เผยมติ ป.ป.ช.เสียงเอกฉันท์ ตีตกข้อกล่าวหา 'จรัญ บุญฤทธิการ' อดีตผอ.โรงพยาบาลเจ้าพระยาอภัยภูเบศร สนง.สาธารณสุขปราจีนบุรี สั่งการลูกน้องกระทำการอันเป็นประโยชน์ส่วนตนใช้รถยนต์ราชการ 6 ครั้ง - แต่งตั้งรองผอ.ฯ ฝ่ายการแพทย์มิชอบด้วยกฎหมาย หลังพิจารณาสำนวนไต่สวนเบื้องต้นไม่ปรากฏข้อเท็จจริงพยานหลักฐานเพียงพอที่จะฟังได้ว่ากระทำความผิดตามที่กล่าวหา ไม่มีมูล
สำนักข่าวอิศรา (www.isranews.org) รายงานว่า เมื่อเร็ว ๆ นี้ สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (ป.ป.ช.) ได้เผยแพร่มติคณะกรรมการ ป.ป.ช. เมื่อวันที่ 23 ม.ค. 2567 เสียงเอกฉันท์ ตีตกข้อกล่าวหา นายจรัญ บุญฤทธิการ เมื่อครั้งดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการโรงพยาบาลเจ้าพระยาอภัยภูเบศร สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดปราจีนบุรี สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข 2 เรื่อง คือ 1. สั่งการให้ผู้ใต้บังคับบัญชาการกระทำการอันเป็นประโยชน์ส่วนตน โดยใช้รถยนต์ของทางราชการจำนวน 6 ครั้ง 2. แต่งตั้งรองผู้อำนวยการโรงพยาบาลฯ ฝ่ายการแพทย์ คนที่ 2 โดยมิชอบด้วยกฎหมาย
หลังพิจารณาสำนวนไต่สวนเบื้องต้นไม่ปรากฏข้อเท็จจริงพยานหลักฐานเพียงพอที่จะฟังได้ว่านายจรัญ บุญฤทธิการ ผู้ถูกกล่าวหา ได้กระทำความผิดตามที่กล่าวหา ข้อกล่าวหาไม่มีมูลให้ข้อกล่าวหาตกไป
ผลการพิจารณาของคณะกรรมการ ป.ป.ช. มีดังนี้
ข้อกล่าวหาที่ 1 กรณีกล่าวหาว่าผู้ถูกกล่าวหาได้สั่งการให้พนักงานขับรถยนต์และช่างไฟฟ้า ของโรงพยาบาลเจ้าพระยาอภัยภูเบศร์ โดยใช้รถยนต์ราชการส่วนกลางของโรงพยาบาลฯ จำนวน 2 คัน คือ รถยนต์กระบะยี่ห้ออีซูซุ สี่ประตู หมายเลขทะเบียน กค 6379 ปราจีนบุรี และรถยนต์ตู้โตโยต้า หมายเลขทะเบียน นข 613 ปราจีนบุรี ไปใช้เพื่อประโยชน์ส่วนตนโดยมิชอบด้วยกฎหมาย จำนวน 6 ครั้ง
การใช้รถยนต์ส่วนกลางครั้งที่ 1 และครั้งที่ 2
ครั้งที่ 1 วันศุกร์ที่ 17 มิถุนายน 2559 เวลา 10.00 นาฬิกา และครั้งที่ 2 ในวันศุกร์ที่ 1 กรกฎาคม 2559 เวลา 13.00 นาฬิกา กรณีผู้ถูกกล่าวหาได้สั่งการให้ นาย ว.พนักงานขับรถยนต์ ให้ขับรถยนต์ส่วนกลางหมายเลขทะเบียน กค 63379 ปราจีนบุรี เพื่อขนต้นไม้ไปส่งที่บ้านพักของผู้ถูกกล่าวหาที่จังหวัดสระแก้ว นั้น
