"ในยามที่เขาไปปาฐกถา ข้าพเจ้าอดรู้สึกไม่ได้ว่า ชัยวัฒน์เหมือนนักมายากลที่ผู้ชมรอดูว่า สิ่งของที่เขาจะหยิบจากหมวกนักมายากล คืออะไร จะน่าอัศจรรย์ใจเพียงไหน หากเขาทำให้ผู้ชมทึ่ง งงงวยได้ ก็เกิดคำถามต่อไปว่า ชัยวัฒน์/นักมายากลทำสิ่งนั้น/คิดอย่างที่เขาคิดได้อย่างไร" ดร.สายพิณ ศุพุทธมงคล อาจารย์คณะสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เขียนถึงศาสตราจารย์ ดร.ชัยวัฒน์ สถาอานันท์ หัวหน้าภาควิชากา ...

"...ถ้าจะปฏิรูปสังคมให้สำเร็จ ต้องอาศัยพลังชุมชนท้องถิ่นเป็นปัจจัยสำคัญที่สุด การจะสร้างอะไรให้มั่นคง ฐานต้องกว้าง ไม่ว่าจะเป็น ตึก เจดีย์ หรือปิรามิด สังคมก็เช่นเดียวกัน จะมั่นคงได้ ต้องมีฐานกว้าง และแข็งแรง ในที่นี้ คือ ชุมชนท้องถิ่น ซึ่งครอบคลุมทุกตารางนิ้วของประเทศ ทรัพยากรและวัฒนธรรมอยู่ที่นั่น..."

กระบวนการที่เราพยายามต่อสู้นั้น เรียกว่า สันติวิธี สันติวิธีคือยืนหยัดต่อสู้ เอาความจริงในพื้นที่มาขยายต่อ ต่อสู้เพื่อผลประโยชน์ของคนในพื้นที่ ไม่ใช่ต่อสู้เพื่อผลประโยชน์ของใคร

"...การไปในที่มีชื่อเสียง และผู้คนยกย่องตลอดเวลา กลัวเหลิง กลัวกิเลส กลัวคนมายกย่อง พอยกย่อง จะเหลิง คิดว่าเหนือกว่าคนอื่น และมีอีโก้ ทำให้ไม่ฟังใคร จะคิดว่าเป็นคนที่เก่งที่สุด นั่นคือสิ่งที่น่ากลัวที่สุด จึงหลีกเลี่ยงสถานที่ไปแล้วมีผู้คนยกย่อง..."

"การพัฒนาเด็กเล็กที่ผ่านมา สังคมไทยมักปล่อยปละละเลย ปล่อยให้รากฐานนี้อ่อนแอไม่มีอะไรมาปกครองคุ้มครอง มองเป็นเป็นเรื่องส่วนตัว ครอบครัว ทั้งๆที่การพัฒนาเด็กเล็กเป็นรากเหง้าสำคัญของการพัฒนาทรัพยาการมนุษย์"