จดหมายถึง ‘อภิสิทธิ์-จตุพร’ พาชาติกลับสู่ปรองดอง
วิงวอน 2ฝ่ายช่วยหยุดคนไทยฆ่ากัน-พาชาติกลับสู่ปรองดอง-เข้าสู่กระบวนการยุติธรรม ขอร้อง ‘นายกฯ’ สั่งทหารหยุดยิงกระสุนจริง พร้อมฝาก ‘จตุพร’ ยุติชุมนุมไม่ใช่แพ้ ย้ำยังมีกระดานหน้าให้เล่น ห่วงถ้าถูกสลายจะเป็นผู้ก่อการร้ายกันทั้งหมดได้
วันนี้ (18พ.ค.) ดร.ปริญญา เทวานฤมิตรกุล รองอธิการบดีมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และอดีตแกนนำนักศึกษาในเหตุการณ์พฤษภา 35 ทำจดหมายเปิดผนึก “จากเพื่อนร่วมถนนราชดำเนินเมื่อ 18 ปีที่แล้ว” ถึงนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรี และนายจตุพร พรหมพันธ์ แกนนำนปช. โดยสาระสำคัญจดหมายระบุว่า ในฐานะที่ทั้งสองคนเคยเป็นเพื่อนร่วมต่อสู้แห่งถนนราชดำเนินร่วมกันมาเมื่อ 18 ปีที่แล้วในเหตุการณ์เดือนพ.ค.นั้น ขอวิงวอนทั้งสองฝ่ายหยุดคนไทยฆ่ากัน ยึดชีวิตประชาชนเป็นตัวตั้ง ช่วยกันพาประเทศไทยกลับสู่ความปรองดอง อย่าให้มีการคนตายมากไปกว่านี้ ให้ทั้งสองฝ่ายเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม และอย่าให้การต่อสู้ 18 ปีที่แล้วต้องสูญเปล่า
ทั้งนี้ในจดหมายได้ขอให้นายอภิสิทธิ์ สั่งให้ทหารหยุดยิงด้วยกระสุนจริงและกลับสู่แผนปรองดอง ซึ่งรัฐบาลจะปฏิเสธความรับผิดชอบไม่ได้หากมีการกระทำเกินว่าเหตุ ขณะเดียวกันก็ขอให้นายจตุพร สั่งยุติการชุมนุม และมอบตัวเข้าสู่กระบวนการยุติธรรมเช่นกัน พร้อมย้ำว่าการยุติการชุมนุมไม่ได้หมายความว่าแพ้ ซึ่งสังคมเห็นพ้องแล้วว่าความเหลื่อมล้ำไม่เป็นธรรมต้องได้รับการแก้ไข ปฏิรูปประเทศอย่างจริงจังและประวัติศาสตร์จะบันทึกว่าสิ่งนี้เกิดจากการต่อสู้ของนปช. โดยเปรียบการต่อสู้ครั้งนี้เหมือนเล่นหมากรุก ถ้าชนะไม่ได้ ก็ต้องเสมอ เกมนี้ไม่ได้ก็เล่นกระดานหน้าต่อไปได้ และย้ำอีกว่า หากไม่ยอมยุติถ้าถูกสลายก็จะแพ้ ตกเป็นผู้ก่อการร้ายได้
จดหมายจากเพื่อนร่วมถนนราชดำเนินเมื่อ 18 ปีที่แล้ว ถึงคุณอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ และคุณจตุพร พรหมพันธ์
ในวาระครบรอบ 18 ปี เหตุการณ์เดือนพฤษภาคม 2535
ท่านนายกรัฐมนตรี และคุณจตุพร พรหมพันธ์
ในวาระครบรอบ 18 ปีของเหตุการณ์เดือนพฤษภาคม 2535 ในฐานะที่ท่านนายกรัฐมนตรีเมื่อ 18 ปีที่แล้ว ได้นั่งอยู่หลังเวทีมาด้วยกันกับผม ตั้งแต่ตอนที่ยังอยู่ที่ลานโพธิ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ จนมาถึงการชุมนุมที่ถนนราชดำเนินเมื่อท่านได้เป็น ส.ส. สมัยแรก และมาร่วมเวทีในฐานะตัวแทนจากพรรคประชาธิปัตย์ ในขณะที่คุณจตุพร พรหมพันธ์ ก็เป็นผู้นำนักศึกษาของมหาวิทยาลัยรามคำแหง ที่ร่วมต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยที่ถนนราชดำเนินมาด้วยกัน ผมจึงอยากใช้โอกาสนี้ได้พูดกับทั้งสองท่าน