ในประเด็นนี้มีเพียงนาย ว.ตำแหน่ง พนักงานขับรถยนต์ เท่านั้น ที่ได้ให้ถ้อยคำว่าได้รับแจ้งจากนาย ธ.ตำแหน่ง หัวหน้าหมวดยานยนต์ ให้ขับรถยนต์ส่วนกลาง หมายเลขทะเบียน กค 63379 ปราจีนบุรี ไปยังจังหวัดสระแก้ว โดยมี นายสมศักดิ์ ตำแหน่ง เจ้าหน้าที่สาธารณสุข เป็นผู้นำพยานไปรับต้นมะขาม ต้นกล้วย ต้นมะม่วง ที่ร้านขายต้นไม้บริเวณหลังค่ายทหารใกล้วัดเนินดินแดง เพื่อนำไปส่งที่บ้านพักของผู้ถูกกล่าวหา ที่จังหวัดสระแก้ว แต่เมื่อคณะไต่สวนเบื้องต้นได้ไต่สวน นายสมศักดิ์ หรือ นาย ว.ตำแหน่ง พยาบาลวิชาชีพชำนาญการ กลับให้ถ้อยคำยืนยันว่าไม่เคยไปสั่งต้นไม้ที่ร้านขายต้นไม้บริเวณหลังค่ายทหารใกล้กับวัดเนินดินแดง เพื่อให้พนักงานขับรถยนต์ใช้รถยนต์ส่วนกลางของโรงพยาบาลเจ้าพระยาภัยภูเบศรไปส่งที่บ้านของผู้ถูกกล่าวหาแต่อย่างใด
กรณีข้างต้น นาย ว.ยังได้ให้ถ้อยคำอีกว่าได้เดินทางไปเพียงคนเดียว เมื่อไปถึงบ้านพักของผู้ถูกกล่าวหา ก็พบว่าบ้านหลังดังกล่าวเป็นบ้านชั้นเดียว ยกพื้นสูงเล็กน้อย ตัวบ้านทำด้วยไม้อยู่หลังห้างสรรพสินค้าบิ๊กซีสระแก้ว ตรงข้ามโรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราชสระแก้ว โดยมีภรรยาและบุตรสาวของผู้ถูกกล่าวหามารับต้นไม้ดังกล่าว ซึ่งจากการไต่สวนบุตรสาวและภรรยาของผู้ถูกกล่าวหา ก็ได้ให้ถ้อยคำว่าช่วงเวลาดังกล่าว พยานทั้งสองได้อาศัยที่บ้านหลังดังกล่าวจริง แต่ไม่เคยเห็นพนักงานขับรถยนต์ของโรงพยาบาลเจ้าพระยาอภัยภูเบศรมาส่งต้นไม้ตามที่ได้กล่าวหา
พิจารณาพยานหลักฐานกรณีการใช้รถยนต์ราชการครั้งที่ 1 และครั้งที่ 2 ตามข้อกล่าวหาแล้ว เห็นว่ามีประจักษ์พยานในประเด็นนี้ 1 คน คือ นาย ว. พนักงานขับรถยนต์ ที่ได้ให้ถ้อยคำว่าไปรับต้นไม้จาก นาย ว.ตำแหน่ง พยาบาลวิชาชีพชำนาญการ ซึ่งนาย ว.ก็ได้ให้ถ้อยคำว่า ไม่เคยไปซื้อต้นไม้เพื่อให้พนักงานขับรถยนต์ไปส่งที่บ้านพักของผู้ถูกกล่าวหา เมื่อไปถึงบ้านของผู้ถูกกล่าวหา นาย ว. ก็ได้ให้ถ้อยคำว่าได้ บุตรสาว และภรรยาของผู้ถูกกล่าวหามารับต้นไม้ แต่ทางไต่สวนได้ความว่า วันศุกร์ที่ 17 มิถุนายน 2559 เวลา 10.00 นาฬิกา และวันศุกร์ที่ 1 กรกฎาคม 2559 เวลา 13.00 นาฬิกา ทั้งสองวันเป็นวันและเวลาราชการ ซึ่งภรรยาของผู้ถูกกล่าวหา ได้ปฏิบัติราชการในตำแหน่ง พยาบาลวิชาชีพชำนาญการ อยู่ที่โรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราชสระแก้ว จังหวัดสระแก้ว จึงไม่เชื่อว่านาย ว.