิกนำเข้าซากอิเล็กทรอนิกส์-เศษพลาสติก