ศ.ปกครองสูงสุด ยกคำขอทุเลาการกำหนดจำนวนนักท่องเที่ยวหมู่เกาะสิมิลัน

ศาลปกครองสูงสุดมีคำสั่งกลับคำสั่งของศาลปกครองภูเก็ต เป็นให้ยกคำขอทุเลาการบังคับตามคำสั่งที่กำหนดจำนวนนักท่องเที่ยวหมู่เกาะสิมิลัน

เมื่อวันที่ 29 มีนาคม 2562 ศาลปกครองสูงสุดได้มีคำสั่งที่ 78/2562 ในคดีที่นายนิพนธ์ สมเหมาะ ผู้ฟ้องคดีฟ้องกรมอุทยานแห่งชาติสัตว์ป่าและพันธุ์พืชและอธิบดีกรมอุทยานแห่งชาติสัตว์ป่าและพันธุ์พืชเป็นผู้ถูกฟ้องคดี ขอเพิกถอนประกาศ ลงวันที่ 9 ตุลาคม 2561 เรื่อง การกำหนดจำนวนนักท่องเที่ยวที่เข้าไปในอุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสิมิลัน และประกาศลงวันที่ 9 ตุลาคม 2561 เรื่อง กำหนดอัตราค่าบริการสำหรับยานพาหนะประเภทเรือที่เข้าไปในอุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสิมิลัน และมีคำขอให้ศาลทุเลาการบังคับตามประกาศทั้งสองฉบับ ซึ่งศาลปกครองภูเก็ตได้มีคำสั่งทุเลาการบังคับ ตามประกาศลงวันที่ 9 ตุลาคม 2561 เรื่องการกำหนดจำนวนนักท่องเที่ยวที่เข้าไป ในอุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสิมิลันตามคำขอของผู้ฟ้องคดี ตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม 2562 ถึงวันที่ 31 มีนาคม 2562 ไว้เป็นการชั่วคราวจนกว่าศาลจะมีคำพิพากษาหรือคำสั่ง เป็นอย่างอื่น และผู้ถูกฟ้องคดีทั้งสองได้อุทธรณ์ต่อศาลปกครองสูงสุด

ศาลปกครองสูงสุดวินิจฉัยว่า อธิบดีกรมอุทยานแห่งชาติสัตว์ป่าและพันธุ์พืช ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 2 มีอำนาจกำหนดมาตรการเพื่ออนุรักษ์คุ้มครองทรัพยากรธรรมชาติ เมื่อข้อเท็จจริงปรากฏว่า ในช่วงเวลาระหว่างปี พ.ศ. 2560 ถึง ปี พ.ศ. 2561 ก่อนที่จะมีประกาศพิพาทมีจำนวนนักท่องเที่ยวเข้าอุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสิมิลันเฉลี่ย 4,562 คน ต่อวัน โดยเคยมีจำนวนสูงสุดถึง 7,302 คนต่อวัน ซึ่งเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องจากช่วงปี  พ.ศ. 2557 ถึง ปี พ.ศ. 2558 ที่มีนักท่องเที่ยว 626 คนต่อวัน และปรากฏข้อมูลว่ากิจกรรมการท่องเที่ยวส่งผลกระทบด้านระบบนิเวศ กรณีจึงมีเหตุผลที่ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 2 จะใช้อำนาจออกประกาศกำหนดจำนวนนักท่องเที่ยวได้ ส่วนข้ออ้างของผู้ฟ้องคดีเกี่ยวกับผลการศึกษาวิจัยที่ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 2 นำมาประกอบดุลพินิจซึ่งดำเนินการโดยไม่ชอบ ตามขั้นตอนและวิธีการนั้น เป็นประเด็นพิพาทที่ศาลปกครองชั้นต้นจะต้องแสวงหาข้อเท็จจริงให้เป็นที่ยุติแล้วจึงจะมีคำวินิจฉัยในเนื้อหาแห่งคดีต่อไป ในชั้นนี้จึงยังฟังไม่ได้ว่าประกาศกรมอุทยานแห่งชาติสัตว์ป่าและพันธุ์พืชลงวันที่ ๙ ตุลาคม ๒๕๖๑ เรื่อง การกำหนดจำนวนนักท่องเที่ยวที่เข้าไปในอุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสิมิลัน ที่เป็นเหตุแห่งการฟ้องคดีนี้น่าจะไม่ชอบด้วยกฎหมาย อุทธรณ์ของผู้ถูกฟ้องคดีทั้งสองฟังขึ้น

ศาลปกครองสูงสุดจึงมีคำสั่งกลับคำสั่งของศาลปกครองชั้นต้น เป็นให้ยกคำขอทุเลาคำบังคับตามกฎหรือคำสั่งทางปกครองของผู้ฟ้องคดี