ได้เห็นภรรยาผู้ถูกกล่าวหามารับต้นไม้ตามที่ได้ให้ถ้อยคำ กรณีจึงไม่ปรากฏพยานหลักฐานใดว่าผู้ถูกกล่าวหาได้สั่งการให้นาย ว. พนักงานขับรถยนต์ ให้ขับรถยนต์ส่วนกลางหมายเลขทะเบียน กค 63379 ปราจีนบุรี เพื่อขนต้นไม้ไปส่งที่บ้านพักของผู้ถูกกล่าวหาที่จังหวัดสระแก้วในวันศุกร์ที่ 17 มิถุนายน 2559 และ ในวันศุกร์ที่ 1 กรกฎาคม 2559 ซึ่งเป็นวันและเวลาราชการแต่อย่างใด
การใช้รถยนต์ส่วนกลางครั้งที่ 3
วันศุกร์ที่ 7 ตุลาคม 2559 เวลา 13.00 นาฬิกา ผู้ถูกกล่าวหาได้สั่งการให้นาย ธ. หัวหน้าหมวดยานพาหนะ เป็นผู้ขับรถยนต์ส่วนกลางหมายเลขทะเบียน กค 63379 ปราจีนบุรี พร้อมเจ้าหน้าที่ไฟฟ้าของโรงพยาบาล เดินทางไปยังหมู่บ้านดงแหลมโขด อำเภอเมืองปราจีนบุรี จังหวัดปราจีนบุรี เพื่อติดตั้งพัดลมติดผนังที่บ้านบิดามารดาของผู้ถูกกล่าวหา
ประเด็นนี้คณะไต่สวนเบื้องต้นได้บันทึกการตรวจสถานที่ของคณะไต่สวนเบื้องต้น เมื่อวันพุธที่ 9 สิงหาคม 2566 ที่บ้านพักของมารดาผู้ถูกกล่าวหา และใกล้เคียง ก็ได้ข้อเท็จจริงว่าบ้านพักที่มีการกล่าวหาคือบ้านเลขที่ 34/1 ข้างต้น สภาพปัจจุบันเป็นบ้านชั้นเดียว สภาพทรุดโทรม มีการทุบทิ้งบ้านไปบางส่วน ไม่ปรากฏว่ามีพัดลมติดผนังหรือแขวนผนังภายในตัวบ้านและภายนอกตัวบ้าน และปัจจุบันไม่มีผู้ใดอยู่อาศัยประจำในบ้านเลขที่ดังกล่าว และบ้านเลขที่ 34/1 บ้านเลขที่ 34/2 และบ้านเลขที่ 34/6 มีที่ตั้งติดกัน โดยที่ดินของทุกบ้านอยู่ติดกันตามลำดับไม่มีรั้วหรือกำแพงกั้นและสามารถมองเห็นกันได้ง่าย
พิจารณาแล้วเห็นว่า แม้พยานบุคคลที่ผู้ถูกกล่าวหาอ้างจะเกี่ยวข้องกับผู้กล่าวหา โดยเป็นมารดา น้องสาว และเพื่อนบ้านของมารดาผู้กล่าวหา ที่ได้ให้ถ้อยคำว่าไม่เคยเห็นเจ้าหน้าที่หรือรถยนต์ส่วนกลาง ของโรงพยาบาลเจ้าพระยาอภัยภูเบศรมาที่บ้านของมารดาผู้ถูกกล่าวหาตามข้อกล่าวหา แต่อย่างไรก็ตามเมื่อคณะไต่สวนเบื้องต้นได้ไปตรวจสอบสถานที่จริง ก็ไม่พบพัดลมติดผนังหรือพัดลมติดเพดานและร่องรอยของการติดพัดลมตามที่กล่าวหา อีกทั้งสถานที่ตั้งของบ้านทั้งสามหลังไม่มีรั้วกั้น สามารถที่จะได้ยินเสียงและเห็น การกระทำของบ้านหลังอื่นได้โดยง่าย กรณีจึงไม่ปรากฏพยานหลักฐานใดว่าผู้ถูกกล่าวหาได้สั่งการให้นาย ธ.