นับวันปัญหาภัยพิบัติยิ่งรุนแรงมากขึ้น ขณะที่ภาครัฐยังคงนั่งประชุม ขีดเส้นบนแผนที่กำหนดพื้นที่รับน้ำฯ แต่คนท้องถิ่นมิอาจรั้งรอ สรุปบทเรียนจากบาดแผลปีที่ผ่านมา สร้างเครือข่ายทำแผนด้วยตัวเองพร้อมรับทุกสถานการณ์ร้ายแรง ติดตามจากรายงาน

ปี 2547 โรงเรียนวัดท่าสะท้อน ต.ชะอวด อ.ชะอวด จ.นครศรีธรรมราช โรงเรียนเล็กๆในวิถีอันเงียบสงบของชุมชนป่าพรุควนเคร็ง ถูกปิดลง ด้วยเหตุผลว่าจำนวนนักเรียนลดลง ไม่คุ้มทุนกับการบริหารจัดการ

หนึ่งในแผนแม่บทบริหารจัดการลุ่มน้ำเจ้าพระยาแบบบูรณาการ 3 ปี 3.5 แสนล้านบาท ของคณะกรรมการยุทธศาสตร์เพื่อวางระบบการบริหารจัดการทรัพยากรน้ำ(กยน.) คือสร้าง 5 เขื่อน

คนเรือนหมื่นร่วมปฏิรูปท้องถิ่นโดยประกาศ “ธรรมนูญฅนอำนาจเจริญ” ตุ้มโฮมคน-ภูมิปัญญา มุ่งความอยู่ดีมีสุข ฟื้นสภาหมู่บ้าน ตั้งสภากลางตำบล-สภากลางจังหวัด ยึดสัจจะอธิฐานว่า “ผืนดินนี้ชาวบ้านจะร่วมกันจัดการ”

“ชุมชนเข้มแข็ง” อาจถูกมองเป็นเพียงวาทกรรมสวยหรู แต่บทเรียนจากหลายพื้นที่กำลังบอกสังคมว่า พลังชุมชนมีอยู่จริง และนาทีนี้กำลังยืดหยัดต่อสู้กับมหันตภัยทั้งด้านปากท้อง และย่อมรวมถึงภัยพิบัติ