"สื่อไทยในวันที่ใช้เสรีภาพจำกัด"

ถ้าถามว่า ตอนนี้สื่อไทยมีเสรีภาพไหม? คงต้องตอบว่า "มี แต่ไม่ใช้"

ทำไมน่ะเหรอ?

เพราะกลัวการนำเสนอข่าวจะกระทบความมั่นคง ฯลฯ

ถ้าทุกสื่อทำหน้าที่ของตัวเองอย่างเต็มภาคภูมิ คนในสังคมคงไม่ยินยอมให้เกิดเหตุการละเมิดสิทธิมนุษยชนขึ้นทุกเมื่อเชื่อวัน

ถ้าสื่อทำหน้าที่ คงไม่มีใครยินยอมให้ทหาร-ตำรวจ-คสช.ใช้อำนาจบาทใหญ่ปิดปากประชาชนที่เห็นต่าง ด้วยการใช้กฎหมายจับกุมคุมขังคนที่รณรงค์ไม่รับร่างรัฐธรรมนูญ หรือโหวตโน

หรือแม้กระทั่งเคลื่อนไหวเพื่อปากท้อง เช่น กรณีเหมืองทองคำ การตัดโค่นยางพาราในที่ดินคนจน

หรือแม้กระทั่งจับกุมคุมขังคนที่วาดภาพล้อเลียนนายกรัฐมนตรี

ในฐานะสื่อตัวเล็กๆ คนหนึ่งเฝ้ามองการเปลี่ยนผ่านนี้ไปด้วยความคับข้องหมองใจว่า "เรามาถึงจุดนี้กันได้อย่างไร"

ปรากฎการณ์ที่เห็นตรงหน้า มันเหมือนย้อนกลับไปสมัยก่อน 14 ตุลาฯ 16 ที่เราอ่านในหนังสือประวัติศาสตร์ว่า ผู้มีอำนาจใช้กฎหมายจับกุมคนที่ชุมนุมทางการเมืองเกิน 5 คน

ใช้พรบ.ความสะอาดจับกุมคนติดโพสต์อิทที่สถานีรถไฟฟ้า ฯลฯ

ปรากฎการณ์เหล่านี้ไม่เคยคิดว่า จะได้เห็นในยุค 2016

นั่งถามตัวเองว่า เหตุการณ์เหล่านี้เกิดขึ้นได้อย่างไร?

เพราะสื่ออนุญาตให้เกิด?

สื่อวางเฉย?

หรือสื่อสนับสนุน?

เป็นคำถามที่สื่อแต่ละสำนักก็มีคำตอบในตัวเองอยู่แล้ว เหมือนกับการรัฐประหารจะเกิดไม่ได้ ถ้าไม่มีสื่อเปิดประตูให้ทหารเข้ามา

หากใครถามว่า เสรีภาพสื่อไทยปี 2559 มีไหม เราคงตอบเต็มปากว่า

"มี แต่น้อยคนที่จะใช้ เพราะมีความกลัวจากเหตุปัจจัยอื่นๆ ค้ำคอ

เมื่อใดก็ตามที่สื่อไทยก้าวผ่านความกลัวไปได้ วันนั้นสังคมก็คงรับรู้ได้ถึงเสรีภาพของ "สื่อมวลชนไทย"

--------------------------

หมายเหตุ : เรื่อง-ภาพ จากเฟซบุ๊ก Hathai Phahol