หัวหน้าหมวดยานพาหนะ ให้ขับรถยนต์ส่วนกลางหมายเลขทะเบียน กค 63379 ปราจีนบุรี เพื่อเพื่อติดตั้งพัดลมติดผนังที่บ้านบิดามารดาของผู้ถูกกล่าวหา ในวันศุกร์ที่ 7 ตุลาคม 2559 ซึ่งเป็นวันและเวลาราชการแต่อย่างใด
การใช้รถยนต์ส่วนกลางครั้งที่ 4 - 6 โดยมิชอบด้วยกฎหมาย
ครั้งที่ 4
วันอังคารที่ 27 มิถุนายน 2560 เวลา 08.50 นาฬิกา ผู้ถูกกล่าวหาได้สั่งการให้ นาย ส. พนักงานขับรถยนต์ เป็นผู้ขับรถยนต์ส่วนกลางหมายเลขทะเบียน กค 63379 ปราจีนบุรี พร้อมเจ้าหน้าที่ ไฟฟ้าของโรงพยาบาล เดินทางไปยังบ้านสวนของผู้ถูกกล่าวหา ที่จังหวัดสระแก้ว เพื่อเดินสายไฟฟ้าและติดตั้งแผงโซล่าเซลล์
กรณีข้างต้น นาย ส. ได้ให้ถ้อยคำต่อคณะไต่สวนเบื้องต้นว่า พยานได้รับแจ้งจากนาย ธ. ให้พยานขับรถยนต์หมายเลขทะเบียน กค 6379 ปราจีนบุรี ไปยังจังหวัดสระแก้ว พร้อมด้วยเจ้าหน้าที่ไฟฟ้าของโรงพยาบาลเจ้าพระยาอภัยภูเบศร จำนวน 3 คน จำได้ว่ามีนาย ป.ส่วนอีก 2 คน จำชื่อและสกุลไม่ได้ และมีช่างแอร์ซึ่งไม่ได้เป็นเจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาล อีก 1 คน ร่วมเดินทางไปด้วย เมื่อเดินทางไปถึงพบนายบวร (จำชื่อสกุลไม่ได้) หัวหน้าช่างไฟฟ้า ซึ่งรออยู่ที่บ้านหลังดังกล่าวแล้ว โดยสภาพบ้านเป็นบ้านปูนชั้นเดียวตั้งอยู่ใกล้กับศาลากลางจังหวัดสระแก้วหลังใหม่ ซึ่งพยาน โดยสภาพบ้านยังไม่มีไฟฟ้า แต่ปรากฏว่าในวันดังกล่าวไม่สามารถเดินไฟได้ ต่อมาเวลาประมาณ 16.00 นาฬิกา พยานจึงได้ขับรถยนต์ส่วนกลางคันดังกล่าวกลับโรงพยาบาล โดยเดินทางถึงโรงพยาบาลเวลาประมาณ 18.00 นาฬิกา แต่เมื่อคณะไต่สวนเบื้องต้นได้สอบปากคำนาย ป. ที่นาย ส. ให้ถ้อยคำว่าได้เดินทางไปพร้อมกันกับตน นาย ป. กลับให้การว่าไม่ได้เดินทางไปพร้อมกับนาย ส. ที่บ้านสวนของผู้ถูกกล่าวหาเพื่อเดินสายไฟฟ้าและติดตั้งแผงโซล่าเซลล์แต่อย่างใด
ครั้งที่ 5
วันพฤหัสบดีที่ 29 มิถุนายน 2560 เวลา 08.30 นาฬิกา ผู้ถูกกล่าวหาสั่งการให้นาย ข.พนักงานขับรถ เป็นผู้ขับรถยนต์ส่วนกลางหมายเลขทะเบียน กค 63379 ปราจีนบุรี พร้อมเจ้าหน้าที่ไฟฟ้าของโรงพยาบาลเดินทางไปยังบ้านสวนของผู้ถูกกล่าวหาที่จังหวัดสระแก้ว เพื่อเดินสายไฟฟ้าและติดตั้งแผงโซล่าเซลล์
