เดิมกฎหมายอาญาลงโทษผู้ที่ข่มขืนกระทำชำเราหญิงที่มิใช่กรรยาตน และคุ้มครองเด็กหญิงอายุไม่เกิน 15 ปี มิให้มีใครมาล่วงเกินทางเพศกับเธอ ไม่ว่าเธอจะยินยอมหรือไม่ยินยอมก็ตาม ด้วยกฎหมายเห็นว่าความเป็นหญิงหลังความเป็นเด็กหญิงนั้น เป็นจุดอ่อนสำคัญในทางเพศ ต้องอันอายขายหน้า เสียหายมากมายทั้งทางสรีระ เกียรติยศชื่อเสียง รวมทั้งการศึกษาอาชีพและความเป็นอยู่ในสังคมที่สำคัญ อาจท้องและต้องรับภาระนั้นไปตลอดชีวิต
ผู้หญิงได้เสียกับผู้ชาย ผู้หญิงอับอายแต่ผู้ชายกลับคุยฟุ้ง
กฎหมายคุ้มครองเฉพาะผู้หญิงเพื่อให้ผู้ชายได้ตระหนักและเคารพความเป็นหญิงให้มากเพราะผู้ชายได้เปรียบผู้หญิงในเรื่องทางเพศอยู่ทุกประตูแล้ว แต่เมื่อความหมายของการชำเราเปลี่ยนไปตามใจกลุ่ม “สิทธิสตรี” ที่ไม่เข้าใจสถานภาพและความสำคัญของเรื่อง สตรีกลุ่มนี้ได้ทำลายกำแพงอันมั่นคงที่ใช้ป้องกันเพศเดียวกับเธอลงอย่างราบคาบโดยอ้างความ “ไม่รู้ผิดชอบและไม่สามารถบังคับตนเองได้”
บทบัญญัติ 276, 277 ใหม่ ทำให้เกิดช่องว่างที่ให้ชายกระทำความผิดต่อหญิงได้ โดยไม่เคยทำได้มาก่อน กล่าวคือ
มาตรา ๒๗๖ บัญญัติว่า “ผู้ใดข่มขืนกระทำชำเราผู้อื่นโดยขู่เข็ญด้วยประการใดๆ โดยใช้กำลังประทุษร้าย โดยผู้อื่นนั้นอยู่ในภาวะที่ไม่สามารถขัดขืนได้ หรือโดยทำให้ผู้อื่นนั้นเข้าใจผิดว่าตนเป็นบุคคลอื่น ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่สี่ปีถึงยี่สิบปี และปรับตั้งแต่แปดพันบาทถึงสี่หมื่นบาท
การกระทำชำเราตามวรรคหนึ่ง หมายความว่าการกระทำเพื่อสนองความใคร่ของผู้กระทำโดยการใช้อวัยวะเพศของผู้กระทำกระทำกับอวัยวะเพศ ทวารหนัก หรือช่องปากของผู้อื่นหรือการใช้สิ่งอื่นใดกระทำกับอวัยวะเพศหรือทวารหนักของผู้อื่น ….”มาตรา ๒๗๗ บัญญัติว่า “ผู้ใดกระทำชำเราเด็กอายุยังไม่เกินสิบห้าปีซึ่งมิใช่ภริยาหรือสามีของตน โดยเด็กนั้นจะยินยอมหรือไม่ก็ตาม ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่สี่ปีถึงยี่สิบปี และปรับตั้งแต่แปดพันบาทถึงสี่หมื่นบาท
การกระทำชำเราตามวรรคหนึ่ง หมายความว่าการกระทำเพื่อสนองความใคร่ของผู้กระทำโดยการใช้อวัยวะเพศของผู้กระทำกระทำกับอวัยวะเพศ ทวารหนัก หรือช่องปากของผู้อื่นหรือการใช้สิ่งอื่นใดกระทำกับอวัยวะเพศหรือทวารหนักของผู้อื่น …” 1. เนื่องจากความหมายของคำว่า กระทำชำเรา หมายถึง “การกระทำเพื่อสนองความใคร่ของผู้กระทำ”
ดังนี้หากผู้กระทำไม่ได้มีความใคร่อะไรกับหญิงนั้นเลยแต่ทำไปด้วยความแค้น เพื่อความสะใจอะไรบางอย่าง เรียกว่า ไม่ได้มีอารมณ์ทางเพศเลย ก็จะไม่มีความผิดตามมาตรานี้
