ว่าด้วยเรื่อง ‘เหยี่ยวข่าวบันเทิง’ ถูกลดทอนเกียรติศักดิ์ศรี ???
‘น้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า’ สำนวนสุภาษิตนี้ หมายถึง การพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน ยิ่งในวงการบันเทิงด้วยแล้วต้องยอมรับว่าดารานักแสดงต่างล้วนพึ่งพาบรรดา ‘เหยี่ยวข่าวสายบันเทิง’ ในการนำเสนอข่าวคราวความเคลื่อนไหวของเขาและเธอออกสู่สาธารณชน เพื่อให้มีที่ยืนอย่างสง่างามบนโลกมายา
ไม่ว่าจะดันให้โด่งดังชั่วข้ามวันหรือป้ายสีให้ดับชั่วข้ามคืน เหยี่ยวข่าวสายนี้จัดให้ได้ จนบางครั้งถูกครหาจากสังคม ‘ไร้จริยธรรม’ ยอมตกเป็นเครื่องมือทางธุรกิจในแวดวงที่ฉาบไปด้วยหน้าม่านแห่งความสวยหรู แต่หลังม่านกลับเน่าเฟะแทบสะอิดสะเอียน
ภาพยิ่งชัดเจนมากขึ้นเมื่อผู้จัดละครมากค่ายหลายช่องเลือกฉายเรื่องราวชีวิตการทำงานของเหยี่ยวข่าวสายบันเทิงผ่านละครในลักษณะเกินความพอดี หรือเรียกอีกนัยหนึ่งว่า ‘โอเวอร์’ จนบางครั้งหลายคนที่นั่งชมอยู่เกิดอารมณ์คล้อยตามและปักใจเชื่อว่า ‘ปากกาด้ามเล็ก’ แต่เต็มไปด้วยอิทธิพลนี้มีนิสัยเป็นดังภาพที่ถูกนำเสนอไว้
โดยพฤติกรรมที่เห็นได้ชัดและถูกนำเสนอบ่อยที่สุดผ่านละครเรื่องต่าง ๆ เช่น เมืองมายา เพลิงมายา ระบำดวงดาว มาดามดัน กระทั่งปัจจุบันอย่าง ปีกมงกุฎ และรักออกฤทธิ์ คือ เมื่อเหยี่ยวข่าวทราบเรื่องของดารานักแสดงคนใดจะรวมตัวกันเพื่อรอดักสัมภาษณ์ พร้อมกระหน่ำยิงคำถาม แชะภาพ!! แบบไม่ให้ผู้ตอบได้ทันตั้งตัวด้วยสีหน้าสุดจิก ท่าทางดูหมิ่นดูแคลน หรือหากดารานักแสดงคนนั้นเดินหนีก็จะวิ่งตาม ดักหน้าดักหลัง ชุลมุนวุ่นวาย ประหนึ่งเขาและเธอได้กระทำความผิดขั้นร้ายแรง ทั้งที่โลกความจริงมิได้เป็นเช่นนั้นเลย
อย่างไรก็ตาม ทราบดีว่าผู้กำกับละครรวมถึงทีมงานมีความตั้งใจในการสร้างสรรค์ผลงานอย่างดีที่สุด เพื่อให้ออกมาสมจริง แต่การถ่ายทอดบทบาทของเหยี่ยวข่าวบันเทิงกลับ 'เกินจริง‘ ซึ่งเชื่อว่าคงเป็นความตั้งใจ? ที่จะทำให้ผู้ชมเข้าถึงอารมณ์
แต่ความตั้งใจนั้นกลับย้อนมาทำร้าย ‘เหยี่ยวข่าวบันเทิง’ อย่างไม่รู้ตัว ในการลดทอนเกียรติและศักดิ์ศรีแห่งวิชาชีพสื่อสารมวลชน ทำให้หลายคนที่นั่งชมอยู่รู้สึก ‘ไม่เข้าใจ’ ว่าต้องพยายามถึงเพียงนี้เชียวหรือ??? เพื่อให้ได้มาซึ่งข่าว ซึ่งการสร้างภาพดังกล่าวทำให้เชื่อได้ว่าเหยี่ยวข่าวบันเทิงในโลกความเป็นจริงมีพฤติกรรมเยี่ยงนั้น
ความจริงแล้ว ผู้จัดละคร ผู้กำกับการแสดง ไล่เรียงไปจนถึงผู้บริหารช่อง ที่ใกล้ชิดและรู้จักพฤติกรรมของบรรดาเหยี่ยวข่าว ควรตระหนักองค์ประกอบส่วนนี้ให้มาก แม้จะเป็นเรื่องเล็ก ๆ ก็ตาม แต่หากปล่อยให้มีการมองข้ามและยัดให้ผู้ชมบ่อยครั้งก็อาจเป็น ‘ภาพจำ’ ในสมองได้
สุดท้าย ผู้ที่เสียหายมากที่สุด คือ ‘เหยี่ยวข่าวบันเทิง’ และหากไม่ลุกขึ้นมาเรียกร้องเกียรติแห่งศักดิ์ศรีวิชาชีพสื่อมวลชนแล้ว
คงต้องจำยอมตกเป็น ‘ภาพจำที่ไม่ดี’ ของผู้ชมต่อไป .