กรณีข้างต้นนายขุมทอง จงปัน ตำแหน่งพนักงานขับรถยนต์ ได้ให้ถ้อยคำต่อคณะพนักงานไต่สวนว่า วันดังกล่าวพยานได้รับแจ้งจากนาย ธ.หัวหน้าหมวดยานยนต์ ให้พยานขับรถยนต์ไปยังจังหวัดสระแก้ว โดยใช้รถยนต์ส่วนกลางหมายเลขทะเบียน กค 6379 ปราจีนบุรี โดยออกเดินทางจากโรงพยาบาลเวลาประมาณ 08.30 นาฬิกา โดยมีนาย ป. ช่างไฟฟ้าของโรงพยาบาล และช่างไฟฟ้าอีก 2 คน จำชื่อและนามสกุลไม่ได้ ร่วมเดินทางไปพร้อมกับพยานด้วย เมื่อไปถึงพบว่าเป็นบ้านสวนของผู้ถูกกล่าวหาซึ่งตั้งอยู่กลางทุ่งนา เป็นบ้านชั้นเดียวยกพื้นสูงเล็กน้อย ตัวบ้านทำด้วยไม้ พื้นด้านล่างเป็นปูน ตั้งอยู่บริเวณหลังสำนักงานสาธารณสุขจังหวัดสระแก้ว ใกล้กับทางรถไฟ และใกล้ศาลากลางจังหวัดสระแก้ว เมื่อไปถึงมีคนสวนหรือคนดูแลบ้านของผู้ถูกกล่าวหาเฝ้าอยู่ และวันดังกล่าวพยานรออยู่ที่รถยนต์ในระหว่างที่ช่างไฟฟ้าดำเนินการติดตั้งไฟฟ้าในบ้านหลังดังกล่าว โดยช่างไฟฟ้าดำเนินการแล้วเสร็จเวลาประมาณ 16.00 นาฬิกา พยานและช่างไฟฟ้าจึงเดินทางกลับโดยเดินทางถึงโรงพยาบาลเวลาประมาณ 18.00 นาฬิกา
การข้างต้นนาย ป.ให้ถ้อยคำเหมือนกับการกล่าวหาครั้งที่ 4 ว่าไปเพียงครั้งเดียว โดยจำวันและเดือนไม่ได้ โดยใช้รถยนต์ส่วนตัวของพยานเองและไปพร้อมกับภรรยาในวันเสาร์หรือวันอาทิตย์
พิจารณาคำให้ถ้อยคำของนาย ข. พนักงานขับรถยนต์ กับบันทึกตรวจสอบสถานที่ของคณะไต่สวนเบื้องต้นที่ได้ไปตรวจสอบสภาพบ้านสวนของผู้ถูกกล่าวหาพบว่า บ้านสวนของผู้ถูกกล่าวหามีโรงเรือนอยู่ 2 หลัง กล่าวคือ หลังที่ 1 เป็นบ้านขนาดประมาณ 40 ตารางเมตร ก่ออิฐฉาบปูน ทาผนังด้วยสีเขียวอ่อน หลังคาสีน้ำตาล หลังที่ 2 เป็นโรงเรือนขนาดประมาณ 35 ตารางเมตร ก่ออิฐฉาบปูน ไม่ได้ทาสี หลังคาสีน้ำตาล ประตูทำด้วยโลหะม้วน มีชานหลังคายื่นออกมาภายนอกตัวโรงเรือน วัดระยะได้ประมาณ 2 เมตร บนหลังคาของชานหลังคาที่ยื่นออกมา ปรากฏร่องรอยการติดตั้งแผงโซล่าเซลล์ด้านบน ซึ่งมีความแตกต่างกันในสาระสำคัญ ในส่วนที่นาย ข. ได้ให้ถ้อยคำต่อคณะพนักงานไต่สวนว่าเป็นบ้านชั้นเดียวยกพื้นสูงเล็กน้อย ตัวบ้านทำด้วยไม้ พื้นด้านล่างเป็นปูน ทั้งกรณีนี้นาย ข. ได้ให้ถ้อยคำต่อคณะพนักงานไต่สวน สำนักบริหารงานกลาง ตั้งแต่วันที่ 11 พฤษภาคม 2561 ซึ่งเป็นการให้ถ้อยคำหลังเวลาเกิดเหตุไม่ถึง 1 ปี