อีกประการหนึ่ง จากข้อสอบ O-NET ปีนี้เอง(ก.พ.2555) ข้อหนึ่งที่ว่า “หากเกิดอารมณ์ทางเพศ จะทำอย่างไร, ออกไปเที่ยวกับเพื่อนต่างเพศ ... พยายามข่มตานอน ... ปรึกษาครอบครัว ... เล่นกีฬา ... (ไม่มีว่า “ให้ช่วยตัวเอง)... ” นักเรียนส่วนใหญ่ก็จะตอบว่า “เล่นกีฬา” ... แต่คำตอบที่เฉลยออกมาโดยอ.อุทุมพรปรากฏว่าเป็น “ปรึกษาครอบครัว”
พอดีผมอ่านข่าว พ่อเลี้ยงข่มขืนลูกเลี้ยง ... เลยนึกในใจว่าหากนักเรียนไปปรึกษา พ่อเลี้ยงเขาคงไม่ผิดมาตรานี้เพราะเขากระทำไปเพื่อ “สนองความใคร่ ของนักเรียน” ไม่ใช่ “กระทำเพื่อสนองความใคร่”ของเขา
การกระทำดังกล่าวจึงไม่ใช่การกระทำชำเราตามกฎหมายที่ได้แก้ไขใหม่
2.การใช้สิ่งอื่นใดกระทำกับอวัยวะเพศหรือทวารหนัก “หากสิ่งอื่นใด ไม่ได้หมายถึง อวัยวะอื่นใด การใช้นิ้วแหย่เข้าไปในอวัยวะเพศหรือทวารหนักก็ย่อมไม่มีความผิด ผิดตามมาตรานี้ เพราะหากคำว่าสิ่งอื่นรวมถึงอวัยวะอื่นใดด้วย การเอามือลูบคลำ กระทำกับอวัยวะเพศหรือทวารหนัก กลับกลายเป็นการกระทำชำเราสำเร็จแล้วล้างก้นให้เด็กด้วยความ รักใคร่ เอ็นดู ก็เป็นชำเราได้... พ่อ แม่ ลุง ป้า น้า อา ผู้รับเลี้ยงเด็ก ก็จะเสี่ยงที่จะถูกดำเนินคดีฐานนี้ได้หากเด็กนั้นไม่ยินยอมให้ล้างก้น แพทย์ที่สอดใส่เครื่องมือตรวจภายในหรือตรวจต่อมลูกหมากทางทวารหนักก็อาจถูกกล่าวหาดำเนินคดีฐานนี้ได้
3.เด็กหญิงอายุไม่เกิน 15 ปี ถูกสามีชำเราได้โดยไม่มีความผิดเพราะมาตรา 277 บัญญัติว่า “ผู้ใดกระทำชำเราเด็กอายุยังไม่เกิน 15 ปี ซึ่งมิใช่ภรรยาหรือสามี ของตนโดยเด็กนั้นจะยินยอมหรือไม่ก็ตาม
มาตรานี้หมายถึง หากเป็นสามีภริยากันแล้ว ชำเราได้ แม้ว่าเด็กหญิงนั้น จะไม่ยินยอมก็ตาม เพราะ คำที่ว่า “ซึ่งมิใช่ภรรยาหรือสามีของตน” เป็นองค์ประกอบในทางปฏิเสธ กล่าวคือ หากเป็นภริยาหรือสามีของตนแล้วย่อมกระทำได้ เพราะไม่เข้าองค์ประกอบของมาตรานี้
ดังนั้น แม้เด็กหญิงนั้นจะไม่ยินยอม (ถูกข่มขืนใจ) ก็ตาม สามีผู้กระทำก็จะไม่กลับไปผิดตามมาตรา 276 อีก เพราะเป็นคนละมาตรากัน จะว่ากรรมเดียวผิดหลายบท ลงโทษตาม 276 ก็ไม่ได้ เพราะมาตรา 277 ให้สามีข่มขืนกระทำชำเราภรรยาของตนได้อยู่แล้ว มาตราอื่นจะมาเอาผิดอีกไม่ได้
ด้วยเหตุนี้ ข่มขืนกระทำชำเราเมียเด็กอายุไม่เกิน 15 ปีจึงเป็นอำนาจกระทำของสามีได้
แต่หากสามีกระทำต่อภริยาที่อายุกว่า 15 ปีแล้ว จะทำไม่ได้เพราะเป็นความผิดตามมาตรา 276
4.เด็กชายอายุไม่เกิน 15 ปี กระทำชำเรากับเด็กหญิงได้ แม้สมัครใจกัน กฎหมายให้เป็นความผิดทั้งคู่ เพราะไปตัดคำว่า เด็กหญิงออก โดยเปลี่ยนเป็น “เด็กอายุไม่เกิน 15 ปี” เด็กชายจึงได้เปรียบเด็กหญิง เพราะสมัครใจหลับนอนกัน ก็ถือว่าเด็กหญิงกระทำความผิดต่อเด็กชายด้วย
นอกจากเด็กหญิงอาจตั้งครรภ์ได้แล้ว ฝ่ายชายกลับจะฟ้องเรียกค่าเสียหายจากเด็กหญิงได้อีกเพราะถือว่าเด็กหญิงกระทำความผิดอาญาฐานกระทำชำเราเด็กชายด้วย
ขอบคุณกฎหมายที่ให้เด็กชายได้เปรียบ !!!