ประกาศคณะกรรมการค่าจ้าง

ประกาศคณะกรรมการค่าจ้าง

เรื่อง อัตราค่าจ้างตามมาตรฐานฝีมือ (ฉบับที่ 3)

-----------------------------------

ด้วยคณะกรรมการค่าจ้างได้มีการประชุมศึกษาและพิจารณาข้อเท็จจริงเกี่ยวกับอัตราค่าจ้างที่ลูกจ้างได้รับตามมาตรฐานฝีมือ และมีมติเห็นชอบเมื่อวันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2555 ให้กำหนดอัตราค่าจ้างตามมาตรฐานฝีมือ รวม 22 สาขาอาชีพ โดยใช้มาตรฐานฝีมือแรงงานแห่งชาติ ตามกฎหมายว่าด้วยการส่งเสริมการพัฒนาฝีมือแรงงานเป็นเกณฑ์วัดค่าทักษะฝีมือ ความรู้ ความสามารถ

อาศัยอำนาจตามความในมาตรา 79 (4) และมาตรา 88 แห่งพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2551 คณะกรรมการค่าจ้างจึงออกประกาศไว้ ดังต่อไปนี้

ข้อ 1 ให้ยกเลิกประกาศคณะกรรมการค่าจ้าง เรื่อง อัตราค่าจ้างตามมาตรฐานฝีมือ ลงวันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2554 และประกาศคณะกรรมการค่าจ้าง เรื่อง อัตราค่าจ้างตามมาตรฐานฝีมือ (ฉบับที่ 2) ลงวันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2554

ข้อ 2 ในประกาศนี้

"มาตรฐานฝีมือ" หมายความว่า มาตรฐานฝีมือแรงงานแห่งชาติ ตามกฎหมายว่าด้วยการส่งเสริมการพัฒนาฝีมือแรงงาน

ข้อ 3 อัตราค่าจ้างตามมาตรฐานฝีมือในแต่ละสาขาอาชีพและในแต่ละระดับ ให้เป็นดังนี้

(1) สาขาอาชีพช่างสีรถยนต์ ระดับ 1 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสี่ร้อยบาท ระดับ 2 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสี่ร้อยหกสิบห้าบาท และระดับ 3 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละห้าร้อยสามสิบบาท

(2) สาขาอาชีพช่างเคาะตัวถังรถยนต์ ระดับ 1 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสี่ร้อยยี่สิบบาท ระดับ 2 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละห้าร้อยห้าบาท และระดับ 3 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละห้าร้อยเก้าสิบบาท

(3) สาขาอาชีพช่างซ่อมรถยนต์ ระดับ 1 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสามร้อยหกสิบบาท ระดับ 2 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสี่ร้อยสี่สิบห้าบาท และระดับ 3 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละห้าร้อยสามสิบบาท

(4) สาขาอาชีพผู้ประกอบอาหารไทย ระดับ 1 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสี่ร้อยบาท และระดับ 2 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละห้าร้อยสิบบาท

(5) สาขาอาชีพพนักงานนวดไทย ระดับ 1 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสี่ร้อยสี่สิบบาท ระดับ 2 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละห้าร้อยแปดสิบบาท และระดับ 3 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละเจ็ดร้อยยี่สิบบาท

(6) สาขาอาชีพนักส่งเสริมสุขภาพแบบองค์รวมสปาตะวันตก (หัตถบำบัด) ระดับ 1 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสี่ร้อยเก้าสิบบาท และระดับ 2 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละหกร้อยห้าสิบบาท

(7) สาขาอาชีพช่างซ่อมไมโครคอมพิวเตอร์ ระดับ 1 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสี่ร้อยบาท ระดับ 2 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละห้าร้อยบาท และระดับ 3 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละหกร้อยบาท

(8) สาขาอาชีพช่างไฟฟ้าภายในอาคาร ระดับ 1 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสี่ร้อยบาท ระดับ 2 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละห้าร้อยบาท และระดับ 3 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละหกร้อยบาท

(9) สาขาอาชีพช่างไฟฟ้าอุตสาหกรรม ระดับ 1 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสี่ร้อยบาท ระดับ 2 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละห้าร้อยบาท และระดับ 3 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละหกร้อยบาท

(10) สาขาอาชีพช่างเครื่องปรับอากาศในบ้านและการพาณิชย์ขนาดเล็ก ระดับ 1 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสี่ร้อยบาท ระดับ 2 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละห้าร้อยบาท และระดับ 3 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละหกร้อยบาท

(11) สาขาอาชีพช่างอิเล็กทรอนิกส์ (โทรทัศน์) ระดับ 1 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสี่ร้อยบาท และระดับ 2 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละห้าร้อยบาท