ครั้งที่ 6
วันศุกร์ที่ 30 มิถุนายน 2560 เวลา 08.50 นาฬิกา ผู้ถูกกล่าวหา ได้สั่งการให้นายขุมทองจงปัน พนักงานขับรถ เป็นผู้ขับรถยนต์ส่วนกลางหมายเลขทะเบียน นข 613 ปราจีนบุรี (รถตู้) พร้อมเจ้าหน้าที่ไฟฟ้าของโรงพยาบาลชุดเดียวกับวันที่ 29 เดินทางไปยังบ้านสวนของนายจรัญ บุญฤทธิการ ที่จังหวัดสระแก้วเพื่อเดินสายไฟฟ้าและติดตั้งแผงโซล่าเซลล์
กรณีข้างต้นนาย ข. ตำแหน่งพนักงานขับรถยนต์ ได้ให้ถ้อยคำต่อคณะพนักงานไต่สวน ว่าวันดังกล่าวพยานได้รับแจ้งจากนาย ธ.หัวหน้าหมวดยานยนต์ให้พยานขับรถยนต์ไปยังจังหวัดสระแก้ว พร้อมด้วยช่างไฟฟ้าชุดเดียวกันกับชุดวันที่ 29 มิถุนายน 2560โดยเดินทางไปที่บ้านหลังเดิมที่จังหวัดสระแก้ว โดยวันดังกล่าวก็ดำเนินการเช่นเดิม คือ พยานรออยู่ที่รถยนต์และช่างไฟฟ้าได้ไปดำเนินการติดตั้งไฟฟ้าที่บ้านหลังดังกล่าว และเมื่อดำเนินการแล้วเสร็จประมาณ 16.00 นาฬิกา พยานและช่างไฟฟ้าจึงเดินทางกลับ โดยเดินทางถึงโรงพยาบาลเวลาประมาณ 18.00 นาฬิกา
พิจารณาคำให้ถ้อยคำของนาย ข. พนักงานขับรถยนต์ กับบันทึกตรวจสอบสถานที่ของคณะไต่สวนเบื้องต้นที่ได้ไปตรวจสอบสภาพบ้านสวนของผู้ถูกกล่าวหาตามที่กล่าวไปแล้วในครั้งที่ 5 เห็นว่าข้อเท็จจริงที่ไม่ตรงกันกับการที่คณะไต่สวนเบื้องต้นได้ลงพื้นที่จริง
อีกทั้งเมื่อได้ตรวจดูในสมุดบันทึกการใช้รถยนต์ที่พนักงานขับรถยนต์ได้จัดทำขึ้นเองก็พบว่าในวันที่ 30 มิถุนายน 2560 มีการเขียนว่าได้ใช้รถยนต์ส่วนกลางคันดังกล่าว ในภารกิจต่าง ๆ คือ
วันศุกร์ 30 มิถุนายน 2560
เวลา 09.00 นาฬิกา เขียนว่า จังหวัดสระแก้ว
เวลา 16.30 นาฬิกา เขียนว่า สนามบินดอนเมือง
สำหรับการกล่าวหาว่าผู้ถูกกล่าวหาได้สั่งการให้พนักงานขับรถยนต์ของโรงพยาบาลเจ้าพระยาอภัยภูเบศรใช้รถยนต์ส่วนกลางครั้งที่ 4 - 6 พร้อมทั้งช่างของโรงพยาบาล ให้ไปทำการติดตั้งแผงโซล่าเซลล์ที่บ้านสวนของผู้ถูกกล่าวหาที่ตำบลท่าเกษม อำเภอเมืองสระแก้ว จังหวัดสระแก้ว นั้น