18 ปีที่แล้วเมื่อมีความสูญเสียเลือดเนื้อชีวิตเกิดขึ้น เราทุกคนล้วนแต่เสียใจ ทั้งสองท่านก็มาร่วมงานทำบุญให้วีรชนทุกปี ท่านนายกรัฐมนตรี ก่อนหน้าที่จะเป็นนายกรัฐมนตรี ท่านก็มาร่วมงานทุกปี คุณจตุพรก็มาร่วมงานไม่เคยขาดแม้แต่ปีเดียว ขณะที่คนอื่นๆ ที่ร่วมเหตุการณ์มาบ้างไม่มาบ้าง ญาติๆ วีรชนจึงรักใคร่ทั้งสองท่านเสมือนเป็นญาติจริงๆ เสมอมา บัดนี้ทั้งสองท่านเป็นผู้นำอยู่กันคนละฝ่าย แล้วก็มีคนเสียชีวิตจากปัญหาความขัดแย้งของทั้งสองฝ่ายถึง 66 คนแล้ว เหตุการณ์เดือนพฤษภาคม 2535 มีผู้เสียชีวิต 44 คน และผู้สูญหายอีกนับร้อยคน ถ้าไม่นับผู้สูญหายบัดนี้ความสูญเสียในเหตุการณ์ตอนนี้มากกว่าที่เกิดกับพวกเราเมื่อ 18 ปีที่แล้วไปแล้ว
ผมเข้าใจดีว่าท่านนายกรัฐมนตรีจำเป็นต้องแก้ปัญหา และการที่ นปช. ยึดสี่แยกราชประสงค์ ก็เป็นปัญหาใหญ่ที่ท่านไม่อาจนิ่งเฉยได้ แต่ที่ล้มตายกันทุกวันในขณะนี้ต่างก็เป็นพี่น้องประชาชนคนไทยด้วยกันทั้งสิ้น 18 ปีที่แล้วทั้งสองท่านก็ผ่านเหตุการณ์สูญเสียเลือดเนื้อมาด้วยกัน แล้วทำไมเราถึงให้คนไทยด้วยกันมาฆ่ากันแบบนี้อีก ขอให้ทั้งสองท่านเอาชีวิตประชาชนเป็นที่ตั้งได้ไหมครับ ท่านนายกรัฐมนตรีให้ทหารหยุดยิงและกลับสู่แผนปรองดอง ส่วนคุณจตุพรก็ยุติการชุมนุมได้ไหมครับ ความรับผิดชอบทางกฎหมายก็ให้ว่ากันไปตามกระบวนการยุติธรรม รัฐบาลเองก็ปฏิเสธความรับผิดชอบไม่ได้ถ้ามีการกระทำที่เกินกว่าเหตุเกิดขึ้น เพราะมาตรา 17 ของพระราชกำหนดการบริหารราชการในสถานการณ์ฉุกเฉินนั้น เจ้าหน้าที่ไม่ต้องรับผิดทางอาญาและทางแพ่งต่อเมื่อ “เป็นการกระทำที่ไม่เกินกว่าเหตุ” หรือ “เกินกว่ากรณีจำเป็น” เท่านั้น ไม่ได้ตัดอำนาจฟ้องของผู้เสียหายในคดีแพ่งและคดีอาญาแต่อย่างใด ญาติพี่น้องผู้เสียชีวิตก็ไปฟ้องศาลเองได้ แกนนำ นปช. ก็มอบตัว แล้วก็ว่ากันตามกระบวนการยุติธรรมกันทั้งสองฝ่ายได้ไหมครับ
นปช. ยุติการชุมนุมตอนนี้ก็ไม่ได้แพ้ ความเหลื่อมล้ำในสังคมไทยได้กลายเป็นประเด็นใหญ่ที่ทุกคนเห็นด้วยว่า จะต้องมีการแก้ไขและต้องมีการปฏิรูปประเทศไทยกันอย่างจริงจัง ซึ่งประวัติศาสตร์จะบันทึกว่าสิ่งนี้เกิดมาจากการเรียกร้องของ นปช. คุณจตุพรคงเคยเล่นหมากรุก ถ้าเราชนะไม่ได้ เราจะเล่นให้เสมอ แล้วไปว่ากันในกระดานต่อไป ถ้า นปช. ไม่ยอมยุติและถูกสลายการชุมนุมก็จะแพ้ และอาจจะกลายเป็นผู้ก่อการร้ายกันหมด ที่สำคัญที่สุดคือประเทศชาติก็จะแพ้ย่อยยับ ที่ทำกันมา 18 ปีจะสูญเปล่าไปทั้งหมด โดยไม่ทราบว่าคราวนี้เราจะถอยหลังไปถึงไหน และจะต้องมีคนตายอีกสักกี่สิบกี่ร้อยคน
ขอให้ทั้งสองท่านเอาชีวิตประชาชนเป็นที่ตั้งเถิดครับ คนไทยส่วนใหญ่ไม่ต้องการให้คนไทยฆ่ากันมากไปกว่านี้อีกแล้ว คุณจตุพรยุติการชุมนุม และท่านนายกรัฐมนตรีก็ให้ทหารหยุดใช้กระสุนจริงและกลับสู่แผนปรองดอง ในฐานะที่เป็นเพื่อนร่วมถนนราชดำเนินเมื่อ 18 ปีที่แล้ว และในนามของญาติวีรชนพฤษภา 2535 ทุกคน ผมขอวิงวอนทั้งสองท่านให้หยุดคนไทยฆ่ากัน และช่วยกันพาประเทศไทยกลับสู่ความปรองดอง อย่าให้มีการคนตายมากไปกว่านี้เลย
ปริญญา เทวานฤมิตรกุล
18 พฤษภาคม 2553