(12) สาขาอาชีพช่างเขียนแบบเครื่องกลด้วยคอมพิวเตอร์ ระดับ 1 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสี่ร้อยหกสิบบาท ระดับ 2 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละห้าร้อยสามสิบบาท และระดับ 3 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละหกร้อย เจ็ดสิบบาท

(13) สาขาอาชีพช่างเชื่อมแม็ก ระดับ 1 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสี่ร้อยบาท ระดับ 2 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละห้าร้อยบาท และระดับ 3 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละหกร้อยบาท

(14) สาขาอาชีพช่างเชื่อมทิก ระดับ 1 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสี่ร้อยห้าสิบห้าบาท ระดับ 2 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละหกร้อยสิบห้าบาท และระดับ 3 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละเจ็ดร้อยเจ็ดสิบห้าบาท

(15) สาขาอาชีพช่างไม้ก่อสร้าง ระดับ 1 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสามร้อยแปดสิบห้าบาท ระดับ 2 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสี่ร้อยเก้าสิบห้าบาท และระดับ 3 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละหกร้อยห้าบาท

(16) สาขาอาชีพช่างก่ออิฐ ระดับ 1 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสามร้อยสี่สิบห้าบาท ระดับ 2 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสี่ร้อยหกสิบห้าบาท และระดับ 3 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละห้าร้อยแปดสิบห้าบาท

(17) สาขาอาชีพช่างฉาบปูน ระดับ 1 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสามร้อยแปดสิบห้าบาท ระดับ 2 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสี่ร้อยเก้าสิบห้าบาท และระดับ 3 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละหกร้อยห้าบาท

(18) สาขาอาชีพช่างอะลูมิเนียมก่อสร้าง ระดับ 1 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสามร้อยหกสิบห้าบาท ระดับ 2 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสี่ร้อยเจ็ดสิบห้าบาท และระดับ 3 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละห้าร้อยแปดสิบห้าบาท

(19) สาขาอาชีพช่างเย็บ ระดับ 1 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสามร้อยยี่สิบบาท ระดับ 2 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสามร้อยเจ็ดสิบบาท และระดับ 3 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละห้าร้อยบาท

(20) สาขาอาชีพช่างเครื่องประดับ (ประดับอัญมณี) ระดับ 1 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสี่ร้อยบาท ระดับ 2 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละห้าร้อยห้าสิบบาท และระดับ 3 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละเจ็ดร้อยห้าสิบบาท

(21) สาขาอาชีพช่างเครื่องเรือนไม้ ระดับ 1 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสามร้อยสามสิบห้าบาท ระดับ 2 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสามร้อยแปดสิบห้าบาท และระดับ 3 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสี่ร้อยสามสิบห้าบาท

(22) สาขาอาชีพช่างบุครุภัณฑ์ ระดับ 1 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสามร้อยยี่สิบบาท ระดับ 2 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสามร้อยเจ็ดสิบบาท และระดับ 3 เป็นเงินไม่น้อยกว่าวันละสี่ร้อยยี่สิบบาท

ข้อ 4 เพื่อประโยชน์ตามข้อ 3 (1) ถึง (22) คำว่า "วัน" หมายถึง เวลาทำงานปกติของลูกจ้าง

ข้อ 5 นายจ้างที่ให้ลูกจ้างทำงานในตำแหน่งงานหรือลักษณะงานที่ต้องใช้ทักษะฝีมือ ความรู้ ความสามารถตามมาตรฐานฝีมือในสาขาอาชีพและระดับใด ไม่ว่าจะครอบคลุมมาตรฐานฝีมือนั้นทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดก็ตาม ให้นายจ้างจ่ายค่าจ้างให้ลูกจ้างไม่น้อยกว่าอัตราค่าจ้างตามมาตรฐานฝีมือในสาขาอาชีพและระดับนั้น

ข้อ 6 ภายใต้บังคับข้อ 5 ลูกจ้างที่ผ่านการทดสอบมาตรฐานฝีมือในสาขาอาชีพและระดับใดไม่ว่าก่อนหรือหลังประกาศนี้มีผลใช้บังคับ หากประสงค์จะใช้สิทธิให้ยื่นหนังสือรับรองว่าเป็นผู้ผ่านการทดสอบมาตรฐานฝีมือในสาขาอาชีพและระดับนั้นแก่นายจ้างโดยเร็ว

เมื่อนายจ้างได้รับหนังสือรับรองตามวรรคหนึ่งแล้ว ให้จ่ายค่าจ้างตามอัตราในประกาศนี้ให้แก่ลูกจ้างนับแต่วันที่ได้รับหนังสือรับรองเป็นต้นไป

ข้อ 7 ประกาศคณะกรรมการค่าจ้างฉบับนี้ ให้มีผลใช้บังคับตั้งแต่วันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2555 เป็นต้นไป

ประกาศ ณ วันที่ 6 มีนาคม พ.ศ. 2555