พิจารณาจากบุคคลที่เป็นพนักงานขับรถยนต์ คือ นาย ส. และนาย ข. ต่างให้ถ้อยคำว่ามีช่างของโรงพยาบาลเดินทางไปพร้อมตนด้วย เช่น นาย ป. นาย บ. แต่พยานที่เป็นพนักงานขับรถยนต์และที่เป็นช่างได้ให้การขัดแย้งกัน กล่าวคือ พยานกลุ่มพนักงานขับรถยนต์ได้ให้ถ้อยคำว่าได้ไปตามวันและเวลาที่มีการกล่าวหาจริง ส่วนพยานกลุ่มช่าง ได้ให้ถ้อยคำว่าได้ไปติดตั้งแผงโซล่าเซลล์จริง แต่ไปนอกเวลาราชการ คือไปในวันเสาร์หรือวันอาทิตย์และได้เดินทางไปเองด้วยรถยนต์ส่วนตัว แต่เมื่อได้พิจารณาถ้อยคำของนายขุมทอง จงปัน ที่ให้การว่าบ้านสวนของผู้ถูกกล่าวหาเป็นบ้านชั้นเดียวยกพื้นสูงเล็กน้อย ตัวบ้านทำด้วยไม้ พื้นด้านล่างเป็นปูน นั้น ไม่ตรงตามข้อเท็จจริงที่คณะไต่สวนเบื้องต้นได้ไปตรวจสอบที่ปรากฏว่ามีโรงเรือนจำนวน 2 หลัง แต่ไม่มีหลังใดยกพื้นสูงและตัวบ้านทำด้วยไม้ อีกทั้งกรณีที่กล่าวหาในครั้งที่ 6 นาย ข. ได้ให้ถ้อยคำว่าหลังจากเสร็จสิ้นภารกิจก็ได้ขับรถกลับโรงพยาบาลเจ้าพระยาอภัยภูเบศร โดยถึงโรงพยาบาลประมาณ 18.00 นาฬิกา แต่ตามสมุดบันทึกการใช้รถยนต์ที่พนักงานขับรถยนต์ได้จัดทำขึ้นเองกลับพบว่าในวันที่ 30 มิถุนายน 2560 เวลา 16.30 นาฬิกา นายขุมทอง จงปัน ได้ขับรถยนต์ส่วนกลาง หมายเลขทะเบียน นข 613 ปราจีนบุรี ไปยังท่าอากาศยานดอนเมือง จึงเห็นว่าถ้อยคำของ นาย ข. มีพิรุธไม่อาจรับฟังเพื่อเป็นโทษแก่ผู้ถูกกล่าวหาได้
พิจารณาแล้ว ไม่ปรากฏพยานหลักฐานใดว่าผู้ถูกกล่าวหาได้สั่งการให้นาย ส. นาย ข. ตำแหน่งพนักงานขับรถยนต์ และช่างไฟฟ้าของโรงพยาบาลเจ้าพระยาอภัยภูเบศร ไปดำเนินการติดตั้งระบบไฟฟ้าแบบโซล่าเซลล์ที่บ้านสวนของผู้ถูกกล่าวหา ในวันอังคารที่ 27 มิถุนายน 2560 วันพฤหัสบดีที่ 29 มิถุนายน 2560 และวันศุกร์ที่30 มิถุนายน 2560 ซึ่งเป็นวันและเวลาราชการแต่อย่างใด
อนึ่ง ได้ความว่าในห้วงเวลาที่ผู้ถูกกล่าวหาดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการโรงพยาบาลเจ้าพระยาอภัยภูเบศรได้มีเรื่องขัดแย้งหรือโกรธเคืองกับบุคลากร ทั้งยังได้ปรากฏข้อเท็จจริงอีกว่า นาย ธ. เคยเป็นพนักงานขับรถยนต์ที่ขับรถยนต์ให้ผู้ถูกกล่าวหาเป็นประจำ แต่เนื่องจากได้ขับรถยนต์ด้วยความเร็วสูงบ่อยครั้ง อันเป็นเหตุให้ผู้ถูกกล่าวหาได้เปลี่ยนพนักงานขับรถยนต์ในเวลาต่อมา จึงเห็นว่าในคดีนี้นาย ธ. ตำแหน่ง หัวหน้าหมวดยานยนต์กับผู้ถูกกล่าวหาได้มีสาเหตุโกรธเคืองกัน
