"...เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดทำให้ผมสรุปได้ว่า ความสัมพันธ์ระหว่างเรากับสัตว์เลี้ยงช่วยเติมเต็มความรู้สึกทางจิตใจเราได้ระดับหนึ่ง สุนัขกลายเป็นสัตว์เลี้ยงที่ไม่ได้เป็นแค่สัตว์เลี้ยง แต่กลายเป็นสมาชิกของครอบครัว นอกเหนือไปจากความสัมพันธ์ระหว่างเจ้าของกับสัตว์เลี้ยงจะสร้างแรงกระทบในเชิงอารมณ์ความรู้สึกของเจ้าของอย่างเข้มข้นแล้ว อย่างน้อยก็ทำให้เราเครียดน้อยลง เป็นเพื่อนคนสำคัญที่ช่วยเยียวยาจิตใจเราได้จริง ๆ จึงไม่แปลกใจว่า เอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอม..."
สวัสดีครับ
ข่าวเจ้าของน้องหมา น้องแมว ตั้งรางวัลให้ผู้ที่พบเจอสัตว์เลี้ยงตัวโปรดที่หลุดหายจากบ้านเป็นเงินเรือนแสน จุดกระแสหยอกล้อในโซเชียลมีเดียว่า “วันนี้พนักงานทั้งบริษัทลางานไปล่ารางวัลกัน” ทำให้ผมคิดไม่ถึงว่า ผู้เป็นเจ้าของจะมีความรักและผูกพันกับสัตว์เลี้ยงได้ถึงขนาดนั้น แต่เหตุการณ์ที่เจอะเจอกับตนเองก็เกิดขึ้นเมื่อ “หมูแผ่น” ลูกสุนัขวัย 5 เดือนหายจากบ้านอย่างไร้ร่องรอยเมื่อ 2 สัปดาห์ที่แล้ว ทำให้ได้รับคำตอบที่แจ่มชัด ไร้ข้อสงสัย
ก่อนอื่นคงต้องย้อนไปในช่วงวัยเด็กที่มีโอกาสได้เลี้ยงสุนัขเป็นครั้งแรก แต่เป็นของเพื่อนบ้านมีชื่อว่า “กาแฟ” ให้อาหารและอาบน้ำให้ทุกสัปดาห์ เลี้ยงดูเสมือนเป็นเจ้าของเสียเอง กว่าจะได้มีโอกาสเป็นเจ้าของสุนัขต้องย้ายมาอยู่ที่บ้านปัจจุบันซึ่งมีบริเวณกว้างขวางพอสมควร โดยได้รับมอบสุนัขจากพี่แบงก์ชาติที่เพิ่งเกษียณไปและเพื่อนบ้านชาวญี่ปุ่นได้ยกให้เลี้ยงก่อนกลับประเทศ1/ ชื่อว่า “มูจิ” แปลว่า “สินค้าที่ไม่มีแบรนด์ แต่มีคุณภาพ” เป็นสุนัขพันธุ์ไทยที่มีขนหลังคล้ายสุนัขหลังอาน มีเขี้ยวแหลมคมดูน่าเกรงขาม และด้วยการเลี้ยงดูแบบไม่เคยปล่อยให้ออกนอกรั้วบ้าน ทำให้มูจิเป็นสุนัขที่เหมือนดุ เพราะจะเห่าเสียงดังเมื่อมีคนเข้ามาในบริเวณบ้าน ทำให้ต้องจับขังไว้ทุกครั้ง แต่ก็เก่งเพียงแต่เห่าเพราะไม่เคยกัดใคร
มูจิเป็นสุนัขที่เข้าใจพะเน้าพะนอ จึงเป็นที่รักของทุกคนในบ้าน แต่โชคร้ายที่ต้องจากพวกเราไปด้วยวัย 13 ปีเมื่อปี 2556 ภายหลังที่เจอโรคร้าย ท่ามกลางความโศกเศร้าของพวกเรา โดยเฉพาะบิลลูกชายคนเล็กที่เล่นกับมันมาตั้งแต่เด็ก2/
การจากไปของมูจิ เหมือนกับการจากไปของสมาชิกครอบครัวคนหนึ่ง ทำให้บรรยากาศในบ้านดูเงียบเหงา จนทุกคนเห็นด้วยที่ต้องหาสุนัขตัวใหม่ และเวลาผ่านไปไม่ถึงเดือน ได้รับข่าวดีมีคนแจ้งว่า มีลูกสุนัขถูกทอดทิ้งไว้ในซอยกลางหมู่บ้าน จึงไม่ลังเลที่จะรับมาเลี้ยงดู และยังจำได้อย่างแม่นยำว่าวันแรกที่อุ้มมาตัวยังเล็ก ผอมโทรม ขนเต็มไปด้วยเห็บ และด้วยความที่เป็นสุนัขไทยมีขนสีน้ำตาล