ราชกิจจาฯแพร่ประกาศอัตราค่าจ้างขั้นต่ำกิจการโรงแรม เงื่อนไขระดับ 4 ดาวขึ้น ตั้งแต่ 50 คน วันละ 400 บาท ใน 10 จว. ภูเก็ตคลุมทั้งจังหวัด ที่เหลือ กรุงเทพฯ กระบี่ ชลบุรี เชียงใหม่ ประจวบฯ พังงา ระยอง สงขลา สุราษฎร์ เฉพาะส่วน เริ่ม 13 เม.ย.2567 นี้
สำนักข่าวอิศรา (www.isranews.org) รายงานว่า เมื่อวันที่ 10 เม.ย. 2567 ราชกิจจานุเบกษา เผยแพร่ประกาศคณะกรรมการค่าจ้างเรื่อง อัตราค่าจ้างขั้นต่ำประเภทกิจการโรงแรม ให้ใช้บังคับในกรณีที่ลูกจ้างทำงานในประเภทกิจการโรงแรมที่ได้รับมาตรฐาน ที่พักเพื่อการท่องเที่ยวประเภทโรงแรมระดับการให้บริการ 4 ดาวขึ้นไป และมีลูกจ้างตั้งแต่ 50 คน ขึ้นไป กำหนดอัตราค่าจ้างขั้นต่ำเป็นเงินวันละสี่ร้อยบาท ในท้องที่ 10 จังหวัด มีผลใช้บังคับตั้งแต่วันที่ 13 เมษายน 2567 เป็นต้นไป รายละเอียดดังนี้
ด้วยคณะกรรมการค่าจ้างได้มีการประชุมศึกษาและพิจารณาข้อเท็จจริงเกี่ยวกับอัตราค่าจ้างที่ลูกจ้างได้รับอยู่ ประกอบกับข้อเท็จจริงอื่นตามที่กฎหมายกำหนด เมื่อวันที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2567 และมีมติเห็นชอบให้กำหนดอัตราค่าจ้างขั้นต่ำเพื่อใช้บังคับแก่นายจ้างและลูกจ้างที่ทำงานประเภทกิจการโรงแรม
อาศัยอำนาจตามความในมาตรา 79 (3) มาตรา 88 แห่งพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2551 และ มาตรา 87 วรรคหนึ่ง วรรคสอง และวรรคสาม แห่งพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน (ฉบับที่ 6) พ.ศ. 2560 คณะกรรมการค่าจ้าง จึงออกประกาศไว้ ดังต่อไปนี้
ข้อ 1 ประกาศนี้ให้ใช้บังคับในกรณีที่ลูกจ้างทำงานในประเภทกิจการโรงแรมที่ได้รับมาตรฐาน ที่พักเพื่อการท่องเที่ยวประเภทโรงแรมระดับการให้บริการ 4 ดาวขึ้นไป และมีลูกจ้างตั้งแต่ 50 คน ขึ้นไป
ข้อ 2 ให้กำหนดอัตราค่าจ้างขั้นต่ำเป็นเงินวันละสี่ร้อยบาท ในท้องที่ ดังนี้
(1) กรุงเทพมหานคร เฉพาะเขตปทุมวัน วัฒนา
(2) จังหวัดกระบี่ เฉพาะเขตองค์การบริหารส่วนตำบลอ่าวนาง
(3) จังหวัดชลบุรี เฉพาะเขตเมืองพัทยา
(4) จังหวัดเชียงใหม่ เฉพาะเขตเทศบาลนครเชียงใหม่
(5) จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เฉพาะเขตเทศบาลหัวหิน
(6) จังหวัดพังงา เฉพาะเขตเทศบาลตำบลคึกคัก
(7) จังหวัดภูเก็ต
(8) จังหวัดระยอง เฉพาะเขตตำบลเพ
(9) จังหวัดสงขลา เฉพาะเขตเทศบาลนครหาดใหญ่
(10) จังหวัดสุราษฎร์ธานี เฉพาะเขตเทศบาลนครเกาะสมุย
ข้อ 3 เพื่อประโยชน์ตามข้อ 2 คําว่า “วัน” หมายถึง เวลาทำงานปกติของลูกจ้าง ซึ่งไม่เกินชั่วโมงทำงานดังต่อไปนี้ แม้นายจ้างจะให้ลูกจ้างทำงานน้อยกว่าเวลาทำงานปกติเพียงใดก็ตาม
(1) เจ็ดชั่วโมง สำหรับงานที่อาจเป็นอันตรายต่อสุขภาพและความปลอดภัยของลูกจ้าง ตามกฎกระทรวง ฉบับที่ 2 (พ.ศ. 2541) ออกตามความในพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541
(2) แปดชั่วโมง สำหรับงานอื่นซึ่งไม่ใช่งานตาม (1)
ข้อ 4 ห้ามมิให้นายจ้างจ่ายค่าจ้างเป็นเงินแก่ลูกจ้างน้อยกว่าอัตราวันละสี่ร้อยบาท
ข้อ 5 ประกาศคณะกรรมการค่าจ้างฉบับนี้ให้มีผลใช้บังคับตั้งแต่วันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2567 เป็นต้นไป
ประกาศ ณ วันที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2567
ไพโรจน์ โชติกเสถียร ปลัดกระทรวงแรงงาน ประธานกรรมการค่าจ้าง
ดูประกาศในลิงก์ https://ratchakitcha.soc.go.th/documents/26084.pdf