ข้อกล่าวหาที่ 2 กรณีผู้ถูกกล่าวหาแต่งตั้งนายแพทย์ ช.ให้ปฏิบัติหน้าที่รองผู้อำนวยการฝ่ายการแพทย์ คนที่ 2 ตามคำสั่งโรงพยาบาลเจ้าพระยาอภัยภูเบศร ที่ 336/2558 ลงวันที่ 18 ธันวาคม 2558 โดยมิชอบด้วยกฎหมาย
จากการไต่สวนปรากฏพยานหลักฐานรับฟังได้ว่า ผู้ถูกกล่าวหาได้ลงนามในคำสั่งโรงพยาบาลเจ้าพระยาอภัยภูเบศร ที่ 336/2558 ลงวันที่ 18 ธันวาคม 2558 เรื่อง มอบหมายให้ข้าราชการปฏิบัติหน้าที่ โดยอาศัยอำนาจตามคำสั่งกระทรวงสาธารณสุขที่ 117/2558 ลงวันที่ 23 มกราคม 2558 เรื่อง มอบอำนาจให้ข้าราชการปฏิบัติหน้าที่ (ผู้ถูกกล่าวหาในฐานะผู้อำนวยการโรงพยาบาลฯ จึงมอบหมายให้นายแพทย์ ช.ตำแหน่งนายแพทย์ชำนาญการ ปฏิบัติหน้าที่ในตำแหน่งรองผู้อำนวยการโรงพยาบาลฯ ฝ่ายการแพทย์ คนที่ 2 ซึ่งการมีคำสั่งมอบหมาย ให้นายแพทย์ ช. ปฏิบัติหน้าที่ดังกล่าวเป็นคำสั่งที่ชอบด้วยกฎหมาย ตามคำสั่งกระทรวงสาธารณสุขที่ 117/2558 ลงวันที่ 23 มกราคม 2558 ไม่ได้เป็นการดำเนินการคัดเลือกผู้ทำหน้าที่รองผู้อำนวยการฝ่ายการแพทย์ คนที่ 2 ตามหนังสือหนังสือสำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุขได้มี ที่ สธ 0201. 036/ว 175 ลงวันที่ 29 สิงหาคม 2550 และหนังสือสำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข ที่ สธ 0201.036/ว 885 ลงวันที่ 9 พฤศจิกายน 2559 โดยวันที่ 24 ธันวาคม 2561 ซึ่งเป็นอำนาจของปลัดกระทรวงสาธารณสุข แต่อย่างใด เป็นคำสั่งมอบหมายให้ข้าราชการปฏิบัติหน้าที่ซึ่งเป็นคำสั่งภายในของโรงพยาบาล และเป็นการใช้อำนาจตามคำสั่งกระทรวงสาธารณสุข ที่ 117/2558 ลงวันที่ 23 มกราคม 2558 ซึ่งมอบอำนาจให้ผู้อำนวยการโรงพยาบาลฯ เป็นผู้บังคับบัญชาภายในโรงพยาบาล โดยเป็นคำสั่งที่ชอบด้วยกฎหมาย กรณีจึงไม่ปรากฏพยานหลักฐานว่ามีการกระทำความผิดตามที่กล่าวหา
คณะกรรมการ ป.ป.ช. พิจารณาแล้ว มีมติเอกฉันท์ ด้วยคะแนน 5 เสียง เห็นชอบตามความเห็นของคณะผู้ไต่สวนเบื้องต้น ว่าจากการไต่สวนเบื้องต้น ไม่ปรากฏข้อเท็จจริงและพยานหลักฐานเพียงพอที่จะฟังได้ว่านายจรัญ บุญฤทธิการ ผู้ถูกกล่าวหา ได้กระทำความผิดตามที่กล่าวหา ข้อกล่าวหาไม่มีมูลให้ข้อกล่าวหาตกไป