จึงตั้งชื่อว่า “บราวนี่” มีนิสัยไม่แตกต่างจากเจ้า “มูจิ” มากนัก ชอบเห่าแต่กลับวิ่งเข้าไปเล่นกับคนแปลกหน้าเหมือนกับรู้จักกันมานาน อย่างไรก็ดี บราวนี่จะคอยปกป้องบริเวณบ้านไม่ให้สัตว์แปลกปลอมย่างก้าวเข้ามา เรียกว่าหากหนู แมว ย่องเข้ามาในบริเวณบ้านเสร็จเรียบวุธทุกตัว ในขณะที่เป็นสุนัขเจ้าเล่ห์อาศัยความเผลอ สามารถแอบวิ่งแบบไม่คิดชีวิตออกจากบ้านได้ทุกครั้งเรียกว่า กว่าจะตามกลับบ้านได้ค่อนข้างทุลักทุเล แต่เจ้าบราวนี่ถือเป็นสุนัขที่น่ารักน่าเอ็นดู สร้างความคึกคักให้กับครอบครัวได้อีกครั้งหนึ่ง
ด้วยบราวนี่มีอายุมากเกิน 10 ปีแล้ว และเมื่อลูก ๆ ย้ายออกจากบ้าน พร้อมกับเข้าวัยเกษียณทำให้ผมคิดได้ว่าต้องหาลูกสุนัขมาเป็นเพื่อนเพิ่มเติม เอ่ยปากได้ไม่นาน ก็ได้ลูกสุนัข 2 ตัวที่ถูกทอดทิ้ง จากเลขาขวัญใจ อุ่นจิตติ ที่นำมาให้จากฉะเชิงเทรา เป็นลูกสุนัขขนสีเทาและสีดำที่น่าจะเป็นพันธุ์ผสมระหว่างสุนัขไทยและเทศ มีขนดกหน้าตาใสซื่อเรียกได้ว่า “รักแรกพบ” ตั้งชื่อว่า “หมูหยอง” และ “หมูแผ่น” ตามสีขน ดูแลประคบประหงมเหมือนกับเด็กแรกเกิดที่ยังไม่หย่านมแม่ สั่งนมแพะมาให้กิน พาไปหาสัตวแพทย์เพื่อจะฉีดยาสารพัดนึก เสาะหาของเล่น ขนม นม เนย มาสะสมเต็มบ้าน
แต่เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น ภายหลังนำทั้งสองตัวมาเลี้ยงไม่ถึง 2 เดือน เมื่ออยู่ดี ๆ เจ้าหมูหยองมีอาการหายใจไม่คล่อง มีอาการชัก สักพักแน่นิ่งไป สร้างความเสียใจให้กับทุก ๆ คน เพราะเป็นน้องหมาที่กำลังน่ารัก น่าเอ็นดู และจากไปแบบปัจจุบันทันด่วน ทำให้เหลือเพียงเจ้าหมูแผ่นที่ต้องทำใจอยู่เล่นกับเจ้าบราวนี่ลำพัง 2 ตัว แต่เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้นอีกจนได้ เมื่อเช้าวันเสาร์ที่ 24 กุมภาพันธ์ที่ผ่านมา เมื่อตื่นขึ้นมาพร้อมเปิดประตูบ้าน ซึ่งเจ้าหมูแผ่นจะเฝ้ารอ หางกระดิก คอยอยู่หน้าประตูเพื่อรอขนมที่ผมจะมายืนป้อนให้ทุกเช้า แต่คราวนี้ไร้ร่องรอยเจ้าหมูแผ่น ตะโกนเรียก พร้อมกับค้นหาไปทั่วทุกซอกมุมของบ้านแต่ไม่พบ ทำให้ใจตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม มโนไปต่าง ๆ นานาว่างูเหลือมตัวใหญ่ที่เลื้อยเพ่นพ่านอยู่แถวบ้าน คงเอาไปเป็นอาหารอันโอชะแล้ว เพราะคืนนั้นเป็นคืนวันพระใหญ่ พระจันทร์เต็มดวงที่คนโบราณมักจะบอกว่าเป็นคืนที่งูใหญ่มักจะออกล่าเหยื่อ และเมื่อเดินไปถามเพื่อนบ้านจากปากซอยยันท้ายซอยกลับไม่มีใครเห็น เรียกว่าปลงใจแล้ว พร้อมกับเตรียมจะไปทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้ แต่สักพักมีเพื่อนบ้านมาบอกว่าเห็นเจ้าหมูแผ่นถูกสุนัขใหญ่ จิ๊กโก๋กลางซอยไล่ฟัดอยู่ พร้อมกับวิ่งหายเข้าไปในพุ่มหญ้าตอนตีสอง ทำให้เริ่มมีความหวังบ้าง รีบจัดทำป้ายใส่รูป เขียนข้อความนำไปติดตามเสาไฟฟ้าภายในซอย พร้อมเบอร์โทรศัพท์ติดต่อเผื่อมีคนพบ
