“...ผมคิดว่าการผ่านเกณฑ์ การไม่ผ่านเกณฑ์ เป็นเรื่องที่ทุกหน่วยต้องปรับปรุงแก้ไข คนที่ผ่านเกณฑ์แล้วก็ต้องรักษามาตรฐานของตัวเองไว้ให้ได้ คนที่ไม่ผ่านเกณฑ์ ก็ต้องไปดูว่าตรงไหนที่หน่วยของตนเองได้คะแนนน้อย ก็ต้องปรับปรังการปฏิบัติงาน อย่างไรก็ตาม การปรับปรุงที่ว่าต้องปรับปรุงที่ประสิทธิภาพจริงๆเพื่อให้การปฏิบัติงานนั้นได้มาตรฐาน ไม่ใช่การปรับปรุงเฉพาะวิธีการเพื่อให้คะแนนมันสูงขึ้น ต้องไม่ใช่แบบนั้น... ...

"...บทเรียนจากเรื่องที่กล่าวมานั้น สอนให้เรารู้ว่า ในชีวิตจริง "อวิชชา"นั้นถูกนำมาใช้จนเกิดความเชื่องมงายผ่านการเล่นกับการสื่อสารข้อมูลลวง ซึ่งยากแก่การกลั่นกรองโดยประชาชนว่า อะไรถูก อะไรผิด ยิ่งมีข้อมูลมากมายเผยแพร่ต่อเนื่อง ความเชื่องมงายนั้นจึงมักมีอิทธิพลมาจากสิ่งแวดล้อม เช่น ความถี่บ่อยของการประชาสัมพันธ์ ตัวเซเลบที่นำเสนอ ฯลฯ จนทำให้คนในสังคมประพฤติปฏิบัติตามเกมส์ที่ต้องการได้อย่างไม่น่าเชื ...

"...เมื่อมองคอร์รัปชันกับประสิทธิภาพของรัฐไม่ควรมองแยกขาดจากกัน แท้จริงแล้วทั้งสองเรื่องเป็นภาพสะท้อนของกันและกันเหมือน ตัว และ เงา หากป้องกันและลดคอรัปชันได้ ประสิทธิภาพของรัฐก็จะเพิ่มขึ้นตาม ถ้าปรับปรุงการทำงานของรัฐให้มีประสิทธิภาพ เพิ่มการแข่งขัน เปิดเผยข้อมูลการทำงานด้านต่างๆของรัฐให้ประชาชนร่วมตรวจสอบได้ง่าย คอร์รัปชันก็จะลดลงตาม..."

"...โฟกัสการแก้ปัญหาปากท้องของชาวบ้าน ที่ผมเคยเรียก “รวยกระจุก จนกระจาย กลางกระจ้อน” (กระจ้อน = แคระ แกร็น) อย่างจริงจัง เพราะปัญหาความเลื่อมล้ำมีสูง คนจน คนชั้นกลางก็ลำบากจริง ๆ การแก้ปัญหานี้จริง ๆ ทำได้ยากแต่นายกก็ต้องทุ่มเททำ..."

"...คุณย่าของเธอบอกว่า ก่อนไปส่งที่โรงเรียน ก็จะให้ “น้องนาเดีย” มาช่วยงานก่อน ผมดูเผินๆ อาจจะเป็นงานหนักเกินวัยสำหรับเด็กน้อยผู้กำลังเรียนอยู่แค่ชั้นอนุบาล 3 อย่างเธอ แต่มองอีกด้าน ผมเข้าใจเอาจากรอยยิ้มและแววตา เธอกลับมีความสุข เหมือนได้เล่นของเล่นที่ชอบไปด้วย..."