เอ็นจีโอวอนรัฐเร่งเยียวยาจิตใจ-ส่งเสริมอาชีพเหยื่อประมงอินโดฯ

ผจก.LPN เผยสถานการณ์เเรงงานประมงตกค้างเกาะอินโดฯ ยังมีกว่า 200 คน ห่วงช่วยเหลือกลับมาแล้วหลายคนไร้อาชีพ สภาพจิตใจย่ำแย่ วอนรัฐเร่งติดตามเยียวยา ส่งเสริมเเหล่งทำมาหากิน

 

นางปฏิมา ตั้งปรัชญากูล ผู้จัดการมูลนิธิเครือข่ายส่งเสริมคุณภาพชีวิตเเรงงาน (Labour Rights Promotion Network Foundation :LPN) เปิดเผยกับสำนักข่าวอิศรา (www.isranews.org) ถึงสถานการณ์ลูกเรือประมงที่ตกเป็นเหยื่อจากกระบวนการค้ามนุษย์ในประเทศอินโดนีเซีย ภายในงานเปิดตัวภาพยนตร์ 3 เดซิเบล (เสียงที่ไม่ได้ยิน) ว่า ปัจจุบันยังคงมีลูกเรือประมงตกค้างตามเกาะในประเทศดังกล่าวอีกกว่า 200 คน แต่ขอไม่เปิดเผยรายละเอียดมากกว่านี้ เพราะเกรงจะกระทบกลุ่มคนที่ต้องการความช่วยเหลือที่นั่น อย่างไรก็ตาม ที่ผ่านมา LPN ได้เฝ้าติดตามเรื่องนี้มาโดยตลอด

“สิ่งที่เป็นห่วง คือ ที่ผ่านมาหลังจากมีการช่วยเหลือแรงงานกลุ่มใหญ่กลับประเทศแล้ว รัฐบาลกลับไม่มีการติดตามหรือให้ช่วยเหลือเยียวยาผลกระทบที่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะเป็นสภาพชีวิตความเป็นอยู่ การหางานทำ หรือแม้กระทั่งสภาพจิตใจ ซึ่งบางคนถูกทารุณกรรม จนจำอะไรไม่ได้ นอกจากความโหดร้ายของตัวเอง” ผู้จัดการ LPN กล่าว และว่า จึงอยากให้รัฐเร่งเข้าไปช่วยเหลือเยียวยา ส่งเสริมอาชีพ เพราะส่วนใหญ่คนกลุ่มนี้อยู่กับทะเลมาทั้งชีวิต ไม่มีทักษะอื่น ทำให้บางคนมีอายุมากแล้วไม่สามารถหางานได้

นางปฏิมา ยังกล่าวถึงการออกกฎเพื่อกำกับดูแลการประมงว่า ที่ผ่านมาอาจช่วยได้บ้างในบางส่วน แต่ในความเป็นจริง เรื่องความโหดร้ายในแรงงานประมงนั้นยังคงมีอยู่ และปัจจุบันดูเหมือนทางรัฐไม่ได้ให้ความสนใจมากเท่าที่ควร เพราะถูกทำให้เข้าใจว่า แรงงานประมงที่ติดอยู่ที่อินโดนีเซียนั้นเป็นแรงงานที่ทำผิดกฎหมาย จึงถูกจับ แต่ในความเป็นจริง กลุ่มคนส่วนใหญ่ตกเป็นเหยื่อของกระบวนการค้ามนุษย์ ถูกใช้งานเยี่ยงทาส มิหนำซ้ำยังถูกทำร้ายร่างกายอย่างรุนแรง จนบางคนกลายเป็นคนสติไม่ดี

ทั้งนี้ ตัวเลขล่าสุด (สิงหาคม 2557-สิงหาคม 2558) จำนวนลูกเรือที่ช่วยเหลือกลับมา จากการประสานงานของ LPN โดยตรง มีทั้งสิ้น 231 คน เป็นคนไทย 189 คน เป็นคนพม่า 34 คน คน ลาวและกัมพูชาประเทศละ 4 คน และจากการลงพื้นที่บริเวณเกาะเบนจินายังพบหลุมศพนิรนามกว่า 111 หลุม

ด้าน นายวัชรินทร์ กันชูพล หนึ่งในแรงงานที่ได้รับการช่วยเหลือกลับมา เปิดเผยว่า หลังจากกลับมาถึงประเทศไทย อย่าว่าแต่จะได้รับค่าจ้างจากนายจ้างเลย รัฐบาลยังไม่ได้ดูเเลกลุ่มคนเหล่านี้ด้วยซ้ำ ตอนนี้จึงอยู่ช่วยเหลืองานใน LPN แทน อย่างไรก็ตาม มีแรงงานอีกหลายคนไม่ได้กลับบ้าน จึงขอให้รัฐสนใจกลุ่มคนเหล่านี้ด้วย เพราะบางคนไม่รู้จะไปทำมาหากินอะไร ในจะสภาพจิตใจที่ย่ำแย่ .