บิลกับมูจิ
หมูแผ่นและหมูหยอง
ป้ายประกาศตามหาหมูแผ่น
บราวนี่และหมูแผ่น
วันเวลาผ่านไปอย่างเงียบกริบ ดูความหวังจะริบหรี่เข้าทุกวัน แต่ปาฏิหาริย์เกิดขึ้นจริง เพราะเมื่อเช้าวันพฤหัสที่ 29 กุมภาพันธ์ที่ผ่านมา ภายหลังที่หายตัวไป 5 วันเต็ม จู่ ๆ ก็มีโทรศัพท์เข้าม “พี่ครับ มีลูกหมาหลงทางอยู่ในซอยถัดไป น่าจะลูกหมาของพี่นะ” ไม่รอช้า นั่งมอเตอร์ไซค์ไปยังสถานที่ดังกล่าวทันที ซึ่งเป็นพื้นที่ปกคลุมไปด้วยพงหญ้ารก แต่มีต้นไม้ใหญ่ติดกำแพงเป็นที่กำบังอันตรายได้เป็นอย่างดี ร้องตะโกนเรียกชื่อเจ้าหมูแผ่นไม่นานนักก็เห็นคอมันค่อย ๆ ชะโงกขึ้นมาและเมื่อเรียกชื่อมันซ้ำอีก คราวนี้เจ้าหมูแผ่นวิ่งแจ้นตรงปรี่เข้ามาหา สั่นหางทักทาย พออุ้มขึ้นมาก็เลียหน้าด้วยความดีใจสุด เป็นเรื่องเหลือเชื่อ ไม่คาดคิดว่าจะได้เจ้าหมูแผ่นกลับมาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวอีกครั้ง ถือเป็นบทเรียนราคาแพงที่จะไม่ยอมปล่อยให้เกิดขึ้นอีก ซึ่งเข้าใจว่าเล็ดลอดออกไปช่วงปิดประตูรั้วบ้านเพื่อนำรถกลับเข้าบ้าน
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดทำให้ผมสรุปได้ว่า ความสัมพันธ์ระหว่างเรากับสัตว์เลี้ยงช่วยเติมเต็มความรู้สึกทางจิตใจเราได้ระดับหนึ่ง สุนัขกลายเป็นสัตว์เลี้ยงที่ไม่ได้เป็นแค่สัตว์เลี้ยง แต่กลายเป็นสมาชิกของครอบครัว นอกเหนือไปจากความสัมพันธ์ระหว่างเจ้าของกับสัตว์เลี้ยงจะสร้างแรงกระทบในเชิงอารมณ์ความรู้สึกของเจ้าของอย่างเข้มข้นแล้ว อย่างน้อยก็ทำให้เราเครียดน้อยลง เป็นเพื่อนคนสำคัญที่ช่วยเยียวยาจิตใจเราได้จริง ๆ2/ จึงไม่แปลกใจว่า “เอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอม”
นอกจากนั้น คำพูดที่เจ้าของสัตว์เลี้ยงคงอยากได้ยินจากน้องหมา น้องแมว มากที่สุดคือ “นายครับ ผมขอขอบคุณที่เลี้ยงผมด้วยความรักตลอดมา ผมได้ใช้เวลาทุก ๆ วันอย่างมีคุณค่ากับนาย และมีรอยยิ้มทุกครั้งที่คิดถึงช่วงเวลานั้น และผมจะจดจำไว้ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม” ซึ่งคำพูดนี้จะเกิดขึ้นได้ก็อยู่ที่การดูแลเอาใจใส่ที่ผมมีต่อเจ้าบราวนี่และหมูแผ่นในแต่ละวัน2/
รณดล นุ่มนนท์
4 มีนาคม 2567
แหล่งที่มา
1/ได้รับความอนุเคราะห์จากพี่อุไรวรรณ อารักษ์มงคล พนักงานเกษียณ สายกำกับสถาบันการเงิน
2/รณดล นุ่มนนท์ “หากมูจิพูดได้” Weekly Mail ฉบับวันที่ 28 มกราคม 2556
3/เมื่อสัตว์เลี้ยงกลายเป็นเพื่อนรัก เปิดประวัติ ‘สุนัข’ สัตว์ที่เคียงข้างเรามานานนับหมื่นปี, Brandthink, 10 Mar 2021 https://www.brandthink.me/content/wp01